Sunday, April 20, 2008

Η Καταλυτική Δοκιμασία

Κυριακή των Βαΐων σήμερα και έναρξη της Μεγάλης Εβδομάδας για την Ορθόδοξη Χριστιανοσύνη. Και δικαίως την ονομάζουμε Μεγάλη αυτή την Εβδομάδα διότι μέσα από τα γεγονότα τα οποία μνημονεύουμε κατά την διάρκεια της μας διδάσκονται αρχές και τρόποι ερμηνείας των ερεθισμάτων και μηνυμάτων του περιβάλλοντος μας τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για κάθε άνθρωπο ο οποίος θέλει να μην είναι Ελεύθερο Ανδράποδο αλλά Ελεύθερος Άνθρωπος με ακέραια λογική και οξυδέρκεια.

Πώς το μαθαίνουμε όλο αυτό ;

Τα γεγονότα μέσα από τα οποία ο Χριστός οδηγείται στην σταύρωση, δηλαδή την εσχάτη των ποινών για την εποχή εκείνη, είναι μία καταγραφή της προσπάθειας όλων εκείνων που επιζητούν την υποδούλωση των ατόμων μέσω του τρόμου και της φίμωσης με εργαλείο τον κρατικό μηχανισμό και ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων οι οποίοι αφού έχουν εξαγοραστεί λειτουργούν υπονομευτικά ως οι λεγόμενοι ‘διαμορφωτές κοινής γνώμης’. Τέτοιοι είναι στο πιο χαμηλό επίπεδο η ‘κλάκα’ σε ένα ακροατήριο η οποία έχει τοποθετηθεί στρατηγικά για να ωθήσει το ακροατήριο αυτό να επιδοκιμάσει ή να κατακρίνει κάτι συγκεκριμένο μέσα από τις οδούς της ψυχολογίας του όχλου.

Αυτό ακριβώς χρησιμοποιήθηκε για την ‘δίκη’ του Χριστού και στα δύο επίπεδα, του ιερατείου και των Ρωμαίων.

Ένας εξαγορασμένος δάκτυλος δίνει κάποια αόριστη λαβή για την σύλληψη : ο Ιησούς δίδασκε δημόσια και συνεπώς η όψη του ήταν γνωστή στους εχθρούς του. Το γεγονός ότι χρειάστηκε ο Ιούδας να τον υποδείξει υπονοεί ότι χρειαζόταν κάποια ‘συναίνεση’ από τους ακόλουθους του κινήματος που είχε ήδη θεμελιώσει ο Χριστός και επίσης ότι χρησιμοποιήθηκαν για την σύλληψη του από την κουστωδία άτομα που δεν είχαν την παραμικρή ιδέα για το ποιος ήταν ο Χριστός και τι δίδασκε / πρέσβευε, για αυτό χρειαζόταν να τους δειχθεί ακριβώς ποιός ήταν.

Δηλαδή, φορείς οι οποίοι θέλουν και επιδιώκουν να επιτύχουν κάτι άκρως βλαπτικό και εγκληματικό για το γενικό κοινωνικό σύνολο και την ανθρωπότητα θα το επιχειρήσουν χρησιμοποιώντας εξαγορασμένα άτομα τα οποία ηγούνται μίας μάζας η οποία δεν είναι σωστά πληροφορημένη για την περίσταση ούτε της δίνεται περαιτέρω ενημέρωση από μία προπαγανδιστική παρουσίαση των γεγονότων από έναν παραμορφωμένο φακό : έτσι η μάζα αυτή εκτελεί τα βλαπτικά και εγκληματικά εγχειρήματα χωρίς να γνωρίζει ότι το κάνει και έχοντας την εντύπωση ότι πράττει σωστά. Ένα σύγχρονο παράδειγμα της Ελληνικής πραγματικότητας είναι η συνθήκη του Μάαστριχ αλλά και η ενθουσιώδης υποδοχή της αντικατάστασης του νομίσματος της δραχμής από το Ευρώ.

Αυτή η επιμελώς καλλιεργημένη άγνοια καταδικάζει φυσικά αυτούς που την προωθούν όπως καταδίκασε στα μάτια του κόσμου τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους αλλά και τον όχλο ο οποίος αβίαστα δέχτηκε και ανέλαβε την ευθύνη του αίματος του Χριστού « το αίμα αυτού εφ’ ημάς και επί τα τέκνα ημών» ( κατά Ματθαίον, κζ΄. 25-26 ). Και δικαίως γιατί κάθε άνθρωπος ο οποίος δεν θέλει να είναι Ελεύθερο Ανδράποδο και δεν θέλει την δικαιολογία του ‘έτσι μου είπαν / ακολουθούσα εντολές / δεν γνώριζα / δεν είχα την ευθύνη / αυτή ήταν η εποχή / έτσι μας ώθησαν / έτσι ’κάναν όλοι / θα απομονωνόμουν’ για να διαπράττει εγκλήματα με ακολασία και ατιμωρησία ΕΧΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΑΤΤΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΧΕΙ ΛΑΒΕΙ ΠΛΗΡΗ ΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΜΑΤΟΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΕΠΕΙΩΝ ΠΟΥ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ.

