tag:blogger.com,1999:blog-81714901677763011942024-03-12T20:18:05.346-07:00Stigmata in GreekΜια ενδελεχής και αντικειμενική ανάλυση του ανθρώπου στην κοινωνία, στην επικαιρότητα και την επίδραση αυτών στην σκέψη και την πράξη του- και, φυσικά, τι να πράξουμε για αυτό.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.comBlogger16125tag:blogger.com,1999:blog-8171490167776301194.post-1685737797309347132009-08-06T09:02:00.000-07:002009-08-06T09:51:30.639-07:00ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΤΑ ΕΘΝΗΣτα πλαίσια της επιταγής του Συντάγματος της Ελλάδας στην τρέχουσα μορφή του, και συγκεκριμένα στην επιταγή προς κάθε Έλληνα Πολίτη να υπηρετεί τα ατομικά και Ανθρώπινα Δικαιώματα, τις αρχές της Δημοκρατίας και το ίδιο το Σύνταγμα, συντάσσουμε την παρακάτω πολιτική και Ανθρωπιστική Δήλωση – Κατάθεση, έχουσες σώας τας φρένας και δέουσες έγγραφες αποδείξεις για ό,τι παρουσιάζεται παρακάτω συμπεριλαμβανομένων και όλων των ενδείξεων και δηλώσεων πρόθεσης.<br /><br /><b>Α. Ιστορικό </b><br /><br />Από την ενεργοποίηση μου ως Πολίτη της Ελλάδος το 1973 μετά την δολοφονία του πατέρα μου Γεωργίου Α. Γεριτσίδη, στόχος μου υπήρξε η προάσπιση του Κράτους και του Έθνους μας στα πλαίσια και μόνο των ορίων που ορίζουν τα Ανθρώπινα Δικαιώματα παγκοσμίως και η προάσπιση της Αλήθειας και της Δικαιοσύνης ως στηλοβάτες της όποιας Δημοκρατικής κοινωνίας.<br /><br />Οι σπουδές μου στον τομέα της ψυχολογίας και της επιστημονικής έρευνας επιλέχθηκαν ακριβώς για αυτόν τον σκοπό, τον οποίο ακολουθώ και θα ακολουθώ για πάντα αφ’ ενός για να κρατηθεί ζωντανή η αποστολή και το κίνητρο που εμφύσησε σε εμένα ο πατέρας μου για την προάσπιση όλων των Ανθρώπων πάση θυσία και πάντα με όπλα την Αλήθεια, την Ειρήνη και την Αντικειμενικότητα, αφ’ ετέρου διότι δεν νοείται ζωή και Ανθρώπινη εξέλιξη σε περιβάλλον όπου αυτές οι αξίες δεν βασιλεύουν στην καθημερινότητα και αρνούμαι να ανέχομαι και να συνυπογράφω μετά της σιωπής μου και της απραξίας μου στα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας και την καλλιέργεια της απανταχού δυστυχίας και απελπισίας σε όλα τα επίπεδα ώστε να ωθείται ο Άνθρωπος σε ζωώδη, παρά φύση, άγρια συμπεριφορά.<br /><br />Ξεκίνησα τον αγώνα μου να πολεμήσω όλες αυτές τις κοινωνικές συνθήκες που πλήττουν την Ανθρωπότητα από την Ελλάδα, που θεωρώ σπίτι μου και ως εκ τούτου αφετηρία όποιας προσπάθειας κάθαρσης και βελτίωσης του περιβάλλοντος. Πάντα, είχα και έχω πίστη στην καλή φύση του Ανθρώπου όταν ο Άνθρωπος επιτρέπεται να δράσει ως μονάδα ανεξαρτήτως υποχρέωσης ανήκειν σε κάποιο κοινωνικό σύνολο. Αυτό το οποίο όμως διαπίστωσα είναι ότι η ανάγκη του ανήκειν σε εγκαθιδρυμένα κοινωνικά σύνολα τα οποία λυμαίνονται συγκεκριμένοι αρμοστές της καταπίεσης και ακρωτηριασμού τόσο της προσωπικότητας όσο και της καθημερινής ζωής του Ανθρώπου, έχει εμφυσήσει υπέρτατο φόβο στην κοινωνία και έχει στρεβλώσει πλήρως την ορθή και καλή φύση του Ανθρώπου.<br /><br />Η Ιστορία παγκοσμίως έχει δείξει πολλάκις ότι η διαδικασία καταπίεσης και βιασμού της καλής φύσης, της ευφυΐας και της προσωπικότητας του Ανθρώπου σε μαζικό επίπεδο ( δηλαδή, σε ολόκληρα κοινωνικά σύνολα όπως κοινωνικές τάξεις, κοινωνικές ομάδες ανεξαρτήτου τάξης, ηλικιακές τάξεις ή έθνη – κράτη ) έχει πάντα οδηγήσει σε έκρηξη αποτίναξης της νοσηρής και επιβεβλημένης παραβίασης της φύσης και της φυσιολογικής εξέλιξης του Ανθρώπου προσωπικά και κοινωνικά, με τεράστιες απώλειες ανθρώπινου δυναμικού, τρομακτική βιαιότητα και αποτρόπαια βάναυση εξάλειψη ολόκληρων μαζών, για να επανέλθει μία επιφανειακή αίσθηση παλινόρθωσης του Δικαίου και της Ελευθερίας και να ξαναρχίσει ο ίδιος φαύλος κύκλος, μέχρι την επόμενη ακόμα πιο αιματηρή, πιο βάναυση και τρομαχτική έκρηξη.<br /><br />Ως κοινωνική επιστήμων στις μελέτες μου είδα αυτή την τακτική να ανανεώνεται με μαθηματική ακρίβεια και οι απώλειες να αυξάνονται επίσης με μαθηματική ακρίβεια καθ’ όλη την διάρκεια της λεγόμενης ‘μοντέρνας κοινωνίας’ ( modernity ) με αποκορύφωμα τους τελευταίους αιώνες και μάλιστα τον 20ο με τις μεγαλύτερες και μαζικότερες κινητοποιήσεις και ακολουθούμενες τρομαχτικά μεγάλες σε αριθμό απώλειες για την επίσης τρομαχτικά βραχύβια και επιφανειακή αίσθηση της επικράτησης του Δικαίου επί του αδίκου της κοινωνίας. Ο λόγος τόσο για τα πρωτοποριακά φιλοσοφικά κινήματα τα οποία μετά την έκπτωση της Εκκλησίας ( ανεξαρτήτου θρησκεύματος αλλά κυρίως των μονοθεϊστικών Εκκλησιών ) μπόρεσαν να εκφραστούν εκ νέου ( αφού η θρησκευτική έκφραση των γελοιοποιήθηκε ή εκφυλίστηκε ή στρεβλώθηκε στα εντελώς αντίθετα μορφώματα από τις κύριες και θετικές θέσεις ) μέσω της επιστήμης και της δεοντολογίας : η άνθηση αυτών, δηλαδή η κατ’ ουσίαν προσπάθεια αποτίναξης της νοσηρής στρεβλωτικής καταπίεσης, άμεσα διαβρώθηκε και αποπνίχτηκε με την έξαρση της βιαιότητας και της αχαλίνωτης έκφρασης κάθε αρνητικού στοιχείου γεγονός το οποίο οδήγησε τόσο στην πρώτη μεγάλη καταγεγραμμένη μαζική πολεμική σύρραξη ( Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ), ακολουθούμενη από την πρώτη μεγάλη καταγεγραμμένη οικονομική καταστροφή ( το λεγόμενο κράχ ) και με παγκόσμιο αποκορύφωμα τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ο οποίος όπως ήταν αναμενόμενο σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία ξεπέρασε κατά πολύ τις απώλειες και το αιματοκύλισμα του Α΄.<br /><br />Κατόπιν επήλθε η αναμενόμενη επιφανειακή επικράτηση του Δικαίου, όλο και πιο επιφανειακή αφού, μετά από αυτό το απέραντο μακελειό η αιματοχυσία συνεχίσθηκε άτυπα και κατακερματισμένα με διάφορους τρόπους ( τέλεση όλων των προγραμματισμένων εκτελέσεων και καθείρξεων που είχαν προγραμματίσει οι ναζί από τους συμμάχους, φυγάδευση και συνέχιση των πειραμάτων των ναζί επιστημόνων, υποδαυλισμός των κοινωνιών οικονομικά με πολλές τοπικές αιματοχυσίες ιδίως σε χώρες φύσει Δημοκρατικές, απαλλαγή των ηττημένων κρατών του Άξονα από πραγματική καταβολή των πολεμικών αποζημιώσεων και τυχόν αποζημιώσεων για τα εκτενή εγκλήματα πολέμων, επιβολή δικτατοριών με μαζικές διώξεις αντιφρονούντων και, στις μέρες μας επιβολή σιωπηλών δικτατοριών στο όνομα της ασφάλειας ή και του Δικαίου με την επισήμως ομολογούμενη καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τα οποία τόσο αίμα έχει χυθεί και χύνεται ).<br /><br />Μελετώντας λοιπόν και βλέποντας όλο αυτό το αίμα που έχει χυθεί και χύνεται και όλο αυτό το δυναμικό που έχει σπαταληθεί και σπαταλείται, θεώρησα από εκείνη ακόμα την νεαρή μου ηλικία ότι το δένδρο της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει πιει αρκετό αίμα δικαίων και αδίκων. Είναι η ώρα να καλλιεργηθεί με τα σύμβολα της Ειρήνης ώστε να μπορέσουμε επιτέλους ως Ανθρωπότητα να γευτούμε τον καρπό που μας επιφυλάσσει, αλλιώς το παραπάνω αίμα, ο παραπάνω πόνος και η παραπάνω θυσία θα το μετατρέψει στον βωμό του Αδίκου και της Ολιγαρχίας στο οποίο όλοι θα αναγκάζονται να πετάνε τα παιδιά τους και τον εαυτό τους.<br />Χρειάσθηκε όλος αυτός ο καιρός και όλοι οι αγώνες που μέχρι τώρα έχω κάνει σε διάφορα επίπεδα για να συνειδητοποιήσω πώς πρακτικά μπορεί να μεταφραστεί το παραπάνω ώστε με μορφή τύπου / φόρμουλας να μπορούμε να το εφαρμόσουμε και να μην υπάρχει η δικαιολογία ότι η θεωρία δεν έχει πρακτική εφαρμογή.<br /><br />Όπως κάθε πραγματικός και υπεύθυνος επιστήμονας, δεν πρόκειται να παρουσιάσω ούτε θεωρεία ούτε πρακτική χωρίς απόδειξη της πραγματικότητας αυτής τόσο στην υπάρχουσα κατάσταση όσο και στην δυνατότητα / προγνωστικό της προτεινόμενης αγωγής.<br /><br /><b>Β. Αποδεικτικό υπάρχουσας κατάστασης </b><br /><br /><u>1. Θεωρία </u><br /><br />Στην παράθεση της θεωρίας θα φροντίσω να είμαι και σύντομη και ταυτόχρονα να συμπεριλάβω τόσο την Ελληνική όσο και την Παγκόσμια πραγματικότητα τουλάχιστον για τις Δυτικού τύπου / Δυτικού κοινωνικού συστήματος κοινωνίες.<br /><br />Κάθε χώρα βασίζει την ειρήνη και αρμονία της καθημερινότητας σε ένα σύστημα αξιών βάσει του οποίου δημιουργείται και το διοικητικό και το νομικό / νομοθετικό πλαίσιο της. Σε όλες σχεδόν τις χώρες επισήμως το σύστημα αυτό αξιών είναι τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ακόμα και στις χώρες όπου δεν έχουν υπογραφεί, το σύστημα αξιών παραμένει ανθρωποκεντρικό με ισχυρισμό της προτεραιότητας του Ανθρώπου τουλάχιστον για την διαφύλαξη του.<br /><br />Τα Ανθρώπινα Δικαιώματα από το 1948 και μετά έχουν και εμπλουτισθεί και διευρυνθεί ( όχι πάντα με στόχο την βελτίωση της προάσπισης ) αλλά μπορούμε με ασφάλεια να πούμε ότι όλες οι μορφές / εκφάνσεις βασίζονται στα εξής ζωτικά και βασικά Δικαιώματα :<br /><br />Δικαίωμα στην Ζωή<br />Δικαίωμα στην Ελευθερία<br />Δικαίωμα στην οικονομική και κοινωνική Αξιοπρέπεια<br />Όλοι οι Άνθρωποι απολαμβάνουν Ίσα Δικαιώματα και Υποχρεώσεις.<br /><br />Με μια εύκολη και γρήγορη επισκόπηση των συνταγμάτων ή άλλων αναλόγων εγγράφων των χωρών που δεν έχουν υπογράψει τα Ανθρώπινα Δικαιώματα θα δούμε ότι αυτές οι τέσσερις αρχές αναφέρονται ευθαρσώς με εξαίρεση ίσως έως ένα βαθμό στις κοινωνίες που δέχονται βασιλεία και τιτλοφόρηση ( π.χ. η Διακήρυξη Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ εμπεριέχει τις αρχές αυτές παρ’ όλο που το κράτος αυτό δεν έχει υπογράψει τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ).<br /><br />Συνεπεία αυτού, και το Ελληνικό Σύνταγμα έχει βασισθεί πλήρως σε αυτές τις αρχές και εάν εξαιρέσουμε τροποποιήσεις αμφίβολης νομιμότητος που έλαβαν χώρα με αμφίβολες διαδικασίες και εμφανή ένδολα κίνητρα ( βλ. διατάξεις του Συντάγματος ψηφισθείσες κατά την διάρκεια της εκάστοτε χούντας και / ή άνευ την διενέργεια δημοψηφίσματος ή άλλης διασφάλισης της Λαϊκής Βούλησης ), γενικώς το Σύνταγμα επιζητεί να διασφαλίσει την βασική εξουσία στον Λαό και την δυνατότητα έννομης ανατροπής αντιλαϊκών νόμων, κυβερνήσεων και άλλων εκφράσεων καταπίεσης.<br /><br />Δηλαδή και εν ολίγοις :<br /><br />Η θεωρία μας λέει ότι<br />α. ο Λαός έχει Δικαίωμα κατ’ ουσίαν υπερ-νομικής βούλησης και υποχρέωση περιχαράκωσης / διασφάλισης του Δικαιώματος του αυτού.<br />β. τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένα και η επίσημη δήλωση πρόθεσης περιχαράκωσης αυτών δίνει κύρος και δυνατότητα ίδρυσης ολόκληρης κρατικής μηχανής / διεθνών οργανισμών / διεθνών συνασπισμών.<br />γ. κανένας δεν δρά χωρίς με κάποιο τρόπο να προβάλλει πρόθεση περιχαράκωσης ενός ή περισσοτέρων από τα Δικαιώματα αυτά.<br /><br /><br />Ιστορικά παραδείγματα ( όπως η προπαγάνδα του ναζισμού ή η προπαγάνδα οποιασδήποτε πειραματικής δραστηριότητας σε μεγάλους πληθυσμούς ) υπάρχουν πολλαπλά και όλα δείχνουν ότι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΚΙΝΗΤΡΟΥ ΠΑΝΤΑ ΚΑΘΕ ΠΡΑΞΗ / ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΜΕΤΡΩΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΩΣ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗΣ ΕΝΟΣ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ.<br /><br /><u>2. εφαρμογή – πράξη </u><br /><br />Πέρα από κάθε ιστορική ανάλυση που θα μπορούσαμε να παραθέσουμε εδώ, θα αναφέρουμε και μέρος της αποδεικτικής έρευνας μου όσο και μέρος της δράσης μου.<br /><br />Τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ζωγραφίζουν μία εικόνα πολύ θετική και πολύ εποικοδομητική η οποία όμως απέχει παρασσάγκας από την εικόνα που παρουσιάζει η κοινωνία ( τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως ) στην πραγματικότητα.<br /><br />Απόδειξη αυτού είναι πολύ εύκολο να παρατεθεί κατ’ αρχάς με απαρίθμηση των αναρίθμητων ατόμων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, την απαρίθμηση των αμέτρητων περιπτώσεων όπου ο Νόμος δεν εφαρμόσθηκε ισότιμα, ή των περιπτώσεων που η νομοθεσία επιβάλλει καθεστώς ανισότητας, αναγκαστικής πενίας προς υπερ-πλουτισμό λίγων ή των περιπτώσεων όπου η ανθρώπινη αξιοπρέπεια αναλώνεται και παραβιάζεται στον βωμό του κέρδους των λίγων χωρίς εφαρμογή του Νόμου περί πορνείας / πορνογραφίας / εκμεταλλεύσεως ανηλίκων / ειλωτείας / τοκογλυφίας / κλπ. . Επίσης, όταν εφαρμόζεται κάποιος τέτοιος νόμος, εφαρμόζεται άνισα, άδικα ή καταχρηστικά καταπατώντας τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στο όνομα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.<br /><br />Επίσης, στον ατομικό τομέα ( δηλαδή, στην περίπτωση εφαρμογής του νόμου μεμονωμένα σε κάθε Πολίτη ) έχουμε πλήρη ανισότητα, ανομία και παράβαση στοιχειωδών Δικαιωμάτων ή Υποχρεώσεων προς υποστήριξη τρίτων σε βάρος των ενδιαφερομένων. Το Κράτος είναι εχθρικό και καταχράται την εξουσία που του έχει δοθεί προς εφαρμογή των νόμων, περιφρονώντας και αγνοώντας την Λαϊκή Βούληση είτε αυτή εκφράζεται μέσω διαδηλώσεων είτε μέσω εκλογών όπου η πλειονότητα απέχει ή φιμώνεται λόγω των περίπλοκων και μη αντικειμενικών εκλογικών νόμων που υπονομεύουν την βασική αρχή της Δημοκρατίας ( δηλαδή, την εξουσία της πλειοψηφίας και όχι την εξουσία της πλειοψηφίας της μειονότητας ).<br /><br />Απόδειξη αυτού είναι εύκολο να παρατεθεί από αναλύσεις εκλογών / εκλογικών περιφερειών, κλπ. , από την κατάσταση των Πολιτών εάν κάνουμε έρευνα της οικονομικής τους δυνατότητας σε σχέση με την ‘δικτύωση’ τους με άτομα που κατέχουν κρατικά αξιώματα ( δηλαδή, προτίμηση όχι αξιοκρατική αλλά άνιση και ολοκληρωτική, δηλαδή καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ).<br /><br />Επίσης, απόδειξη είναι η νομικές εκφάνσεις των δικαστικών λειτουργών οι οποίοι εμφανώς παραβαίνουν την νομοθεσία που υποτίθεται ότι εφαρμόζουν τόσο σε επίπεδο προάσπισης της Εθνικής περιουσίας ( εκχώρηση τεραστίων εθνικών γαιών βασισμένοι και σεβόμενοι έγγραφα καθεστώτων που έχουν ανατραπεί ή κατακτητών ή αυτοκρατοριών που έχουν αποτιναχθεί, όπως η περίπτωση των δασών της Αττικής σε οικογένειες – δυναστείες ιδιωτών όπως η οικογένεια Ηλιοπούλου βάσει ανύπαρκτων ή υπαρκτών χοτζετιών από Τούρκους : του ίδιους αυτούς Τούρκους που οι Έλληνες πολέμησαν για να εκδιώξουν και για να αποτινάξουν, δηλαδή να μη πλέον λαμβάνουν υπ’ όψη τουρκικούς τίτλους και δικαιώματα κατοχής επί Ελληνικών γαιών ).<br /><br />Άλλη απόδειξη από τις αναρίθμητες που υπάρχουν είναι η δυνατότητα ύπαρξης ατόμων εντός νευραλγικών σημείων της κοινωνίας και μάλιστα του κρατικού – δημόσιου μηχανισμού τα οποία έχουν καταδικαστεί σε φυλάκιση που δεν εκτίουν ποτέ ούτε την εξαγοράζουν αλλιώς και που η φυλάκιση τους αυτή κανονικά τους απαγορεύει πρόσβαση σε ορισμένες θέσεις νομικά.<br /><br />Η πιο μεγάλη απόδειξη της έκπτωσης της κοινωνίας και της επίσημης καταπάτησης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υπάρχει εντός του ίδιου του Συντάγματος μετά από αλλοίωση του κατά την διάρκεια της χούντας και την διατήρηση της αλλοίωσης αυτής στην ‘μεταπολίτευση’, ακριβώς όπως διατηρήθηκαν οι διώξεις που ασκήθηκαν από τους ναζί και από τους ‘απελευθερωτές’ αρχηγούς των συμμάχων : ο λόγος στον νόμο περί « ευθύνης υπουργών» ο οποίος στην πραγματικότητα είναι μια επίσημη ομολογία ότι τον κρατικό μηχανισμό λυμαίνονται ληστές, συνωμότες και δολοφόνοι οι οποίοι συνειδητά είναι τέτοιοι και για αυτό έχουν φροντίσει να θέσουν τους εαυτούς τους πέραν του νόμου, δηλαδή να καταπατήσουν το Δικαίωμα όχι μόνο της ισότητας αλλά και όλα τα άλλα συμπεριλαμβανομένου και του Δικαιώματος της ασφάλειας του Ανθρώπου / Πολίτη αφού είναι ανεξέλεγκτοι να πλήττουν τον Άνθρωπο / Πολίτη ατιμώρητα.<br /><br />Απλή επισκόπηση ακόμα και της επικαιρότητας ( παρ’ όλη την έλλειψη αντικειμενικότητας και περιεκτικότητας όλων των γεγονότων ) θα εμπλουτίσει τρομακτικά τα παραδείγματα.<br /><br />Όμως, προς αντιμετώπιση επιχειρημάτων του τύπου ότι κατά βάσιν ο Πολίτης στις προσωπικές του υποθέσεις προστατεύεται ή υπάρχει τρόπος να εκπροσωπηθεί και να βρει Δικαιοσύνη / να προασπίσει τα Δικαιώματα του, εγώ προσωπικά έχω συλλέξει σωρεία αποδείξεων προς το αντίθετο, είναι επίσημες ( δηλαδή, επίσημα έγγραφα του Κράτους, δικογραφίες, καταθέσεις, ισχυρισμοί από κρατικούς παράγοντες / λειτουργούς, δηλώσεις / πράξεις πολιτικών μέχρι και ζωντανές καταγραφές ) και εν γνώσει των ατόμων τα ονόματα των οποίων υπάρχουν σε αυτές.<br /><br />Συγκεκριμένα, έχω αποδείξεις ότι οι δικηγόροι στο σύνολο τους δεν μαθαίνουν να εφαρμόζουν τον Νόμο αλλά να εκφοβίζουν τους Πολίτες ότι ο Νόμος είναι ανίσχυρος να τους προστατέψει μπροστά στην παντοδυναμία ενός προέδρου αμφίβολης διαφάνειας και επιπέδου διαφθοράς ο οποίος προεδρεύει σε μία δίκη ή αποφαίνεται για μια απόφαση. Έχω αποδείξεις της έκνομης αλληλεγγύης δικαστικών, αστυνομικών και δημοσίων υπαλλήλων στην παρανομία, μέχρι και μαρτυρίες της γαλούχησης των εκπαιδευόμενων δημοσίων υπαλλήλων – λειτουργών στο να μην γνωρίζουν αφ’ ενός τον Νόμο και να μη διστάζουν να παρανομούν για να καλύψουν παρανομία – έγκλημα συναδέλφου / ανωτέρου, αφ’ ετέρου.<br /><br />Επίσης έχω αποδείξεις ανοιχτής περιφρόνησης / παράβασης του Συντάγματος και πρόθεσης να πράξουν αυτό από όλους ανεξαιρέτως τους υπουργούς ασχέτως κυβέρνησης αλλά ειδικά των τωρινών.<br /><br />Τα πάντα μπορούν να παρατεθούν άμεσα με αριθμούς πρωτοκόλλου, επιδόσεων δικογράφου και άλλες διαβεβαιώσεις για όποιον ενδιαφέρεται ή δεν έχει και ο ίδιος παρόμοιος αποδείξεις από την καθημερινή ζωή του στο Κράτος μας ή οποιοδήποτε άλλο ( πράγμα φύσει αδύνατο εάν έστω και λίγο ο Άνθρωπος επιδιώκει να μην αποτελεί μέρος των προαναφερομένων ατόμων – συμμοριών και είναι μεγαλύτερος των 15 ετών ).<br /><br />Συμπεραίνουμε λοιπόν, συγκρίνοντας την θεωρία της ύπαρξης / θέσπισης και προβαλλόμενου σεβασμού στα Ανθρώπινα Δικαιώματα με την πράξη / εφαρμογή των αξιών αυτών παγκοσμίως ότι κατ’ ουσίαν ουδέποτε οι αξίες αυτές εφαρμόσθηκαν, όχι διότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο ή ουτοπικό αλλά απλούστατα διότι οι Λαοί που έχυσαν το αίμα τους για αυτά κατά ένα τεράστιο βαθμό εξαλείφθηκαν και οι υπόλοιποι εξαπατήθηκαν από αυτήν την παγκοσμίου μεγέθους συμμορία καταπατητών.<br /><br />Ευθαρσώς και επιστημονικά μπορούμε να υποστηρίξουμε επιτυχώς με τις παραπάνω αποδείξεις ότι<br /><br />ΟΛΑ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕ ΝΟΜΟΘΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΒΑΣΙΖΟΜΕΝΑ ΣΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΕΛΟΥΝ ΥΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΙΑΣ ΣΙΩΠΗΡΗΣ ΦΑΣΙΣΤΟΕΙΔΟΥΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΑΝΔΡΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ / ΤΟΜΕΑ ΑΝΑ ΚΡΑΤΟΣ, ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΝΔΡΩΜΕΝΟΣ ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΓΙΑ ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΝΑ ΑΝΕΧΕΤΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΤΙΚΕΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.<br /><br />Κάθε ένας ο οποίος πραγματικά επιδιώκει εφαρμογή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τον εαυτό του κατ’ αρχάς αλλά και τους υπολοίπους οφείλει ανεξαρτήτως και μεμονωμένα να διαχωρίσει την θέση του και να δράσει υπέρ αυτών.<br /><br /><br /><b>Γ. Προτεινόμενη αγωγή ( δηλαδή, τρόπος αντιμετώπισης και πάταξης της νοσηρής κατάστασης ) </b><br /><br /><u>1. Θεωρία </u><br /><br />Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι η τυπική αντίδραση ( δηλαδή, η βίαιη επίθεση στα άτομα που κυβερνούν, με διάφορες καταλήξεις από θανάτωση των έως πιο ανώδυνα εξορία ) δεν αποδίδει και σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό ευτελίζει ή διαβρώνει την επίδραση της Λαϊκής Βούλησης με την αντικατάσταση των προηγούμενων εγκληματιών με καινούργιους ή, σε περιπτώσεις επιφανειακής ειρήνης όπως αυτή που διανύουμε τώρα, η εναλλαγή συγκεκριμένων ομάδων στις θέσεις εξουσίας χωρίς καμμία ουσιώδη αλλαγή προς το καλύτερο και πολλές προς το χειρότερο για τον Λαό και το άτομο προσωπικά.<br /><br />Η διαδικασία του εκλέγειν και εκλέγεσθαι είναι πλέον πλήρως διαβρωμένη και βεβαρημένη με πλήθος δικλείδες ασφαλείας ώστε να μην εισέρχεται σε αυτήν κανένα άτομο που να μην είναι διατεθειμένο να καλλιεργήσει και προστατεύσει την σιωπηρή δικτατορία που περιέγραψα. Συνεπώς, ούτε αυτή μπορεί με ασφάλεια να χρησιμοποιηθεί αφού με μηχανισμούς αποδείξιμους με απλή επισκόπηση τόσο των εκλογικών νόμων όσο και των κανονισμών για υποψηφίους – κόμματα είναι αδύνατο να διασφαλισθεί πραγματική αντιπροσώπευση της Λαϊκής Βούλησης. Εξ άλλου, αυτό είναι εμφανές με την απόλυτη αποφυγή διεξαγωγής δημοψηφίσματος, έστω και στα καθεστώτα νοθείας που βιώνουμε αυτή την εποχή, τουλάχιστον στον Ελληνικό Λαό.<br /><br />Εάν λοιπόν ούτε τα όπλα ούτε η ψήφος είναι πλέον αποφασιστικά σημεία ελέγχου, το μόνο το οποίο έχει μείνει το οποίο δεν έχει διαβρωθεί είναι η νομοθεσία και το Σύνταγμα :<br /><br />το Σύνταγμα, έστω και στην αλλοιωμένη μορφή που έχει τώρα, νομιμοποιεί τον κάθε Πολίτη να αγνοήσει και να αντιδράσει, αντιμετωπίζοντας ως εχθρούς του Λαού και του Πολιτεύματος κάθε έναν που τολμάει να καταπατήσει αυτό ή τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.<br />το Σύνταγμα δεν προϋποθέτει ανάγκη ερμηνείας των βασικών διατάξεων αφού στηρίζεται στον κάθε Πολίτη να το προστατέψει σε περίπτωση που κινδυνεύει τόσο από εξωτερική όσο και από εσωτερική απειλή.<br />το Σύνταγμα νομιμοποιεί και επιβάλλει ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟ / ΠΟΛΙΤΙΚΟ / ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΠΑΤΑΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.<br />το Σύνταγμα κατ’ ουσίαν εμπεριέχει τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αλλά εκτός αυτού για όλες τις χώρες που έχουν υπογράψει αυτά έχουν υπερ-νομική και υπέρ-συνταγματική ισχύ. Συνεπώς, ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΥΨΗΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΙΟ ΙΕΡΟΣ ΝΟΜΟΣ, Ο ΜΟΝΟΣ ΥΠΕΡΑΝΩ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.<br /><br /><br />Αυτό σημαίνει ότι Δικαιοσύνη και αντίσταση στην σιωπηρή δικτατορία ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΝΝΟΜΩΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ, ΕΑΝ Ο ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ, ΝΑ ΤΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΙ / ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ.<br /><br /><u>2. Πράξη – Εφαρμογή </u><br /><br />Το παραπάνω έχω εφαρμόσει και εφαρμόζω προσωπικά προς απόδειξη της δύναμης που ενυπάρχει στην εφαρμογή της παραπάνω θεωρίας η οποία στοχεύει στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας χωρίς την επιφανειακή εφαρμογή της και χωρίς, ει δυνατόν, αιματηρή έκρηξη. Στην ουσία πρόκειται για τον μόνο τρόπο να σπάσει ο φαύλος κύκλος που συντηρεί τις οικογενειακές αυτές δυναστείες που παγκοσμίως παρασιτούν και διαστρεβλώνουν – καταπιέζουν – εγκληματούν για να διατηρηθούν στις θέσεις που πραγματικά ανήκουν σε Δημοκρατικά, Ανθρωποκεντρικά και Θετικά άτομα.<br /><br />Με την περάτωση της έρευνας μου στο δικηγορικό σώμα, ακολούθησα την παραπάνω θεωρία με τα παρακάτω βήματα :<br /><br />καλή γνώση του Συντάγματος<br />καλή γνώση της βασικής ποινικής και αστικής νομοθεσίας ( όχι απ’ έξω )<br />συστηματική καταγραφή της πορείας μου προς προάσπιση των συμφερόντων / Δικαιωμάτων μου με συνεχείς πρωτοκολλήσεις ώστε κάθε απόπειρα παρανομίας να είναι επισήμως κατεγραμμένη<br />αποφασιστικότητα και πείσμα και επιμονή.<br /><br /><br />Αυτό το οποίο διαπίστωσα ως μεμονωμένη Πολίτης, χωρίς την συνοδεία όχλου υποστηρικτικού, χωρίς τον τίτλο του πολιτικού / αξιωματούχου αλλά μόνο με τον τίτλο του Πολίτη είναι το εξής :<br /><br />κανένας δημόσιος υπάλληλος, δικαστικός υπάλληλος / λειτουργός, πολιτικός ή αξιωματούχος δεν τολμάει να γράψει ότι καταπατάει το Σύνταγμα ή τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ΕΝΩ ΠΡΟΦΟΡΙΚΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ.<br />όλοι οι προαναφερόμενοι στο 1 θα παρερμηνεύσουν ή απλώς αναφέρουν εσφαλμένα / αποσπασματικά νόμους, κανονισμούς, διατάξεις, νομοθεσίες ή το ίδιο το Σύνταγμα για να αρνηθούν να κάνουν αυτό το οποίο η θέση απαιτεί από αυτούς και αυτό για το οποίο πληρώνονται υπέρογκα.<br />όλοι οι προαναφερόμενοι θα επιμείνουν με την τακτική του σπασμένου δίσκου σε ήδη καταρριπτέα επιχειρήματα με την ελπίδα ότι ο Πολίτης θα αποκαρδιωθεί ή θα φοβηθεί ή δεν θα έχει πλέον χρόνο να ασχοληθεί ή δεν θα υπάρχει για οποιονδήποτε λόγο. ΕΑΝ ΟΜΩΣ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΕΠΙΜΕΙΝΕΙ ΠΑΡ’ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΥΡΙΩΣ ΠΑΓΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ Ή ΙΚΑΝΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΜΕΡΙΚΩΣ.<br />όλοι οι προαναφερόμενοι ενεργούν ακριβώς όπως οι συμμορίες, συντονισμένα και εναρμονισμένα. Μόνο όταν πλέον δεν υπάρχει περιθώριο υποστήριξης αυτή η αλληλεγγύη σπάει.<br />όλοι οι προαναφερόμενοι εξαφανίζονται ή μετατίθονται όταν πλέον η αλληλεγγύη πρόκειται να σπάσει.<br />όλοι βασίζονται στο να κερδίσουν χρόνο ως το μόνο κατ’ ουσίαν όπλο άμυνας στον Πολίτη που δικαίως επιδιώκει δικαίωση.<br />ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΜΜΙΑΣ ΠΡΑΞΗΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΑΝ ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΩΣ ΕΧΕΙ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΑΥΤΗΝ.<br /><br /><br />Ακολουθώντας την διαδικασία με όση επιμονή και υπομονή χρειάσθηκε σε κάθε περίπτωση που τα Δικαιώματα μου καταπατήθηκαν ( σε σημείο που να είναι καταγράψιμο και αποδεικτέο με στοιχεία και μαρτυρίες ) μπόρεσα να αποσοβήσω προσωπικές καταστροφές τόσο οικονομικές ( από εφορία και άλλους φορείς ) όσο και γενικότερες καταστροφές σε επίπεδο επαγγελματικό και κοινωνικό όταν λόγω της δράσης μου ως επιστήμονα – επιμορφώτρια υπονομεύτηκα συντονισμένα με την συνεργία άλλων πολιτών, δημοσίων υπηρεσιών, του πολιτικού και δικαστικού σώματος.<br /><br />Αυτή την στιγμή, χωρίς φόβο και με το συμφέρον της Ελλάδας κατά νου ( δηλαδή, το συμφέρον του κάθε Έλληνα Πολίτη όπως εγώ και μεμονωμένα και σε σύνολο ) επιδίδομαι σε σειρά βημάτων που σκοπεύουν στην αποκατάσταση της πραγματικής Δημοκρατίας τουλάχιστον όπως περιγράφεται στο Σύνταγμα, στις βασικές του Διατάξεις που αφορούν τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στις ακροτελεύτιες ( ΟΧΙ στις διατάξεις που ενσωματώθηκαν υπό κυβερνήσεις είτε πλήρως αντιλαϊκές είτε εμφανώς μη Δημοκρατικές – μειοδοτικές ).<br /><br />Συγκεκριμένα, σε κάθε ένα υπουργείο έχει σταλεί μέσω του Προέδρου της Βουλής συγκεκριμένη διακήρυξη που υποδεικνύει σε μορφή γενικής συμπεριφοράς μοτίβου τον τρόπο καταπάτησης του Συντάγματος και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανά αρμοδιότητα, με την απαίτηση απάντησης και τοποθέτησης ως προς αυτά βάσει Νόμου.<br /><br />Σε δεύτερη φάση στέλνεται ανά υπουργείο επίσημη ερώτηση / καταγγελία / αναφορά ( αναλόγως με το τι επιτρέπει ο Νόμος ως έννομο συμφέρον και με την ιδιότητα του Πολίτη αυτό εμπεριέχει πολλά ) με συγκεκριμένες παρανομίες – καταπατήσεις του Συντάγματος και / ή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, πάλι με συγκεκριμένες απαιτήσεις.<br /><br />Η τρίτη φάση που πρόκειται να ακολουθηθεί είναι δίωξη από εμένα σε όσους, με την αντίδραση τους – απάντηση τους σε αυτές τις επιστολές δείξουν επισήμως την παρανομία τους.<br /><br />Η τέταρτη φάση μετά την εξόφθαλμη έκπτωση της Δικαιοσύνης που περιμένω να συμβεί τουλάχιστον σε κάποιους αν όχι όλους τους τομείς, είναι η καταγγελία αυτών ως πραξικοπηματιών – ανατροπέων του Δημοκρατικού Πολιτεύματος σε ολοκληρωτικό διεθνώς ( η Ελλάδα έχει δεσμευτεί να μην έχει επίσημο ολοκληρωτικό καθεστώς ).<br /><br />Η πέμπτη φάση αφορά την τοποθέτηση μαζικώς του Λαού καθ’ ότι ως πραγματικό φιλελεύθερο και δημοκρατικό άτομο αυτό που με ενδιαφέρει είναι ο Λαός και ο κάθε Λαός να ζει με αυτό που πραγματικά θέλει ακόμα και εάν αυτό είναι να είναι υπηρέτης στον κάθε ένα που αποφασίζει να του επιβληθεί, ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΕΧΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΛΑΒΕΙ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΒΙΩΣΕΙ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΛΑΟΣ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΔΑΦΟΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΑΠΟ ΔΗΜΑΓΩΓΙΕΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΟΧΛΟΥ.<br /><br />____________________________________________<br /><br />Αυτή την στιγμή βρίσκομαι στη δεύτερη και τρίτη φάση, και έχω ήδη επιβιώσει από τις επιθέσεις του Κράτους στον επαγγελματικό, οικονομικό και κοινωνικό τομέα, με συνεχείς και σαφείς θρασύτατες και εξόφθαλμες απόπειρες να με αφαιρέσουν βιαίως από τα κοινά εμμέσως με παράνομες χρεώσεις, εξοντωτικές εισφορές, επαγγελματικό αθέμιτο ανταγωνισμό και ψευδείς καταμηνύσεις οι οποίες παρανόμως δεν απορρίπτονται βάσει στοιχείων ( οι δίκες δεν γίνονται ή καθυστερούν με αλλοιωμένα αποσπασματικά πρακτικά, οι υπουργοί αλλάζουν, οι εισαγγελείς παρανομούν και αλληλοκαλύπτονται, κλπ ).<br /><br />Ο λόγος που δημοσιοποιώ τώρα την δράση μου και τις προθέσεις μου είναι διότι δεν θέλω να έχω την ίδια κατάληξη όπως ο δολοφονηθείς από το ίδιο ακριβώς κράτος / παρακράτος πατέρας μου του οποίου η πραγματική αιτία θανάτου αποκρύφτηκε από κρατικές αναφορές μέχρι και σήμερα και παρουσιάστηκε ως παράπλευρη απώλεια αντί ως στοχοποιημένο θύμα το οποίο θανατώθηκε με βούληση και δόλο.<br /><br />Επιθυμώ να γίνει γνωστό σε περίπτωση που το όνομα το δικό μου ή της κόρης μου και συναγωνίστριας Πολίτιδος Τάνυας Μαρίας Γεριτσίδου βρεθεί σε λίστα παράπλευρων απωλειών, δυστυχημάτων, ‘τυχαίων’ εγκλημάτων κοινού ποινικού κώδικα, ασθενείας ( χαίρουμε πλήρους υγείας ), ότι η δράση μας δεν είναι δυνατόν να αποτύχει τουλάχιστον στο να προσφέρει σε όσους το επιθυμούν την ελεύθερη βούληση να επιλέξουν τι ζωή θέλουν να ζήσουν χωρίς να χρειασθεί να χύσουν το αίμα τους για αυτό.<br /><br />Εάν κάτι τέτοιο συμβεί απλώς θα σημάνει το εύρος της απελπισίας αυτών που λυμαίνονται την Ανθρωπότητα και την Ελλάδα ειδικότερα και το εύρος της επιτυχίας δύο μεμονωμένων Πολιτών άνευ άλλης υποστήριξης και άνευ επιζήτησης αυτής ενάντια σε όλους αυτούς που επιστρατεύουν στρατούς και όχλους για να εκφοβίσουν.<br /><br />Ο Αγώνας μας είναι ειδικά σχεδιασμένος για να μην έχει ούτε ακόλουθους ούτε αρχηγό αλλά να προέρχεται από πραγματικούς Ελεύθερους Ανθρώπους όπως είναι ίδιο του πραγματικού Ελληνικού και κάθε άλλου Ελεύθερου Έθνους.<br /><br />Ο Αγώνας μας δεν χρειάζεται αρχηγό ούτε συγκεκριμένη ομάδα / παρότρυνση ή οργάνωση. Χρειάζεται μόνο Ελεύθερους, Ενήλικους Ανθρώπους που δεν επιζητούν αρχηγούς αλλά άρχουν επί της δικής τους ζωής και ξέρουν να κρίνουν και να κάνουν επιλογές χωρίς να ακολουθούν αλλά να συμπορεύονται. Κάθε αγώνας των Ελλήνων που πέτυχε έτσι δόθηκε, και απέτυχε μόλις απέκτησε έναν μόνο αρχηγό αντί κάθε Έλληνας να είναι τέτοιος.<br /><br />Ο οποιοσδήποτε χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέρος της ιδεολογίας μας αυτής, του έργου μας και του αγώνα μας για να γίνει αρχηγός επί οποιουδήποτε θα είναι καπηλευτής όπως ο Ναπολέων της Γαλλικής Λαϊκής Επανάστασης και η οικογένεια Παπανδρέου της ζωής και δολοφονίας του Γρηγορίου Λαμπράκη.<br /><br /><br />Με πλήρη γνώση και συνείδηση των ανωτέρω, στην Αθήνα την 6η Αυγούστου 2009<br /><br /><b>Όλγα Γεωργίου Γεριτσίδου<br /><br />Τάνυα – Μαρία Γεριτσίδου </b>Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8171490167776301194.post-55252397309351795452008-10-10T09:43:00.000-07:002008-10-10T09:50:34.505-07:00Η ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥΚαθ’ όλη την διάρκεια της λεγόμενης μοντέρνας κοινωνίας ( δηλαδή, κοινωνίας όπου υπάρχει υψηλή οργάνωση, εξειδίκευση και κατακερματισμός των ρόλων, και γενικός προσανατολισμός προς τον καταναλωτισμό και την υψηλή οργάνωση διοίκησης ) η οποία συναντάται στα περισσότερα σύγχρονα κράτη, ιδίως στα κράτη της Δυτικής φιλοσοφίας και όσα την υιοθετούν, παρατηρείται μία κλιμακούμενη κοινωνική ασθένεια η οποία στις μέρες μας βρίσκεται σε έξαρση.<br /><br />Πρίν προχωρήσουμε παρακάτω όπως σε κάθε επιστημονική ανάλυση οφείλουμε να ορίσουμε τις ορολογίες μας ώστε όλοι να καταλαβαίνουμε και να είμαστε σίγουροι για το τι εννοούμε :<br /><br />Με τον όρο <strong>κοινωνική νόσος</strong> εννοούμε την κοινωνική κατάσταση στην οποία από όλα τα κοινωνικά σύνολα που εμπεριέχονται σε μία κοινωνία ευημερεί μόνο ένα ή δύο, τυπικά σε μειοψηφία / ελάχιστο ποσοστό του συνόλου, συσσωρεύοντας τεράστιο πλεόνασμα ενέργειας και χρήματος ενώ το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό της κοινωνίας αυτής φυτοζωεί ή και εκλείπει λόγω διαφόρων κακουχιών σε υλικό και ψυχολογικό επίπεδο.<br /><br />Με τον όρο <strong>έξαρση</strong> εννοούμε την άμεση και ταχεία επιδείνωση της κοινωνικής νόσου σε σημείο που η κοινωνική εξέλιξη αναστέλλεται πλήρως.<br /><br />Με τον όρο <strong>κοινωνική εξέλιξη</strong> εννοούμε την προοδευτική πορεία όλων των συνόλων μίας κοινωνίας έτσι ώστε το κατά μέσον όρο επίπεδο ζωής, εκπαίδευσης, ελεύθερου χρόνου, περίθαλψης και ελευθερίας βελτιώνεται συστηματικά και σε ποσότητα και σε ποιότητα. Προϊόν της κοινωνικής εξέλιξης είναι πάντα ο εμπλουτισμός της φιλοσοφίας, της κουλτούρας και της αύξησης των διόδων ανάπτυξης του Ανθρώπου από τα βασικά κατώτερα επίπεδα ύπαρξης στα ανώτερα τα οποία υπερβαίνουν τον καταναλωτισμό, τον υλισμό και την απόδοση υψηλής κοινωνικής σημασίας σε αντικείμενα.