Τί μαθαίνουμε λοιπόν από την σύλληψη και την δίκη του Ιησού ;

1. Προπαγάνδα είναι πάντα προσπάθεια χειρισμού για να εμπλέξουν και να ξεγελάσουν έναν πολίτη να συναινέσει και να συμπράξει σε κάτι που οι προπαγανδιστές φοβούνται ή είναι σίγουροι ότι χωρίς προπαγάνδα ο πολίτης θα απέρριπτε.

2. Προδότες οι οποίοι φέρονται ως μέλη του συνόλου που επιδιώκουν να χειριστούν ή να καταστρέψουν πάντα το κάνουν βροντοφωνάζοντας την πρόθεση τους να είναι προστάτες / μαχητές / αγωνιστές / σύμμαχοι του κοινωνικού συνόλου αυτού. Όσο χειρότερη η απόπειρα τους τόσο πιο όμορφα τα λόγια χωρίς όμως να υποστηρίζονται από πράξεις, ακριβώς όπως ο Ζηλωτής Ιούδας ( που ως Ζηλωτής υποστήριζε θεωρητικά τα συμφέροντα του Ιουδαϊκού Έθνους ) ο οποίος με φίλημα ( ο μεγαλύτερος συμβολισμός της φιλίας και αλληλεγγύης για την εποχή και την κουλτούρα εκείνη ) έπραξε προδοσία και συναίνεσε στην εκτέλεση ενός Αθώου ο οποίος θα μπορούσε όχι μόνο να έχει άρει τον πόνο και την βασάνια από όλο το ανθρώπινο γένος αλλά ακόμα και σε Εθνικό επίπεδο θα είχε πολύ μεγαλύτερη δυνατότητα να απελευθερώσει την Ιουδαία από τους Ρωμαίους από οποιονδήποτε άλλο ( όπως μας διδάσκει η ιστορία με το παράδειγμα του Γκάντι καθώς και το κίνημα του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ ). Με αυτό το φίλημα ο Ιούδας υποθήκευσε το μέλλον όλου του του λαού ως κράτος όπως και αποδείχθηκε αργότερα όταν ακολουθήθηκαν οι δρόμοι που ο Ιούδας και οι Φαρισαίοι έλεγαν ότι ήταν οι σωστοί και σίγουροι.


Το μάθημα αυτό, το πρώτο που διδασκόμαστε από την Μεγάλη Εβδομάδα δυστυχώς είναι επίκαιρο ακόμα αφού δεν έχει αφομοιωθεί από τον κόσμο. Ας το συνοψίσουμε και μετά απαντήστε στο μυαλό σας τις ερωτήσεις που σας παραθέτω και κάντε τις επιλογές σας :

1. Δεν πρέπει ποτέ να ακολουθείται προπαγάνδα ή διαφήμιση η οποία συνδυάζει στοιχεία εκφοβισμού, φανατισμού, κοινωνικών κλισέ και κοινοτυπιών με έλλειψη επιχειρημάτων ( δεν είναι επιχείρημα η επιβολή σύμπραξης σε κάτι λόγω φόβου απομονώσεως, κριτικής ή ‘ κατακραυγής’ από εταίρους ή η προτροπή της διατήρησης της λανθασμένης πορείας λόγω σωρείας λαθών στο παρελθόν ) που να αποδεικνύουν αντικειμενικά ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΥΝΕΙΡΜΙΚΑ ότι η συγκεκριμένη πράξη είναι εποικοδομητική.

2. Δεν πρέπει τα κατ’ εξοχήν σημεία εξάπλωσης της προπαγάνδας να εκλαμβάνονται ως ο,τιδήποτε άλλο εκτός από μία καταγραφή των στόχων των εχθρών του λαού και της ανθρωπότητας καθώς και μία λίστα των προδοτών οι οποίοι προσπαθούν μανιωδώς να προωθήσουν την καταστροφική αυτή προπαγάνδα ( θυμηθείτε την τεράστια διαφημιστική καμπάνια και προπαγάνδα μέσω των ειδήσεων για το πόσο καλό θα ήταν το Ευρώ για την Ελλάδα και την γελοιοποίηση / έχθρα / απαξίωση αυτών που έφερναν αντίρρηση και δείτε τα ίδια άτομα τώρα αναιδώς να κατηγορούν σωστά το Ευρώ που εκθείαζαν ως παράγοντα του οικονομικού εκφυλισμού των Ελλήνων πέρα από το πετρέλαιο ).