<br /><br />Όποτε υπάρχει κοινωνική νόσος η κοινωνική εξέλιξη μειώνεται ανάλογα με τον βαθμό επιμόλυνσης / προσβολής της κοινωνίας. Σε περιπτώσεις έξαρσης έχουμε αναστολή της κοινωνικής εξέλιξης και πάρα πολύ συχνά και οπισθοδρόμηση. Κοινωνιολογικά η μοντέρνα κοινωνία ξεκινάει με την οργάνωση της πολιτικής και της παραγωγής σε λίγο πολύ τα πλαίσια που υπάρχουν και σήμερα. Αυτό αναλόγως την περιοχή μπορούμε να το τοποθετήσουμε από τον 18ο αιώνα και μετά τουλάχιστον.<br />Από τότε μέχρι σήμερα έχει παρατηρηθεί περιοδικά μεγάλη κοινωνική εξέλιξη ( διαφωτισμοί, φιλοσοφικά κινήματα, υπαρξιακές θεωρίες, ψυχολογικά και κοινωνιολογικά προγράμματα, πολιτικά και πολιτιστικά κινήματα, κ. ά. ) η οποία ανακόπτεται απότομα ή και αναιρείται από εξάρσεις της κοινωνικής νόσου ( όπως η βιομηχανική επανάσταση και η κοινωνική ασθένεια που επέφερε, η δημιουργία της οικονομικής επιστήμης, η δημιουργία ελεγκτικών μηχανισμών που μεταχειρίζονται εκβιασμό ή βασανιστήρια, η δημιουργία μηχανισμών κατάταξης σε μαζικό επίπεδο,<br />κ. ά. )<br /><br />Πολλές φορές βλέπουμε έμπρακτα την απόδειξη της οπισθοδρόμησης όταν ‘ ξανα-ανακαλύπτουμε’ καταστάσεις, θεωρίες, φιλοσοφίες, λύσεις και επιστημονικές μεθοδολογίες / απαντήσεις οι οποίες είχαν ήδη ανακαλυφθεί σε παλαιότερες εποχές και λόγω της κοινωνικής νόσου εξέλιπαν σε μεγάλο βαθμό, αναγκάζοντας την κοινωνία να ξανα-ψάξει και να ξανα-κατακτήσει αυτά τα οποία ήδη γνώριζε πρίν την έξαρση ( π.χ. η έννοια του συνδικαλισμού και της κοινωνικής ισότητας ξανα-ανακαλύφθηκαν πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ιστορίας από την αρχαιότητα μέχρι τώρα με τέτοια παραδείγματα όπως ο συνδικαλισμός των δούλων με επικεφαλή τον Σπάρτακο, οι μεσαιωνικές συντεχνίες στην Ευρώπη, ο συνδικαλισμός των δούλων στην Αμερική, ο συνδικαλισμός των γυναικών πρώτα με τις σουφραζέτες και μετά με τις φεμινίστριες, κ. ά. ). Αυτό σημαίνει ότι λόγω της κοινωνικής νόσου από την οποία δεν φαίνεται ποτέ να απαλλάσσεται η κοινωνία αναγκάζεται να τελματώνεται, εγκλωβισμένη στο να μάχεται συνεχώς για το ίδιο πράγμα το οποίο ποτέ δεν εξασφαλίζει, σε μία μορφή ‘ ράβε- ξήλωνε’.<br /><br />Από πού λοιπόν πηγάζει η κοινωνική νόσος και γιατί δεν φαίνεται να εξαλείφεται αλλά απλώς υποχωρεί περιοδικά ;<br /><br />Ακολουθώντας την λογική της μπάμπουσκας που ακολουθούμε σε αυτά τα άρθρα, η κοινωνία δεν είναι τίποτε άλλο από το σύνολο / άθροισμα των επιρροών και των πράξεων των ατόμων που την αποτελούν. Μία νόσος οφείλεται είτε σε περιβαλλοντικούς παράγοντες που προκαλούν το νόσημα είτε σε ενδογενείς παράγοντες που φέρνουν το αποτέλεσμα αυτό. Εάν οι παράγοντες ήταν περιβαλλοντικοί με την αλλαγή του περιβάλλοντος η νόσος θα έπρεπε να εκλείψει ή να διαφοροποιηθεί.<br /><br />Στην περίπτωση της κοινωνίας μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι οι παράγοντες δεν είναι περιβαλλοντικοί διότι σε όλες τις ιστορικές περιόδους έχουμε ακριβώς τα ίδια συμπτώματα με ακριβώς την ίδια συμπεριφορά της κοινωνίας ( δηλαδή, η τελμάτωση που αναγκάζει την κοινωνία να παλινδρομεί και να μην εξελίσσεται ). Σε άλλο μας άρθρο θα αναφέρουμε και θα αναλύσουμε του λόγου το αληθές για κάθε ιστορική περίοδο ακόμα και πρίν από τα κοινωνιολογικά όρια της ύπαρξης της μοντέρνας κοινωνίας.<br /><br />Αυτό σημαίνει ότι η πηγή της κοινωνικής νόσου, αφού δεν είναι περιβαλλοντική είναι ενδογενής. Άρα, όπως σε κάθε οργανισμό ένα μέρος της κοινωνίας προκαλεί τοξικότητα που αναστέλλει την υγιή εξέλιξη όπως έχουμε αναφέρει παραπάνω. Οι περισσότερες φιλοσοφικές και πολιτικές / κοινωνιολογικές θεωρίες συμφωνούν σε αυτό το σημείο και διαφοροποιούνται στο κοινωνικό σύνολο εντός της κοινωνίας το οποίο ενοχοποιούν για την κατάσταση αυτή.<br /><br />Στην ουσία, όλες οι θεωρίες που έχουν χτιστεί με την σωστή επιστημονική μεθοδολογία έχουν μέρος της αλήθειας και συνεπώς δεν είναι λάθος ( από τον Φονταμενταλισμό έως τον Μαρξισμό και τις Ανθρωποκεντρικές Φιλελεύθερες κοινωνικές θεωρίες ). Όμως εάν προσπαθήσουμε να διαλέξουμε μία έως την μόνη αλήθεια αποκλείοντας τις υπόλοιπες είναι σίγουρο ότι θα σφάλλουμε και θα αποτύχουμε. Εφ’ όσον όλες οι θεωρίες δεν είναι λάθος αλλά καμμία μόνη της δεν μπορεί να εξηγήσει σωστά τα πάντα, για να μπορέσουμε να φτάσουμε στην απάντηση που ψάχνουμε ( δηλαδή, πού οφείλεται η κοινωνική νόσος ) πρέπει να τις λάβουμε όλες υπ’ όψη για να συνθέσουμε την πραγματική πολύπλευρη εικόνα της κοινωνίας, τόσο πολύπλευρη όσο και ο ίδιος ο άνθρωπος.<br /><br />Η κάθε μία θεωρία ενοχοποιεί διαφορετική κοινωνική τάξη / κοινωνικό σύνολο / κοινωνικό φαινόμενο. Αυτό σημαίνει όχι ότι κάποια έχει λάθος <strong>αλλά ότι το ενοχοποιούν / ενοχοποιητικό στοιχείο υπάρχει σε όλη την κοινωνία, δηλαδή σε όλες τις κοινωνικές τάξεις και σύνολα</strong>. Εάν αυτό είναι σωστό, το οποίο τα γεγονότα μας δείχνουν ότι είναι αφού ιστορικά παρατηρούμε τα ίδια συμπτώματα σε όλες τις κοινωνικές ομάδες ακόμα και εάν αυτές είναι απομονωμένες εντός της κοινωνίας, τότε θα πρέπει να ψάξουμε για την πηγή της κοινωνικής νόσου όχι στην οργάνωση της αλλά στα μέλη της.<br /><br />Τα μέλη της κοινωνίας είναι βεβαίως οι άνθρωποι, και θα δούμε εδώ πώς η πιο μικρή μπάμπουσκα είναι αυτή που ευθύνεται για και επηρεάζει την μεγαλύτερη είτε θετικά είτε αρνητικά. Όταν λέμε μικρή μπάμπουσκα εννοούμε την κάθε μονάδα ανθρώπου όπου και εάν βρίσκεται από άποψη κοινωνικής τάξης και όταν λέμε η μεγαλύτερη μπάμπουσκα εννοούμε όλη την κοινωνία την οποία μέχρι στιγμής αναλύουμε. Δηλαδή, μικρή μπάμπουσκα είναι και ο άστεγος άνθρωπος, και ο γιατρός που μένει στο ‘τάδε’ προάστιο και ο εφοπλιστής που έχει προσωπικό νησί και ο αυτοκράτορας που έχει παλάτια σε διάφορες κατακτημένες πόλεις εκτός από το βασικό του ανάκτορο. Μεγάλη μπάμπουσκα είναι το κοινωνικό σύνολο όλων των αστέγων, όλων των γιατρών, όλων των εφοπλιστών και όλων των αυτοκρατόρων / βασιλέων. Είναι μεγάλη μπάμπουσκα ( πιο μεγάλη από την μικρή ) διότι όλοι οι εφοπλιστές μαζί επιβάλλουν ( θεωρητικά ) στον έναν εφοπλιστή έναν τρόπο ζωής και τρόπο μεταχείρισης των πόρων του. Αυτό ισχύει για όλους τους ανθρώπους – μονάδες ανεξαιρέτως, και για αυτό ακόμα και ο πιο ‘ ισχυρός’ άνθρωπος είναι μια μικρή μπάμπουσκα που μπορεί ανά πάσα στιγμή να εξαλειφθεί από το αμέσως μεγαλύτερο σύνολο στο οποίο ανήκει. ( π.χ. η αυτοκράτειρα της Αυστροουγγαρίας Ελισάβετ και ο γιός της Ροδόλφος πρίν από εκείνη δολοφονήθηκαν με τις ευλογίες του κοινωνικού τους συνόλου, το οποίο ήταν οι ευγενείς και άλλοι βασιλείς, διότι ακολουθούσαν πιο φιλελεύθερη πολιτική από ότι το κοινωνικό τους σύνολο ήθελε. Το ίδιο συνέβη με τον βασιλιά Αλέξανδρο της Ελλάδας ο οποίος δολοφονήθηκε για τους ίδιους λόγους αντίθεσης προς το κοινωνικό του σύνολο που ήταν οι επιφανείς πολιτικοί / πλουτοκράτες της εποχής και με την τελευταία πυρηνική τσαρική οικογένεια της Ρωσσίας Ρωμανώφ η οποία έσπασε αρκετά ταμπού και απείλησε με ροπή προς τον φιλελευθερισμό την οποία ροπή κατέπνιξαν τα υπόλοιπα μέλη του κοινωνικού αυτού συνόλου, όπως η ευρύτερη οικογένεια Ρωμανώφ και άλλοι ευγενείς )<br /><br />Τι μπορούμε λοιπόν να συμπεράνουμε με βάση τα παραπάνω σχετικά με την κοινωνική νόσο και την πηγή της ;<br /><br />Αυτό που μπορούμε να συμπεράνουμε είναι ότι αφού υπάρχουν τα ίδια συμπτώματα επιβολής και δίωξης σε όλα ανεξαιρέτως τα κοινωνικά σύνολα ανάμεσα στις μονάδες τους, η κοινωνική νόσος δεν οφείλεται σε κάτι απρόσωπο αλλά σε έναν πολύ συγκεκριμένο τύπο ανθρώπου ο οποίος δρά με τον ίδιο τρόπο είτε είναι πάμπλουτος είτε είναι πένητας.<br /><br />Ποιες είναι οι παράμετροι που χαρακτηρίζουν άμεσα τον άνθρωπο του οποίου η συμπεριφορά συντηρεί και επιδεινώνει την κοινωνική νόσο ;<br /><br />Οι άνθρωποι αυτοί είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι δεν είναι εκ γενετής νοσηροί ή<br />γενετικά διαφορετικοί από τους υπόλοιπους. Είναι άτομα τα οποία έχουν γαλουχηθεί ή γαλουχούνται όπως έχουμε πεί σε προηγούμενα άρθρα : να επιζητούν την δημιουργία Ελευθέρων Ανδραπόδων διότι τους έχει εμφυσηθεί η πεποίθηση ότι είναι παντελώς ανίκανοι και αδύναμοι να επιβιώσουν με τις δικές τους δυνάμεις, ικανότητες, ευφυΐα, κύρος και αξία και άρα πρέπει να πείσουν όλους τους υπόλοιπους ότι είναι υποδεέστεροι. Εάν το καταφέρουν αυτό, τα άτομα αυτά που ευθύνονται για την κοινωνική νόσο αισθάνονται ότι οι πραγματικά δυνατοί και άξιοι θα είναι τυφλοί / αδύναμοι λόγω ανασφάλειας και θα προτιμήσουν να συντηρούν τα άτομα – φορείς της νόσου αντί να τους αποβάλλουν. Έχουμε περιγράψει όλη ακριβώς την διαδικασία και το κίνητρο πίσω από αυτήν στα πρώτα άρθρα μας περί Ελευθέρων Ανδραπόδων μέχρι και το άρθρο για το Θέατρο Σκιών.<br /><br />Στην ουσία όποιο κοινωνικό σύστημα και εάν προσπαθήσουμε να εφαρμόσουμε, θα αποτύχει στην εξάλειψη της κοινωνικής νόσου εάν δεν υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας που να απομονώνουν και περιθωριοποιούν με απώτερο στόχο την αποβολή των ατόμων – φορέων της νόσου. Αυτό θα γινόταν διότι σε όλα τα κοινωνικά συστήματα αυτά τα άτομα φορείς της νόσου θα προσπαθούσαν πάση θυσία να διαστρέψουν τους όποιους κοινωνικούς κανόνες ώστε να επιβάλλουν ακριβώς την ίδια κατάσταση : την συντήρηση τους και την απαίτηση λατρείας τους / ικανοποίησης ακόρεστων απαιτήσεων από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο. ( αυτό είναι εμφανέστατο σε όλα τα κοινωνικά συστήματα από Βασιλεία έως Κομμουνισμό όπου σε χρόνο ρεκόρ η βασική κατάσταση αποκρυσταλλώθηκε σε μία μικρή ομάδα που καταδυνάστευε οικονομικά και πολιτικά / υπαρξιακά την τεράστια ομάδα των υπολοίπων, αλλάζοντας μόνο την ορολογία και τους τίτλους από σύστημα σε σύστημα ).<br /><br />Η συμπεριφορά αυτή των ατόμων είναι δυνατόν να αλλάξει εάν τα προλάβουμε και αναστρέψουμε την γαλούχηση που τους έχει γίνει. Τα άτομα αυτά υπάρχουν παντού και χρησιμεύουν ως δικλείδες ασφαλείας και αντίσταση υπέρ των πιο εμφανών κοινωνικών εγκληματιών όπως π.χ. ενός δικτάτορα, ενός φεουδάρχη ή ενός μεγαλομετόχου / ιδιοκτήτη πολυεθνικής αυτοκρατορίας. Είναι τα άτομα τα οποία θα υποστηρίξουν την νοσηρή κατάσταση όταν όλοι οι υπόλοιποι μάχονται για να την αναστρέψουν. Για αυτό τον λόγο αυτά τα άτομα είναι άκρως επικίνδυνα και θα πρέπει ανά πάσα στιγμή να τα αναγνωρίζουμε και να τα απομακρύνουμε ή να τα υποβάλλουμε σε θεραπεία ( εάν το θελήσουν ), διότι είναι άκρως μολυσματικά και υπονομευτικά στα πλαίσια της κοινωνικής υγείας ( το οποίο συμπεριλαμβάνει οικογενειακή υγεία, επαγγελματική υγεία καθώς και ατομική υγεία ). Τα άτομα αυτά έχουν ορισμένα γενικά / καθολικά συμπεριφορικά χαρακτηριστικά τα οποία μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να κάνουμε διάγνωση ανεξαιρέτως της οποιασδήποτε εκπαιδεύσεως, καλλιέργειας, ηλικίας και κύρους τους :<br /><br />1. τα άτομα αυτά βρίσκουν διασκεδαστικό ή αστείο τον εσκεμμένο εξευτελισμό του άλλου.<br />2. τα άτομα αυτά ευχαριστιούνται με το να φέρνουν τον άλλον σε δύσκολη θέση.<br />3. τα άτομα αυτά επιδίδονται στις συμπεριφορές 1 & 2 μόνο όταν είναι σίγουρα ότι ο αποδέκτης είναι πιο αδύναμος από αυτούς ή έχουν εγγύηση ότι ο αποδέκτης αν και πιο δυνατός δεν πρόκειται να αντιδράσει.<br />4. τα άτομα αυτά είναι αδιάφορα ή ευχαριστιούνται / ικανοποιούνται / αισθάνονται ασφαλή / ηδονίζονται από τον πόνο / άλγος / οδύνη / ψυχολογική βία που προκαλούν είτε οι ίδιοι είτε κάποιοι άλλοι σε ένα θύμα ( ζώο, άνθρωπο, κοινωνικό σύνολο ).<br />5. τα άτομα αυτά δεν μπορούν ποτέ να επιτρέψουν σε τρίτους να μην τους συμπεριλάβουν σε καταστάσεις / πράξεις / επιτυχίες / οφέλη / κέρδη όταν δεν το δικαιούνται.<br />6. τα άτομα αυτά ποτέ δεν παράγουν έργο παρεκτός εάν αμειφθούν με πολλαπλάσια της αξίας του έργου παρήγαγαν και το οποίο πολλές φορές έχουν εκμαιεύσει / σφετερισθεί / υπεξαιρέσει / υποκλέψει από τρίτους.<br />7. τα άτομα αυτά δεν βοηθούν ποτέ ακόμα και εάν αμείβονται για να παρέχουν την βοήθεια αυτή παρά μόνο όταν εξαναγκάζονται και ακόμα και τότε κάνουν το απολύτως ελάχιστο / απαραίτητο.<br />8. τα άτομα αυτά δεν έχουν κανένα πρόβλημα / ηθικό φραγμό να πράξουν ο,τιδήποτε εάν τους είναι εγγυημένη η ατιμωρησία και η μυστικότητα.<br />9. τα άτομα αυτά συστηματικά και σε κάθε στιγμή που μπορούν καθημερινά απαξιώνουν και υποβιβάζουν όλους γύρω τους με έμμεσους και άμεσους τρόπους, από την έμμεση κατηγορία ότι άτομα γύρω τους είναι χαζά και / ή αδύναμα / άσχημα / ανεπιθύμητα / άχρηστα έως και την επίσημη ‘διάγνωση’ που καταδικάζει ανθρώπους στους παραπάνω χαρακτηρισμούς εάν τα άτομα αυτά είναι ‘ επιστήμονες’ ή ‘ επαγγελματίες’ ή ‘πολιτικοί’.<br />10. <strong>για να επιβληθούν τα άτομα αυτά μαζεύουν γύρω τους ομάδα ακολούθων και σωματοφυλάκων παντός τύπου, μαζεύουν όσα περισσότερα αντικείμενα κύρους ( status symbols ) μπορούν και που έχουν σημασία για το δικό τους κοινωνικό σύνολο ή και για όλα και υποβιβάζουν ο,τιδήποτε αντίστοιχο έχουν οι γύρω, καμουφλάροντας την δική τους έλλειψη αξίας / ικανότητας / δύναμης / ευφυΐας πίσω από αυτό το προπέτασμα κοσμημάτων, αυτοκινήτων, σπιτιών / κτημάτων, πλήθος υφισταμένων, υπηρετών και ακολούθων.<br /></strong><br />Τα άτομα που επιδεικνύουν τα παραπάνω συμπτώματα είναι υψηλού κινδύνου για τον εαυτό μας και την οικογένεια μας που δεν επιδεικνύει αυτά τα συμπτώματα και συνεπώς για το κοινωνικό νόσημα το οποίο προκαλεί όλα τα φαινόμενα σήψης από την οικονομική κρίση μέχρι τους διάφορους πολέμους.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8171490167776301194.post-20859091365558389402008-07-14T12:42:00.000-07:002008-07-14T12:45:19.486-07:00Οικιακή ΟικονομίαΕίναι κατά μέσο όρο γνωστό ότι οι αρχαίοι, οι οποίοι και πρωτοσυνέλαβαν την οργάνωση και λογική του πολιτεύματος της δημοκρατίας, θεωρούσαν δεύτερης κατηγορίας πολίτη και περιφρονούσαν τον λεγόμενο ‘ιδιώτη’ : αυτόν δηλαδή τον πολίτη ο οποίος άφηνε την διακυβέρνηση του κράτους σε αυτούς που κατείχαν τις διάφορες θέσεις του δημοσίου και δεν ασχολούνταν παρά μόνο με δικά του ιδιωτικά θέματα. Μάλιστα πολλοί λένε ότι η έννοια του ‘ιδιώτη’ επεκτάθηκε ώστε να σημαίνει και ένα είδος ανόητου / ηλίθιου ανθρώπου, και από αυτό δημιουργήθηκε η λέξη ‘idiot’ στα αγγλικά.<br /><br />Είχαν δίκιο οι αρχαίοι να το πιστεύουν αυτό για έναν νοικοκύρη που ασχολούνταν με τα δικά του και ‘ δεν ανακατευόταν εκεί που δεν τον έσπερναν’ ;<br /><br />Βεβαίως είχαν δίκιο. Ο άνθρωπος αυτός που δεν ασχολούνταν να ελέγξει και να εξασφαλίσει ότι κάθε πτυχή της διοίκησης του κράτους είχε καλώς και οι ενέργειες της όλες γίνονταν προς εξυπηρέτηση και όχι εκμετάλλευση του Δήμου / Λαού δεν καταλάβαινε το πολύ απλό γεγονός ότι και τα δικά του ιδιωτικά θέματα θα επηρεαζόταν άσχημα αφού θα είχε αφήσει στην μοίρα τους τα γενικά όπως την διοίκηση / φορολόγηση του Δήμου και την εξωτερική πολιτική με άλλους Δήμους.<br />Ο άνθρωπος αυτός αποτελούσε και αποτελεί σε κάθε Δημοκρατία παθητικό και τροχοπέδη καθώς και την κερκόπορτα μέσα από την οποία εισβάλλουν εντός των τειχών ( δηλαδή της κεντρικής διοίκησης του κράτους ) τα στοιχεία αυτά που προκαλούν διάβρωση, διαφθορά, πτώχευση και προσωπικό μαρασμό οικονομικά και οικογενειακά / ατομικά.<br /><br />Ναι, αλλά για αυτό τον λόγο εκλέγω αντιπροσώπους που θα προασπίζουν τα συμφέροντα μου και του Δήμου / Κράτους μου ώστε εγώ να κοιτάω την δουλειά μου και να μην ασχολούμαι.<br /><br />Οποιοσδήποτε έχει προσλάβει οικιακή βοηθό για να του καθαρίσει και γενικά συντηρήσει το σπίτι και αφήσει την οικιακή βοηθό ανεπιτήρητη στο σπίτι του και φύγει, και στο γυρισμό ανακαλύψει ότι η οικιακή βοηθός έκλεψε τα χρυσαφικά της οικοδέσποινας, τις μετοχές και τα μετρητά του οικοδεσπότη και όλα τα ηλεκτρονικά πράγματα των παιδιών, αντί να εισπράξει συμπάθεια από τους γείτονες για αυτό που τον βρήκε θα εισπράξει πιθανότατα την ρητορική ερώτηση « και εσύ που ήσουνα να επιβλέπεις ; » συνοδευόμενο με χασκόγελα πίσω από την πλάτη του.<br /><br />Δηλαδή, οποιοδήποτε υπάλληλο προσλαμβάνουμε για να μας λύσει τα χέρια απαιτεί στενή και συνεχή παρακολούθηση καθώς και πολλές φορές καθοδήγηση και επίβλεψη. Αλλιώς, είναι μαθηματικά σίγουρο ότι ο υπάλληλος αυτός στην καλύτερη περίπτωση θα περιπέσει σε αμέλειες, παραλείψεις και κακή εκπλήρωση των υποχρεώσεων / καθηκόντων του και στην χειρότερη σε υπεξαιρέσεις, καταχρήσεις και ακόμα και κλοπή όλης της επιχείρησης από τον δικαιούχο εντολέα του.<br /><br />Άρα, εφόσον επιλέγουμε τους αντιπροσώπους οι οποίοι πρόκειται να υπηρετήσουν το έργο της συντήρησης και καλυτέρευσης του κράτους το οποίο ισούται με συντήρηση και καλυτέρευση της ποιότητας ζωής όλων ανεξαιρέτως των πολιτών που το αποτελούν ( υπό + το έργο = υπουργός, Δήμος + κρατώ = Δημοκρατία ), <strong>έχουμε υποχρέωση και ανάγκη ώστε να μην πέσουμε θύματα κλοπής και υπεξαίρεσης της εξουσίας μας, της περιουσίας μας και της ζωής μας να επιβλέπουμε και να ελέγχουμε καθημερινώς ότι όλα λειτουργούν σωστά και προς το συμφέρον μας. </strong><br />Ναι, αλλά που ξέρω εγώ πώς να ελέγχω όλους αυτούς που έχουν ειδικές γνώσεις και πείρα στην πολιτική και εγώ μάλλον θα τα κάνω θάλασσα ;<br /><br />Εάν αλήθευε ότι για να διοικήσεις ένα κράτος, εσωτερικά και εξωτερικά, απαιτούνται ειδικές γνώσεις που πρέπει να μάθεις τότε ένα πολίτευμα βασισμένο στον Λαό δεν θα μπορούσε ποτέ να φέρει αποτελέσματα ή καν να έχει συγκεκριμένη μορφή και στόχους. Δηλαδή, για να διοικήσεις ένα κράτος χρειάζεται κοινή λογική, αποφασιστικότητα, συγκεκριμένοι στόχοι και απλότητα στις μεθοδολογίες που επιστρατεύονται για την επίτευξη των στόχων αυτών. Οι αρχαίοι που τόσο εκθειάζουμε για την δημιουργία και λειτουργία της δημοκρατίας απαιτούσαν μόνο ένα πράγμα σαν ειδίκευση από τον πολίτη για να τον θεωρήσουν ικανό να ηγηθεί του κράτους και γενικώς να εκφέρει ουσιαστική γνώμη : ηλικία. Απαιτούσαν, δηλαδή, από το άτομο να έχει ζήσει αρκετά επί της γής ώστε να έχει συσσωρεύσει τις εμπειρίες αυτές που αποτελούν την πείρα ζωής ( να έχει εργασθεί, να έχει αντιμετωπίσει επιχειρηματικά και οικονομικά θέματα και να έχει αποκομίσει τις απόψεις που χρειάζονται για να αποφευχθούν κακοτοπιές που εκείνος αντιμετώπισε, και να προωθηθούν όλες οι ευκαιρίες που εκείνος συνάντησε ).<br /><br />Δηλαδή, κάθε ένας πολίτης που έχει καταφέρει να συντηρήσει ένα σπιτικό μέσα από όλες τις αντιξοότητες της καθημερινής ζωής είναι πλήρως εξοπλισμένος με όλες τις γνώσεις που απαιτούνται για να μπορέσει επιτυχώς να βάλει τάξη σε οποιοδήποτε κράτος και να το συντηρήσει. Εάν μάλιστα έχει καταφέρει να ορθοποδήσει μετά από καταστροφές παντός είδους, οικονομικές αντιξοότητες και απρόοπτα εντός και εκτός της οικογενείας του, τότε αποτελεί υπερειδικευμένο άτομο για την θέση του οδηγού του κράτους και θα έπρεπε να είναι περιζήτητος όπως ο κάτοχος διδακτορικού από το Harvard.<br /><br />Καλά, αυτοί που κυβερνούν τώρα δεν πληρούν αυτές τις προδιαγραφές ;<br /><br />Όχι. Άνθρωποι όπως ο Κ. Καραμανλής, ο Γ. Παπανδρέου ( και ο πατέρας και ο παππούς του ), ο Κ. Σημίτης, ο Κ. Μητσοτάκης και η οικογένεια του δεν πληρούν καθόλου τις προδιαγραφές αυτές καθώς είναι προϊόντα δυναστειών που συντηρούνται και προορίζουν τα τέκνα τους για να ‘κυβερνήσουν’ και όχι για να εργασθούν, ακριβώς όπως οι δυναστείες των βασιλέων και οι αριστοκρατικές τάξεις Δουκών και Πριγκίπων σε ένα οποιοδήποτε απολυταρχικό πολίτευμα.<br /><br />Εάν αναλύσουμε τα βιογραφικά όλων αυτών των ατόμων, θα δούμε ότι οποιαδήποτε εργασία αναφέρουν είναι ολιγόχρονη και δύσκολο να εξακριβωθεί εάν η θέση που είχαν ( σε πανεπιστήμια, σε επιτροπές, πολυεθνικές, τράπεζες, κλπ ) αποκτήθηκε λόγω ικανότητας και όχι ονόματος καθώς δεν απευθύνονται σε όλους τους εξ’ ίσου καταρτισμένους αλλά ‘ανώνυμους’ επαγγελματίες και είναι όλες θέσεις εξουσίας κύρους ( είτε προς φοιτητές είτε προς άλλους εργαζόμενους που διοικούνται ).<br /><br />Αυτού του είδους η εργασία δεν αποδεικνύει δυνατότητα επιβίωσης των ατόμων αυτών μέσα στην σύγχρονη κοινωνία εάν τους αφαιρεθεί το ‘ σωσίβιο ’ του επωνύμου τους. Επίσης δεν αποδεικνύει καν την ικανότητα τους να χρησιμοποιήσουν την όποια κατάρτιση τυχόν έχουν αφού ποτέ δεν τους αφήνεται η ευθύνη πραγματικά της όποιας εταιρείας στην οποία έχουν εργασθεί ώστε να ελέγξουμε εάν θα την φαλήριζαν ή όχι.<br /><br />Αντιθέτως έχουν περιτράνως αποδείξει ότι ακόμα και οικονομολόγοι έχουν αποτύχει να ισοζυγίσουν τα έσοδα και τα έξοδα του κράτους, κάτι που νοικοκυρές με κατάρτιση Α΄ Δημοτικού και πολύ πιο δυσχερείς και αντίξοες συνθήκες επιτυγχάνουν επί δεκαετίες.<br /><br />Και τι να κάνουμε αφού όλοι είναι ανίκανοι και από το εξωτερικό μας έρχεται επιπλέον οικονομική κρίση ;<br /><br />Όταν καμία οικιακή βοηθός δεν καθαρίζει το σπίτι μας δεν συνεχίζουμε να συντηρούμε τις ανίκανες. Καθαρίζουμε το σπίτι μόνοι μας και δεν πληρώνουμε. Εάν μάλιστα οι ανίκανοι οικιακοί βοηθοί μας έχουν σπάσει ή αλλιώς καταστρέψει περιουσία τότε τις υποχρεώνουμε να μας αποζημιώσουν πρίν τις απολύσουμε.<br /><br />Το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωση των ανθρώπων που επανδρώνουν την κρατική μηχανή. Όλοι τους έχουν αναλάβει συγκεκριμένες υποχρεώσεις αποδεχόμενοι το καταστατικό της επιχείρησης που αποτελεί το κράτος, και τελούν όχι μόνο υπό υπόσχεση αλλά και όρκο στα Θεία ότι θα εξυπηρετήσουν και θα υπηρετήσουν το καταστατικό αυτό και τους εντολείς τους. Εφ’ όσον τα δεδομένα αποδεικνύουν ότι δεν έχουν κάνει αυτό το οποίο υποσχέθηκαν ότι έχουν την δυνατότητα να επιτύχουν και συνεπώς είναι επίορκοι και άκρως ακατάλληλοι για την δουλειά, θα πρέπει να αποζημιώσουν τον Λαό που τους εμπιστεύθηκε επειδή τον ξεγέλασαν ( δηλαδή διέπραξαν το έγκλημα της απάτης ), υλικά και ηθικά και κατόπιν να αποσυρθούν δια παντός και οικογενειακώς από τον Δημόσιο Βίο.<br /><br />Και τι θα γίνουμε χωρίς αντιπροσώπους ; Ποιος θα μας βοηθήσει και θα μας σώσει ;<br /><br />Κατ’ αρχάς θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι μέχρι στιγμής κανείς δεν μας βοηθάει και σίγουρα κανείς δεν μας σώζει αλλά αντιθέτως κάνει ότι μπορεί για να μας καταποντίσει και να μας καταστρέψει, επιστρέφοντας την κοινωνία στις εποχές της Τουρκοκρατίας και της εποχής των Φέουδων όπου δεν υπήρχε περιουσία και ο άνθρωπος ανήκε στους λίγους που την είχαν αρπάξει / υπεξαιρέσει.