3. Απαιτούμε αντικειμενική ενημέρωση πριν αποφασίσουμε να πράξουμε ο,τιδήποτε αλλιώς αρνούμαστε να πράξουμε αυτό που μας πιέζουν να κάνουμε χωρίς να μας ενδιαφέρει καταστροφολογία του τύπου ( δεν μας παίρνει ο χρόνος / όσο καθυστερούμε χειροτερεύουμε / θα χάσουμε μοναδική ευκαιρία ).


Και ας θέσουμε κάποιες ερωτήσεις για περισυλλογή η οποία απαιτείται έτσι και αλλιώς αυτές τις τόσο σημαντικές μέρες :

1. Ποιός επωφελείται από την γρήγορη σε επίπεδο ‘κουκουλώματος’ ψήφιση του ασφαλιστικού νόμου ; Πόσο πολύ και πόσο σίγουροι είστε για την αντικειμενικότητα αυτών που περιλαμβάνονται σε αυτόν τον ασφαλιστικό νόμο ;

2. Ποιός επωφελήθηκε από τις πυρκαγιές που κατέκαψαν την χώρα μας ; Ποιά κοινωνική τάξη ζημιώθηκε ανεπανόρθωτα όσον αφορά την αυτονομία της αλλά και την περιουσία της αφού της κάηκαν χωράφια, κοπάδια και σπίτια ;

3. Ποιά κοινωνική τάξη επωφελήθηκε αυτοπροβαλλόμενη ως ευεργετική / φιλανθρωπική ; Πόσο αντικειμενικά και πόσο σίγουροι είστε ότι γνωρίζετε το καθεστώς που επικρατεί ΤΩΡΑ στις περιοχές αυτές ; Πόσο έτοιμοι είστε να εκφέρετε σωστή γνώμη χωρίς τον φόβο να σταυρώσετε κάποιον που δεν ξέρετε και να δοξάσετε έναν Βαραββά που δεν ξέρετε ;

3. Ποιός επωφελείται από την γρήγορη επίλυση μέσω συμβιβασμού του θέματος
του κράτους των Σκοπίων αυτή την εποχή ; Πόσο πολύ και πόσο σίγουροι, με
ποιά αντικειμενικά στοιχεία και τεκμήρια γνωρίζετε τί διακυβεύεται και τί
επιδιώκεται από τους προπαγανδιστές των ειδήσεων και των εκπομπών
καθώς και των πολιτικών όλου του φάσματος ; Πόσο έτοιμοι είστε να εκφέρετε σωστή γνώμη χωρίς τον φόβο να σταυρώσετε κάποιον που δεν ξέρετε και να δοξάσετε έναν Βαραββά που δεν ξέρετε ;


Σύμφωνα με τον νόμο που όλοι επικαλούνται, καμμία πράξη από ενήλικο δεν απαλλάσσεται των ευθυνών, κανένα συμβόλαιο ιδίως τραπέζης δεν χάνει την ισχύ του εάν το υπογράψατε χωρίς να έχετε διαβάσει τα ‘ψιλά’ γράμματα και η σιωπή ή έλλειψη τοποθέτησης σημαίνει αποδοχή της επιβαλλόμενης κατάστασης.

Σύμφωνα λοιπόν με τον νόμο της κοινωνίας αυτής κανένας ενήλικος με καμμία δικαιολογία παρεκτός αυτήν της νοητικής ανεπάρκειας δεν μπορεί να αποποιηθεί των ευθυνών του μέσω της απρόσωπης και εν κρυπτώ ύπαρξης.

Απομένει λοιπόν να απαντήσετε τί ευθύνες και για ποιές πράξεις θέλετε να αναλάβετε : τις ευθύνες των ‘παραφρόνων’ που ακούγονται στον Επιτάφιο Θρήνο και έχουν να λογοδοτήσουν για την πτέρνα που ήραν κατά του Ευεργέτη ή τις ευθύνες αυτών που διαχώρισαν την θέση τους και αντιτάχτηκαν ;

Παραθέτω το κομμάτι του Επιτάφιου Θρήνου που είναι σχετικό και σας προσκαλώ να το απολαύσετε ενώ σκέφτεστε τις απαντήσεις :

1. Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή σου, προσφέρουσι Χριστέ μου.
2. Καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας, εν τάφω σε κηδεύει.
3. Ους έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν, κατά του ευεργέτου.
4. Ώ της παραφροσύνης και της Χριστοκτονίας, της των προφητοκτόνων.
5. Ώς άφρων υπηρέτης, προδέδωκεν ο μύστης, την άβυσσον σοφίας.

6.Τον ρύστην ο πωλήσας, αιχμάλωτος κατέστη, ο δόλιος Ιούδας.
7. Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;
8. Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω;

9. Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον.
10.Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον σους δούλους.