<br /><br />Δεν χρειαζόμαστε αντιπροσώπους. Στην χειρότερη περίπτωση χρειαζόμαστε Διοικητικούς ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥΣ Υπαλλήλους. Ο υπάλληλος είναι αυτός που υπηρετεί έναντι αμοιβής τον εργοδότη του. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί ο υπάλληλος να πάρει πρωτοβουλίες και να διατάξει τον εργοδότη του. Το μόνο που μπορεί να πάρει ο υπάλληλος είναι εντολές επί συγκεκριμένων θεμάτων και όχι ‘λευκή επιταγή’ να κάνει ότι θέλει για κάποιο χρονικό διάστημα.<br /><br />Ο μόνος που μπορεί να μας βοηθήσει και να μας σώσει είναι ο εαυτός μας ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΟΙΝΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ των προβλημάτων, όπως κοινό μέτωπο διατηρούν αυτή τη στιγμή οι απανταχού πολιτικοί ενάντια στους πολίτες, το οποίο είναι το μόνο που τους έχει διατηρήσει στις θέσεις τους παρ’ όλες τις προδοσίες και τα σκάνδαλα, όπως αυτό της αποστασίας του Κ. Μητσοτάκη ή το όνειδος της οικογενειακής ιστορίας της οικογενείας Πάγκαλου.<br /><br />Εάν η αυστηρότητα με την οποία ελέγχουμε τους συνεργάτες και υπαλλήλους στις επιχειρήσεις μας μεταφερόταν από κοινού στην αντίδραση μας στην δράση των ανθρώπων αυτών είναι σίγουρο ότι άμεσα η καθημερινή μας ποιότητα ζωής θα καλυτέρευε.<br /><br />Εάν σταματούσαμε να φοβόμαστε ότι δεν είμαστε ικανοί και αναλαμβάναμε τις ευθύνες μας ως πολίτες ελέγχοντας κάθε βήμα της πολιτικής που ακολουθείται σε κάθε τομέα του κράτους, τότε όλα τα ουτοπικά σενάρια θα ήταν δυνατά.<br /><br />Και πώς μπορώ εγώ να ελέγξω πράγματα τα οποία ούτε καν ξέρω τι σημαίνουν ή για ποιο λόγο υπάρχουν ;<br /><br />Η τεράστια και δυσνόητη ορολογία είναι ακόμα ένας τρόπος εκφοβισμού και έμμεσος τρόπος να περάσει το μήνυμα ότι ο μέσος πολίτης δεν έχει την δυνατότητα να κατανοήσει αυτά τα οποία κατανοούν οι πολιτικοί. Αυτό όμως είναι πλήρως ανυπόστατο και ψευδές αφού σε όποιον εξηγηθεί τι σημαίνει το κάθε ένα πράγμα η κατανόηση είναι άμεση και σίγουρη.<br /><br />Είναι λοιπόν υποχρέωση και δικαίωμα του Πολίτη να ζητά επεξηγήσεις. Εάν ένα μήνυμα είναι δυσνόητο τότε κατά 99% υπάρχει δόλος προς τον πολίτη από τον οποίο ζητείται να προσυπογράψει κάτι το οποίο δεν κατανοεί ( αυτό τιμωρείται από τον νόμο σε όλες τις άλλες περιπτώσεις ). Κάθε θέμα του κράτους θα πρέπει να παρουσιάζεται με την καθομιλουμένη γλώσσα και με πλήρη δυνατότητα επεξηγήσεων ερωτήσεων : αυτό στην ουσία ήδη υπάρχει αφού ο Πολίτης έχει δυνατότητα να πρωτοκολλήσει οποιαδήποτε επερώτηση σε οποιαδήποτε Δημόσια Αρχή και να λάβει απάντηση ( ο νόμος προβλέπει ότι εάν η απάντηση δεν είναι ικανοποιητική και μέσα στο χρονικό διάστημα των 60 ημερών η Δημόσια Υπηρεσία πληρώνει πρόστιμο ). Συνεπώς, η έννοια ότι θα έπρεπε κάποιος να ντρέπεται που θέλει να ρωτήσει καλλιεργείται από αυτούς που απλώς δεν θέλουν να δώσουν απαντήσεις όπως έχουμε περιγράψει ότι γίνεται από αυτούς που καλλιεργούν και θέλουν Ελεύθερα Ανδράποδα.<br /><br />Δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ με κάτι τέτοιο.<br /><br />Ο λόγος που δεν έχεις χρόνο είναι διότι τρέχεις να αντεπεξέλθεις σε προβλήματα τα οποία δεν θα τα είχες εάν επένδυες τον χρόνο αυτό στο να ελέγχεις αυτούς που σου τα προκαλούν. Όπως και κάθε πράγμα, εάν το θεωρούμε απαραίτητο για να επιβιώσουμε βρίσκουμε τον χρόνο για να το κάνουμε, ακριβώς όπως βρίσκουμε τον χρόνο για να μηνύσουμε ένα συμπολίτη που μας βλάπτει. Με την ίδια λογική γιατί να μην μηνύσεις ή προειδοποιήσεις ή ελέγξεις ή επιθεωρήσεις τους συμπολίτες που επιδοτείς και χρηματοδοτείς για να σου κάνουν την ζωή πιο εύκολη και όχι πιο βασανιστική ;<br /><br />Ναι, αλλά σε διάφορα πράγματα αυτό είναι ανέφικτο όπως π.χ. σε μυστικές διπλωματικές κινήσεις ή την χάραξη οικονομικής πολιτικής.<br /><br />Αυτό είναι αναληθές, ψευδές και άκρως καταστροφικό. Είναι σαν να μην ελέγχεις σε ποια κατεύθυνση πετάει ο πιλότος επειδή δεν γνωρίζεις τι σημαίνει αεροδιάδρομος. Υπάρχουν πολλές πολύ πρακτικές μέθοδοι μέσω των οποίων να ελέγξουμε και που πετάει ο πιλότος και με ποιόν τρόπο θα το κάνει. Δηλαδή, και μπορούμε και πρέπει να ελέγχουμε διπλωματικές κινήσεις και χάραξη της οικονομικής πολιτικής ποιοτικά και ποσοτικά με απλές μεθόδους που πραγματικά θα αντιπροσωπεύουν και αντικατοπτρίζουν αυτό το οποίο θέλει ο λαός και όχι αυτό που θέλουν λίγοι παρασιτικά και καταχρηστικά πλούσιοι επιχειρηματίες και προσωπικότητες.<br /><br />Και πώς γίνεται αυτό ;<br /><br />Θα ξεκινήσουμε να εκθέτουμε αυτή την μεθοδολογία ανά τομέα από την επόμενη φορά αρχίζοντας με την οικονομική πολιτική.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8171490167776301194.post-69251268095664119062008-07-06T06:38:00.000-07:002008-07-06T06:39:47.352-07:00ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΥ, ΔΗΜΟΥ ΚΑΙ ΑΡΜΟΣΤΩΝ ΑΥΤΩΝ (2o Μέρος)( έκτακτο άρθρο, μέρος 2ο )<br /><br />Στο προηγούμενο μέρος του έκτακτου αυτού άρθρου θέσαμε τις βασικές αρχές και τρόπο αντιμετώπισης που πρέπει να κατέχει ένας πολίτης όχι τόσο για να είναι ορθός πολίτης ή κάποια τέτοια φιλοσοφική νουθεσία αλλά για να μπορέσει να προστατευτεί από τις ζωτικότατης και άμεσης σημασίας απειλές και κινδύνους της καθημερινής ζωής μέσα στο σχήμα αυτό που ονομάζουμε ‘ πολιτεία ’. Όπως και σε κάθε διαδικασία εκμάθησης και μάθησης, μετά από την επεξήγηση της λογικής και των βασικών αρχών, απαραίτητη είναι η πρακτική εφαρμογή των ώστε να καταλάβουμε και να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν μιλάμε για κάτι θεωρητικό και άπιαστο ή ουτοπικό αλλά για την καθεαυτό ουσιώδη διαδικασία στην οποία χρωστάμε την ύπαρξη μας αυτή τη στιγμή σε ένα κράτος νόμου το οποίο το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να το εφαρμόσουμε εμπράκτως και όχι να το παραμερίζουμε λόγω φόβου ή χειραγώγησης. Αυτή η ουσιώδης διαδικασία που περιγράψαμε στο 1ο μέρος χάρισε στην ανθρωπότητα έννοιες όπως ‘ Ανθρώπινα Δικαιώματα’, ‘ Δωρεάν Παιδεία’, ‘ Κράτος Πρόνοιας’, ‘ Κοινωνική Ασφάλιση’, ‘ Ελευθερία Σκέψης και Λόγου’, ‘ Αυτοδιάθεση’, ‘Ισότητα’ , ‘ Δικαίωμα Ψήφου’, ‘ Συνταγματικό Πολίτευμα’. <br /><br />Κάθε μία από αυτές τις έννοιες και τις εφαρμογές που προήλθαν από αυτές είναι αποτέλεσμα της στάσης, άποψης και ενεργειών ατόμων και αργότερα ομάδων οι οποίοι ακολούθησαν πιστά τον Δεκάλογο του πρώτου μέρους. Αυτό το συνάγουμε πολύ εύκολα με μία απλή επισκόπηση των πράξεων τους και ανάγνωση των γραπτών τους εάν αυτά υπάρχουν. Πολύ σημαντικό είναι να έχουμε υπ’ όψη μας ότι πρίν την εγκαθίδρυση των εννοιών που αναφέραμε η κοινωνική κατάσταση ήταν ακραία, αδυσώπητη και άκρως απαγορευτική και εκφοβιστική προς στοιχεία που εναντιωνόταν και ακολουθούσαν τον Δεκάλογο χειρότερα από την κατάσταση που επικρατεί σήμερα. Παρ’ όλα αυτά απλοί, καθημερινοί άνθρωποι οι οποίοι έζησαν αρκετές δεκαετίες στην σκοταδιστική κατάσταση πρίν την εγκαθίδρυση των εννοιών που αναφέραμε, αποφάσισαν ότι οι συνθήκες της καθημερινής τους ζωής ήταν απαράδεκτες και ενάντια στον νόμο της Φύσης και του Θεού και ως εκ τούτου ήταν υποχρεωμένοι να λάβουν μέτρα ώστε να τις αντικαταστήσουν με φυσιολογικές και θεάρεστες. <br /><br />Το πιο σημαντικό από όλα που θα πρέπει να κρατήσουμε στην συνείδηση μας είναι ότι οι δυνάστες αυτοί με το δικαίωμα ζωής και θανάτου επί των ανθρώπων αυτών, της ατιμωρησίας και της υπεροχής τεχνολογίας όχι μόνο δεν μπόρεσαν να καταπνίξουν τους ανθρώπους αυτούς που ακολουθούσαν τον Δεκάλογο αλλά τράπηκαν σε φυγή και εξαναγκάστηκαν να μεταμφιεστούν και να κρυφτούν για να γίνουν όσο το δυνατόν αόρατοι ώστε να ξεφύγουν από την προσοχή των ανθρώπων που τους απέσπασαν τις εξουσίες που είχαν σφετεριστεί και να χρησιμοποιήσουν χρόνο και χειραγώγηση για να τις πάρουν πίσω κοροϊδεύοντας πίσω από μάσκες.<br /><br /><br />Εάν κάνουμε μία επισκόπηση της Παγκοσμίου Ιστορίας από το 1890 και μετά μέχρι σήμερα θα δούμε ακριβώς αυτή την πορεία της διαδικασίας :<br /><br />Στάδιο 1ο : Άνθρωποι ακολουθούν τον Δεκάλογο, εκτιμούν τις καταστάσεις γύρω τους και αποφασίζουν να επιτύχουν συγκεκριμένους στόχους προς την επαναφορά της τάξης σύμφωνα με την Φύση και / ή τον Θεό ( όπως παρουσιάζεται μέσα από τις γραφές και όχι κατοπινές ερμηνείες, επεξηγήσεις, αναλύσεις και αποφάσεις από σύνολο επισκόπων και άλλων εκκλησιαστικών φορέων ).<br /><br />Στάδιο 2ο : Οι άνθρωποι ακολουθούν μεθοδολογίες οι οποίες είναι άκρως αποτελεσματικές και επίσης εκφράζουν τον βαθμό της απόφασης τους να επαναφέρουν την τάξη χωρίς φόβο ή υποχώρηση στους λεονταρισμούς και απειλές και πράξεις των αντιπάλων που επιζητούν να διατηρήσουν την κατάσταση που υπάρχει.<br /><br />Στάδιο 3ο : Οι άνθρωποι επιτυγχάνουν τους στόχους οι οποίοι έχουν προέλθει από τον Δεκάλογο και την εκτίμηση των καταστάσεων, με την εγκαθίδρυση των αρχών και εννοιών καθώς και νόμων οι οποίοι περιχαρακώνουν τα κεκτημένα τους.<br /><br />Στάδιο 4ο : Οι αντίπαλοι που έχασαν τις εξουσίες που καταχρόνταν και τα προνόμια από τα οποία ζούσαν παρασιτικά διάγουν σε άκρα μυστικότητα και αφήνουν περίοδο ύφεσης κατά την διάρκεια της οποίας ισχύουν και ακολουθούνται οι νόμοι και τα δικαιώματα που επετεύχθησαν στο 3ο Στάδιο, έτσι ώστε η επιφυλακή των ανθρώπων να πέσει με ένα αίσθημα ασφάλειας και μη ανάγκης ελέγχου και περιχαράκωσης των κεκτημένων τους.<br /><br />Στάδιο 5ο : Πολύ σταδιακά και ενόσω τα κεκτημένα δεν φυλάττονται πλέον οι αντίπαλοι αυτοί παρεισφρύουν σε θέσεις ισχύος, διαδικαστικές, ευθυνών μέσω αντιπροσώπων τους οποίους χρηματίζουν και οι οποίοι είναι προδοτικοί και ενάντια στους ανθρώπους και τα κεκτημένα τους αλλά παρουσιάζονται δημαγωγικά ως υπερασπιστές και προστάτες του λαού και των κεκτημένων του. Όντας στις θέσεις αυτές αρχίζουν να τις διαβρώνουν σταδιακά και να αποπροσανατολίζουν τον λαό από τις ιδέες, τους στόχους και τον Δεκάλογο που του χάρισε την εξουσία που κατέχει και που του εξασφαλίζει την αύξηση της ευημερίας και της ελευθερίας του με την εισαγωγή κατασκευασμένων αναγκών οι οποίες παρουσιάζονται ως προοδευτικές καθώς και αβάσιμες και παράλογες απειλές χωρίς αντίκρισμα ( π.χ. ‘ θα χαρακτηριστούμε κατώτεροι από τους άλλους’, άσχετα εάν είμαστε στην πραγματικότητα ή διάγουμε με καλύτερη ποιότητα ζωής από τους ‘ άλλους’ ).<br /><br />Στάδιο 6ο : Επαναφέρεται δριμύτερη και άμεσα με καταιγιστικές ολοκληρωτικές και ταπεινωτικές αλλαγές στην νομοθεσία, τους θεσμούς και τις κοινωνικές τάξεις η κατάσταση που επικρατούσε πρίν το 1ο Στάδιο , αυτή τη φορά με προβολή των αξιών οι οποίες κατακτήθηκαν και εγκαθιδρύθηκαν στο 2ο Στάδιο ως ‘ ιερές’ και ως εκ τούτου απαξιωμένες αφού δεν έχουν καμία επίδραση ούτε και νόημα στον λαό ο οποίος στενάζει πεπεισμένος ότι είναι αδύναμος και μόνος και ανίσχυρος. Δηλαδή, προβάλλεται η Ελευθερία ως ιερότατη και ανώτατη αρχή και κίνητρο του κράτους / υπερδύναμης των Η.Π.Α. αλλά στο όνομα της Ελευθερίας και για την επιβολή αυτής υπάρχει λογοκρισία εντός και εκτός της χώρας, μη υπακοή στην επιθυμία του Αμερικανικού Λαού σε θέματα ζωής και θανάτου ( όπως η παύση του πολέμου στο Ιράκ και η επιστροφή των στρατευμάτων στην χώρα τους ), η ολοκληρωτική διεθνής συμπεριφορά που πολλές φορές εκφράζεται με εισβολή σε ξένες χώρες είτε με αυθαίρετες διαταγές διπλωματικές ανάμικτες με απειλές για τα εσωτερικά ζητήματα κάθε χώρας για τα οποία δεν τους πέφτει κανένας λόγος, είτε με ατόφια πολεμική σύρραξη και αιματοχυσία αμάχου πληθυσμού. Όλα αυτά είναι πράξεις ολοκληρωτισμού και σκοταδισμού αλλά παρουσιάζονται ως εκφράσεις της έννοιας της Ελευθερίας καθιστώντας την από γελοία έως μισητή. Με τον τρόπο αυτό αφοπλίζεται ο λαός από τα όπλα του αφού χειραγωγείται και διδάσκεται να τα μισεί και να τα αποστρέφεται. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της Ελλάδος είναι οι έννοιες ‘ Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία’ που έχουν συνδυαστεί με ‘αναρχικούς’ / ΄κομμουνιστές’ και το ‘ Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών’ που έχει συνδυαστεί με χούντα, δικτατορία, απολυταρχισμό, γελοιότητα, απανθρωπιά, εξορία και ξύλο.<br /><br />Εάν παρατηρήσουμε αυτά τα δύο σλόγκαν, αναλύοντας ουσιαστικά τις έννοιες που προωθούν και προβάλλουν θα δούμε ότι εμπεριέχουν το κράτος πρόνοιας, την κριτική σκέψη, την έννοια του ‘ ανήκειν’, το υγιές σύστημα μέτρων και σταθμών όσον αφορά την ηθική και καθημερινή αντιμετώπιση του πλησίον καθώς και το καθημερινό Ελληνικό life style το οποίο προάσπιζε την σωματική και πνευματική υγεία του ανθρώπου που πρέπει να προσαρμοστεί στις καθημερινές συνθήκες της τοποθεσίας της χώρας επί της γής καθώς και την εξασφάλιση επιβίωσης του λαού δια μέσω των αιώνων ακόμα και υπό το κράτος κατοχής άλλων εθών και κουλτουρών όπως αποδείχθηκε ιστορικά με την Τουρκοκρατία και την Γερμανική κατοχή.<br /><br />Με την προπαγάνδα και τις κοινωνικές αναταραχές οι οποίες συνδύασαν εσκεμμένα τα σλόγκαν αυτά με ότι πιο ακραία αντίθετο στο οποίο ο Έλληνας επαναστατεί ( χωρίς να επιτρέπει την ανάλυση του τι πρεσβεύουν και από τι προστατεύουν όλες αυτές οι έννοιες ) ο Ελληνικός λαός ληστεύθηκε από τα όπλα τα οποία τον βοήθησαν να επιβιώσει ανά τους αιώνες και αν διατηρήσει το φωτεινό πνεύμα το οποίο κληρονόμησε από την αρχαιότητα και το οποίο προωθεί και προωθούσε την Ελεύθερη Σκέψη με στόχο την ευημερία και ευτυχία του ανθρώπου.<br /><br /><br />Συνάμα, ο Έλληνας υπέστη πολιτιστικό βιασμό από άλλους φερόμενους ως Έλληνες οι οποίοι όμως ήταν και είναι ενάντιοι και εξυπηρετούν αυτούς που οι Έλληνες ανέκαθεν αποτινάσσουν και αποτίναζαν : προπαγάνδα σε μορφή βιβλίων, ρεπορτάζ, κ.ά. όπως το ‘ Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας’ του Ν. Δήμου ή το τραγούδι ‘ Κωλοέλληνες’ του Δ. Σαββόπουλου και προσθήκες στο καθημερινό λεξιλόγιο λέξεων όπως ‘ Ελληνάρας’ το οποίο είναι συνώνυμο με ένα κακότροπο, υποανάπτυκτο και εκχυδαϊσμένο άτομο το οποίο είναι κακεντρεχές και κουτοπόνηρο, διδάσκουν στον Έλληνα και τον χειραγωγούν να μισεί και να ντρέπεται για τον εαυτό του και το όνομα και την ταυτότητα του και ο,τιδήποτε έχει σχέση με αυτό, δηλαδή με όλο τον πλούτο της φιλοσοφίας και διανόησης που τον κράτησε Ελεύθερο και Αδιάφθορο επί χιλιετηρίδες. Ψάχνει λοιπόν για άλλη ταυτότητα για την οποία να μην ντρέπεται και αγκιστρώνεται από αυτήν που του ‘πλασάρουν’ με επιχειρήματα όπως ‘ έτσι κάνουν οι προηγμένοι’, ‘έτσι κάνουν οι Ευρωπαίοι’, ‘ έτσι θα είσαι in και δεν θα είσαι οπισθοδρομικός’.<br /><br />Σήμερα εν έτει 2008 η κοινωνία παγκοσμίως και διεθνώς βρίσκεται στο 6ο Στάδιο και ραγδαία επανέρχονται όχι μόνο οι ολοκληρωτικές καταστάσεις και πολιτεύματα ( απαξιώνοντας την έννοια της Δημοκρατίας και του Φιλελευθερισμού ) αλλά και στο επίπεδο της διανόησης με την υπερπληθώρα και εισαγωγή σκοταδιστικών εθίμων και δοξασιών όπως καταφυγή σε μέντιουμ και αστρολόγους, πίστη σε δοξασίες και υπερφυσικά όντα όπως δαιμόνια, βρυκόλακες και φαντάσματα, εφαρμογή μαύρης μαγείας και βουντού ( όπως προβάλλεται μέσα από τα ΜΜΕ και όχι την ατόφια φιλοσοφία της συγκεκριμένης θρησκείας ) και πλήθους άλλων μοιρολατρικών πράξεων και φιλοσοφιών που προωθούν τον φόβο και την απελπισία λόγω της αίσθησης της ελλείψεως ελέγχου στα δικά μας χέρια ( internal versus external locus of control ).<br /><br />Σήμερα εν έτει 2008 έχουμε μόλις μπεί σε διαδικασία οικονομικού ‘κράχ’ που εξαφανίζει την μεσαία κοινωνική τάξη ώστε να υπάρχει μόνο ‘αριστοκρατία’ και ‘ χαμηλή εργατική τάξη’ ( lumpenproletariat) όπως στην εποχή πρίν τον Διαφωτισμό και παλαιότερα. Αυτό το ‘κράχ’ το οποίο διεθνώς καταστρέφει ζωές και οικογένειες και με μία κίνηση εξουδετερώνει τους αγώνες γενεών είναι επίκτητο και κατασκευασμένο ακριβώς όπως έχουμε περιγράψει για το 6ο Στάδιο αφού δεν προέρχεται από τον νόμο ‘προσφοράς και ζήτησης’ της οικονομίας ( δηλαδή, έλλειψη συνεπάγεται αύξηση των τιμών, πλεόνασμα συνεπάγεται μείωση των τιμών). Με την σημερινή τεχνολογία αλλά και με βάση τα αποθέματα ενέργειας του πλανήτη υπάρχει υπερπλεόνασμα στα τρόφιμα και στις υπηρεσίες ( όπως φαίνεται από τον βαθμό ανεργίας εξειδικευμένων επαγγελματιών καθώς και τις τεράστιες ποσότητες τροφίμων οι οποίες αν και κατάλληλες προς κατανάλωση καταστρέφονται και δεν διατίθονται στην αγορά ) το οποίο υπερκαλύπτει την ζήτηση και συνεπώς θα έπρεπε να υπάρχει πτώση των τιμών.<br /><br />Παρ’ όλο που ακόμα και επισήμως ανακοινώνεται ότι ο λόγος της ακρίβειας δεν είναι η προσφορά και η ζήτηση αλλά η κερδοσκοπία ( όχι σαφέστατα των απλών εμπόρων ή παραγωγών αλλά όλων των υπολοίπων παρασιτικών παραγόντων της αγοράς / κοινωνίας ), άτομα όπως ο Κ. Καραμανλής και οι ομοϊδεάτες / συνάδελφοι του στην Ευρωπαϊκή Ένωση ισχυρίζονται και διακηρύσσουν ότι δεν υπάρχουν «μαγικές λύσεις» στο πρόβλημα της ακρίβειας. Αν εφαρμόσουμε στην διαδικασία εκτίμησης μας τις αρχές της κριτικής σκέψης και τον Δεκάλογο που αναφέραμε στο 1ο μέρος θα βγάλουμε έκτακτα το συμπέρασμα ότι τα άτομα που αναρριχήθηκαν ή επεβλήθησαν με ειδικές πανάκριβες εκλογικές καμπάνιες καθώς και αδιαφανείς διαδικασίες εκλογής, χρηματοδοτημένες ( sponsored ) φανερά ή κρυφά από ιδιώτες οι οποίοι κρύβονται πίσω από Ανώνυμες Εταιρείες είναι ανίκανα, άπειρα ως προς την διαχείριση πόρων και ανελεύθερα αφού χρηματοδοτούνται και εξαρτούνται από τους σπόνσορες τους και συνεπώς με κάθε συμφέρον να αντιπροσωπεύσουν επάξια τον κάθε επιχειρηματία / προσωπικότητα που τους έχει αναλάβει.<br /><br />Αυτό το οποίο πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ξανά όπως οι πρόγονοι μας του 1ου Σταδίου είναι ότι δεν χρειαζόμαστε ούτε θέλουμε μαγικές λύσεις, αφού τα προβλήματα αυτά δεν προήλθαν « μαγικά» και ως κεραυνός εν αιθρία. Όπως σε κάθε επιχείρηση ή νοικοκυριό ( που σύμφωνα με την λογική της ‘μπάμπουσκας’ την οποία ακολουθούμε είναι μία μικρογραφία ενός κράτους με τον επιχειρηματία ή την νοικοκυρά στην θέση του πρωθυπουργού, όμως με περισσότερες δυσκολίες από ότι ο πραγματικός πρωθυπουργός ο οποίος έχει την ευχέρεια να διαμορφώνει τις συνθήκες και τους πόρους όπως θέλει ο ίδιος εντός του κράτους ) έτσι και σε ένα κράτος τα προβλήματα μπορούν να λυθούν άμεσα ( εντός εβδομάδων ) και να διατηρηθούν λυμένα προς όφελος του κάθε ατόμου ‘ και σε ρέγουλα’, φυσικά με την απαραίτητη προϋπόθεση ότι ο στόχος των ανθρώπων που αναλαμβάνουν τα ινία του κράτους έχουν στόχο πράγματι αυτό και όχι να μεταβάλλουν το κράτος σε μία συσκευή παραγωγής χλιδής για λίγους.<br /><br /><br />Στο επόμενο μας άρθρο θα δείξουμε του λόγου το αληθές με το να ξεκινήσουμε να περιγράφουμε την μεθοδολογία της σωστής διακυβέρνησης που θα λύσει όλα τα παραπάνω χωρίς την παραμικρή στέρηση σε επίπεδο μεσαίας και ανωτέρας μεσαίας κοινωνικής τάξης, που είναι και το βέλτιστο επίπεδο διαβίωσης για κάθε φυσιολογικό άτομο ασχέτως επαγγέλματος ( από αγρότης έως γιατρός και από βιοτέχνης έως καθηγητής ).Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8171490167776301194.post-13015680378797736972008-06-29T04:59:00.000-07:002008-06-29T05:04:18.188-07:00Περί Οίκου, Δήμου και των Αρμοστών Αυτών( έκτακτο άρθρο )<br /><br />Η κοινή λογική η οποία εξασφαλίζει την επιβίωση και ευημερία όλων των υπάρξεων επί της γής που ανήκουν τουλάχιστον στην πανίδα στην οποία συμπεριλαμβάνεται και ο άνθρωπος, είναι κάτι το οποίο έχουμε επανειλημμένως πεί ότι το διαθέτουμε εκ γενετής ως το βασικό μας όπλο επιβίωσης και οφείλουμε να το εξασκούμε και να το εξελίσσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας. <br /><br />Επίσης οφείλουμε να χρησιμοποιούμε στο έπακρο την γενική κοινή λογική όπως αυτή διαμορφώνεται ανά τους αιώνες ώστε να εξυπηρετεί και να προστατεύει όσο το δυνατόν περισσότερο τις επόμενες γενιές με βάση το απόσταγμα της πείρας των απερχομένων.<br /><br />Μεγάλη προσοχή απαιτείται να γίνει κάθετος και ξεκάθαρος διαχωρισμός ανάμεσα στην κοινή λογική ( η οποία είναι ανεκτίμητη και απαραίτητη ) και στην κοινή γνώμη ( η οποία είναι αστάθμητη, σπανίως εξακριβώσιμη και συνήθως καταστροφική όπως παρουσιάζεται ). Ενώ η κοινή λογική είναι στην ουσία απλές αλλά καίριες θέσεις που βασίζονται στην γνώση της σχέσης δράσης – αντίδρασης και πρόβλεψης ακριβώς όπως τα αποτελέσματα πολύχρονης και πολυπληθέστατης έρευνας ( άρα και πάρα πολύ αξιόπιστης και αντιπροσωπευτικής σχεδόν σε επίπεδο νόμου της φύσης ), η κοινή γνώμη είναι ακριβώς το αντίθετο αφού βασίζεται σε υποκειμενική και επιπόλαια εκτίμηση καταστάσεων και αξιών με βάση της αρχής του επηρεασμού και της επιβολής : η κοινή γνώμη δεν διέπεται από ανάγκη αντικειμενικής αποτύπωσης της πραγματικότητας για σωστή δημιουργία συμπερασμάτων επ’ αυτής αλλά από ανάγκη συμπερίληψης στο γενικό σύνολο με εισιτήριο την άνευ όρων συμφωνία και συναίνεση με ο,τιδήποτε παρουσιάζεται ότι είναι η θέση του γενικού συνόλου.<br /><br />Δηλαδή για παράδειγμα : ένα παιδάκι που θέλει να το παίξουνε την ώρα του διαλείμματος η μεγάλη ομάδα των παιδιών, θα συμφωνήσει ή θα μιμηθεί τη συμπεριφορά που η μεγάλη ομάδα των παιδιών έχει προς ένα άλλο παιδάκι / τους καθηγητές / τις καθαρίστριες / κλπ άσχετα αν το ίδιο αυτό παιδάκι θεωρεί τη συμπεριφορά αυτή σωστή / γνωστική / συμφέρουσα ή όχι ( για τον λόγο αυτό πολλά παιδάκια αισθάνονται άσχημα μετά από το σχολείο ).<br /><br />Με την ίδια λογική η οποία είναι αυτή ακριβώς που διέπει την κοινή γνώμη, λειτουργεί και ο κάθε άνθρωπος που έχει ανάγκη ‘ να τον κάνουν παρέα’ και για χάρη αυτής της παρέας θυσιάζει αρχές, χρόνο, χρήμα, οικογένεια, αυτοεκτίμηση και ακόμα και το σώμα και τη ζωή του – ενάντια στην κοινή λογική που πρώτη προτεραιότητα βάζει τα καλώς έχειν των προαναφερθέντων πραγμάτων.<br /><br />Ναι, αλλά ο άνθρωπος είναι κοινωνικό όν, συνεπώς δεν μπορεί να επιβιώσει μόνος του και εάν μπορεί είναι ‘ανώμαλος’ και δυστυχισμένος. Άρα δεν πάω ενάντια στην κοινή λογική ακολουθώντας την κοινή γνώμη. Έτσι δεν είναι ;<br /><br />Δυστυχώς δεν είναι έτσι. Θα ακολουθήσουμε την κοινή λογική για να αποδείξουμε γιατί. Βεβαίως και ο άνθρωπος είναι κοινωνικό όν. Όμως έχουμε συνειδητοποιήσει τι εννοούμε με τον όρο αυτό ; Πάντα πρέπει να προσέχουμε με τους όρους και τις έννοιες που μας λένε διότι πολλές φορές μας δίνονται με έναν τέτοιο τρόπο ώστε να είναι ασαφείς και ο κάθε ένας να συνάγει αυτό που ο ίδιος πιστεύει / φοβάται ότι σημαίνει και όχι αυτό περί ου ο λόγος γίνεται.<br /><br />Λοιπόν, όταν λέμε ότι ο άνθρωπος είναι κοινωνικό όν εννοούμε ότι είναι πλασμένος για να αποτελεί αυτάρκες μέρος μίας ομάδας άλλων επίσης αυταρκών ατόμων έτσι ώστε να είναι σε θέση να συνεισφέρει μαζί με τις συνεισφορές όλων των άλλων ατόμων για την επίτευξη ενός κοινού στόχου ο οποίος είναι σαφής και αποδεκτός εξ ίσου από όλα τα άτομα της ομάδας και ξεκάθαρα εποικοδομητικός για όλους. Είναι δηλαδή ο άνθρωπος κοινωνός μίας ιδέας / στόχου / πολιτικής η οποία θα αποφέρει καρπούς για τον εαυτό του και για τα άλλα άτομα εξ ίσου : είναι δηλαδή, κοινωνικό όν.<br /><br />Αυτό όμως το οποίο γίνεται με βάση την ανάγκη να συμπεριληφθεί κάποιος σε ένα σύνολο το οποίο ορίζεται από την κοινή γνώμη και την πολιτική της κοινής γνώμης αυτής δεν κάνει τον άνθρωπο κοινωνικό αλλά αντικοινωνικό όν : τον καθιστά ένα μη αυτάρκες εξαρτημένο άτομο το οποίο επιζητεί τον δανεισμό του δυναμικού του σε κάποιο άλλο άτομο ( το όποιο έγκειται στην τυφλή υπακοή και following χωρίς συμβολή καμίας κριτικής / δημιουργικής σκέψης σε κάτι ) με την μορφή της συνεισφοράς επιζητώντας το αντίκρισμα της άρσης των ευθυνών αλλά και της περαιτέρω συμμετοχής και συμβολής στα κοινά. Συνεπώς με την προσυπογραφή της οποιασδήποτε ‘ κοινής γνώμης’ χωρίς ουδόλως κάποιας διαδικασίας εκτίμησης της ποιότητος και ορθότητος της γνώμης αυτής, τα άτομα που την ακολουθούν ( και είναι ‘in’ / ‘ συνειδητοποιημένα’ / ‘ με άποψη’ / ‘ προοδευτικά’ / ‘φιλελεύθερα’ / ‘διανοούμενα’ / ‘σοφιστικέ’ / ‘ κουλτουριάρικα’ / κλπ ) εξαγοράζουν την υποχρέωση τους να επιβλέπουν και να προστατεύουν τα συμφέροντα του εαυτού τους και της κοινωνίας , αδιαφορώντας για την τύχη της κοινωνίας αυτής και του ατόμου τους. Συνεπώς είναι άκρως αντικοινωνικά, και άρα ενάντια στην φύση του ανθρώπου να είναι κοινωνικό όν. Επομένως, τα άτομα αυτά είναι που είναι ανώμαλα, άρρωστα και βλαπτικά. <br /><br />Ο άνθρωπος ο οποίος είναι πραγματικά κοινωνικό όν ( δηλαδή, υγιής αντιπρόσωπος του είδους του ) είναι αυτός ο οποίος ενδιαφέρεται πρωτίστως να προστατέψει και να προωθήσει την φυσική υγεία, την πνευματική υγεία, την ψυχική υγεία καθώς και τις προοπτικές εξέλιξης σε θετική και αυξητική κατεύθυνση της διανόησης η οποία με την σειρά της θα προασπίσει ακόμα περισσότερο τα είδη της υγείας που προανέφερα. Αυτό δεν επιτυγχάνεται με τεχνική κατάρτιση μόνο ( δηλαδή σπουδές κάθε είδους ) αλλά με πλήρη χρήση και κατανόηση της κοινής λογικής και των αρχών της.<br /><br />Και ποιες είναι αυτές ;<br /><br />Οι βασικές αρχές της κοινής λογικής είναι παγκόσμιες και <strong><u>απόλυτες</u></strong> και πάρα πολύ απλές. Συγκεκριμένα :<br /><br />1. δεν συναινώ σε τίποτα πρίν το εξετάσω <u>εξονυχιστικά</u>. Χρόνος ο οποίος επενδύεται στην εξέταση πρίν την λήψη απόφασης είναι κλάσμα του χρόνου που εξοικονομείται από την αποφυγή μελλοντικών προβλημάτων, που θα προέκυπταν από μία βεβιασμένη, επιπόλαια ή εν αγνοία απόφαση, των οποίων η επίλυση είναι χρονοβόρα, ενεργοβόρα και υψηλού κόστους.<br /><br />2. εάν μου επιβάλλονται χρονικές πιέσεις για να ‘ προλάβω μία ευκαιρία’ τότε 99,9% των περιπτώσεων υπάρχει παγίδα ή κάποιου άλλου είδους δολιότητα που εάν μου επιτρεπόταν να εξασκήσω την αρχή 1. θα την έβλεπα άμεσα. Συνεπώς προτιμώ να ‘ χάσω την ευκαιρία’ και να κρατήσω τα κεκτημένα μου.<br /><br />3. εάν μου γίνεται ψυχολογικός εκβιασμός να πάρω πίσω ή να μην δράσω σύμφωνα με μία απόφαση που έχω πάρει με βάση την αρχή 1. επειδή με απειλούν ότι θα με χαρακτηρίσουν άσχημα ή θα με αποπέμψουν από την ομάδα ή θα χάσω κάποια προνόμια ή εκτίμηση ή ο,τιδήποτε άλλο το οποίο είναι αβάσιμο και άπιαστο, στηριζόμενο σε γνώμη τρίτων πολλές φορές και αόριστων τρίτων ή αναρμόδιων τρίτων, τότε γνωρίζω ότι η απόφαση μου είναι πολύ σωστή και θα μου αποφέρει δύναμη και κύρος για εμένα και το πραγματικό μου σύνολο.<br /><br />4. δεν δέχομαι επ’ ουδενί την ύπαρξη των λεγομένων ‘γκρί’ τοπίων. Το γκρί τοπίο είναι συνώνυμο της αναρχίας, ανομίας, ασυδοσίας καθώς και της έλλειψης λογικής και θετικού κινήτρου και στόχων από αυτούς που το επιβάλλουν ( και από το οποίο επωφελούνται με το Α ή Β τρόπο ). Εάν το λεγόμενο γκρί τοπίο δεν ξεκαθαρίσει σε άκρως κατανοητά άσπρα και μαύρα τότε αρνούμαι να είμαι μέλος και να συμμετάσχω στην διαδικασία καθότι δεν θα είναι στον έλεγχο μου και της κοινής μου λογικής και κινδυνεύω εγώ προσωπικά καθώς και αυτοί που αντιπροσωπεύω.<br /><br />5. δεν δέχομαι και είμαι πολέμιος οποιουδήποτε προσπαθήσει να αποφύγει να μου ξεκαθαρίσει το γκρί τοπίο ισχυριζόμενος ότι δεν είμαι ικανός να το καταλάβω, είναι αδύνατον να εξηγηθεί με πιο απλούς όρους, δεν είναι δική μου αρμοδιότητα να το καταλάβω, δεν έχει χρόνο να μου το εξηγήσει, ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο δεν δέχεται αν μου το καταστήσει ξεκάθαρο. Εάν η διαδικασία δράσης – αντίδρασης ( δηλαδή, πώς η πράξη που πάει να γίνει θα έχει το αποτέλεσμα το οποίο φέρεται ότι θα έχει ) δεν είναι ξεκάθαρη σε όλα ανεξαιρέτως τα άτομα ασχέτως κοινωνικο-πολιτικού και εκπαιδευτικού επιπέδου τα οποία δεν έχουν υποστεί εγκεφαλική βλάβη τότε υπάρχει πιθανή δόλια ή σκαιά ή αδιαφανής δράση και έχουμε υποχρέωση για τα συμφέροντα μας και αυτά του συνόλου που αντιπροσωπεύουμε να μην συναινέσουμε και να εναντιωθούμε.<br /><br />6. δεν δέχομαι ότι πράξεις απαραίτητες για την επιβίωση μου και του κοινωνικού μου συνόλου όπως η αρχή 5. είναι μη πρακτικές, ουτοπικές, αδύνατες. Το όν το οποίο έχει τη δυνατότητα να ανακαλύψει τον τρόπο να σχίσει το άτομο, να ζήσει σε όλες τις γεωλογικές συνθήκες, να ανακαλύψει τον τρόπο εξουδετέρωσης της βαρύτητας, ιών και βακτηρίων μπορεί να βρεί τον τρόπο και την μέθοδο να επεξηγεί μεθόδους, πολιτικές, στρατηγικές, απολογισμούς, προϋπολογισμούς, κλπ ώστε να επιτυγχάνεται η αρχή 5. και όλες οι υπόλοιπες.<br /><br />7. δεν δέχομαι κανενός είδους βίαιας επιβολής επί του ατόμου μου και της διανόησης μου είτε αυτή αποπειράται να γίνει από πολλούς είτε από λίγους, από πολιτεύματα, κυβερνήσεις, επιτροπές, Αρχές, οργανισμούς, εφημερίδες, περιοδικά, τηλεόραση, συγγραφείς, βραβεία, επιστήμονες, προσωπικότητες, κ. ά. : όλοι ανεξαιρέτως θα πρέπει να μπορέσουν να με πείσουν με βάση την κοινή λογική χωρίς να εμπλέξουν τεχνική γνώση που δεν με αφορά, και χωρίς να με πιέσουν μέσω προπαγάνδας και εκβιασμών ή έλλειψη χρόνου για να κάνω τις εκτιμήσεις.<br /><br />8. δεν δέχομαι ‘τετελεσμένα γεγονότα’ ή ‘ειλημμένες αποφάσεις / τελειωμένες καταστάσεις / χρόνιες καταστάσεις’ : το όν το οποίο έχει κατορθώσει να εκτρέψει ποταμούς αιωνόβιους και άκρως ορμητικούς, να αλλάξει την μορφή παραλίων διαμορφωμένων μέσω χιλιετηρίδων και να επιβληθεί μόνο με τη δύναμη της κοινής του λογικής ενάντια στα φυσικά όπλα άλλων αρπακτικών έχει την δυνατότητα και την υποχρέωση να αναδιαμορφώνει ο,τιδήποτε υπονομεύει την υπόσταση του.<br /><br />9. δεν εκτρέπομαι από την πορεία μου με τον εκβιασμό ότι θα μείνω μόνος. Είμαι κοινωνικό όν και ακολουθώντας τις παραπάνω αρχές δείχνω ότι διαθέτω την δύναμη και την ισχύ να στηρίξω εποικοδομητικά και άλλα κοινωνικά όντα τα οποία και από την φύση τους θα έλκονται προς τα εμένα. Συνεπώς δεν θα είμαι απομονωμένος ποτέ. Αντίθετα τα άλλα αντικοινωνικά όντα τα οποία προσπαθούν να με εκβιάσουν έτσι είναι αυτά τα οποία μαστίζονται από την αλλοτρίωση, την απομόνωση και την μοναξιά.<br /><br />10. δεν δέχομαι ότι υπάρχουν αδιέξοδα, άλυτες καταστάσεις, αδρανείς καταστάσεις λόγω ‘ του εμπρός γκρεμού και του πίσω ρέματος’. Όλες οι καταστάσεις έχουν λύση θετική και άκρως εποικοδομητική και ο μόνος λόγος που αντικοινωνικά όντα προσπαθούν να αποτρέψουν τη λύση είναι διότι σε μία πραγματικά εποικοδομητική λύση η αδυναμία και η έλλειψη διανόησης τους θα γινόταν εμφανής και συνεπώς δεν θα είχαν θέση υψηλότερη από αυτή ενός εξαρτημένου μέλους στο κοινωνικό σύνολο.<br /><br /><br /><br />Αυτές οι βασικές αρχές της κοινής λογικής ισχύουν για τον εαυτό μας και για όλα τα κοινωνικά σύνολα από την οικογένεια μέχρι το κράτος και τις διακρατικές συμμαχίες. Με βάση λοιπόν αυτές τις αρχές της κοινής λογικής στο 2ο μέρος αυτού του έκτακτου άρθρου μας θα αναλύσουμε τις επίκαιρες δηλώσεις διαφόρων ατόμων τα οποία καταχρηστικά κρατούν θέσεις αρχηγικές ή ευθύνης στο Ελληνικό κράτος. Σαφέστατα καθότι το προφίλ των ατόμων αυτών είναι το ίδιο διεθνώς το μόνο που αλλάζει για τις άλλες χώρες είναι τα ονόματα.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8171490167776301194.post-43566298445122964292008-06-22T08:40:00.000-07:002008-06-22T08:54:05.726-07:00ΑσφάλειαΑπό πάρα πολύ νωρίς στην ανατροφή και κοινωνικοποίηση του καθενός από εμάς μας διδάσκεται ένας συνεχής εκφοβισμός και μία διαστρέβλωση της σωστής έννοιας δράσης, αντίδρασης και ανάδρασης του ατόμου με το περιβάλλον του σε κοινωνικό αλλά και σε φυσικό επίπεδο. Σήμερα αντί να ξεκινήσουμε δείχνοντας ποιο είναι το λάθος και μετά αυτό το οποίο ορθώς ισχύει ασχέτως προπαγάνδας ή φιλοσοφίας, θα ξεκινήσουμε δείχνοντας <strong>αυτό που πραγματικά και άρρηκτα ισχύει για τον άνθρωπο και την επίδραση του στην κοινωνία και το περιβάλλον και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αλλάξει ασχέτως εάν εμείς το λαβαίνουμε υπ’ όψιν ή όχι.</strong><br /><br />Από την στιγμή της γέννησης ή ακόμα και της συλλήψεως του, το άτομο έχει τεράστια επίδραση στο περιβάλλον του διότι σε μία ήδη ισχύουσα κατάσταση ( ασχέτως της ποιότητος της κατάστασης αυτής ) εισάγεται ο εαυτός του ως μία καινούργια μεταβλητή και αρχικά ως ένας πολλά υποσχόμενος αστάθμητος παράγοντας. Πάντα και σε κάθε περίπτωση το καινούργιο άτομο το οποίο έρχεται δρά ως καταλύτης για την πολύ πιο έντονη συμπεριφορά και προσανατολισμό όλων των ατόμων του άμεσου κατ’ αρχάς και πολύ σύντομα και του ευρύτερου κοινωνικού κύκλου του. <strong>Όμως όπως κάθε καταλύτης σε κάθε επίπεδο και πτυχή της φύσης από την χημεία έως την ψυχολογία ΔΕΝ ΔΡΑ ΩΣ ΜΕΤΟΥΣΙΩΤΗΣ / ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΤΗΣ ΑΤΟΜΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΑΛΛΑ ΩΣ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΑ. </strong><br /><br />Δηλαδή, ένα μωρό το οποίο έρχεται σε ένα ζευγάρι το οποίο δεν έχει βάσεις συνοχής και αρμονίας μεταξύ του ( όχι στην περίπτωση που κινήσεις χειραγώγησης ενδεχομένως να κρύβουν την πραγματική σχέση ) αυτό το οποίο θα κάνει ως καταλύτης είναι να αναδείξει την έλλειψη συνοχής και αρμονίας η οποία είναι προϋπάρχουσα με πολύ έντονα χρώματα. Ένα μωρό το οποίο έρχεται σε ένα ζευγάρι το οποίο έχει βάσεις συνοχής και αρμονίας ακόμα και εάν βάλλεται από κινήσεις χειραγώγησης τρίτων θα δράσει ως καταλύτης και θα αναδείξει αυτή την συνοχή και αρμονία επίσης σε πολύ έντονα χρώματα. <br /><br />Η άφιξη ενός καινούργιου ατόμου θα ενδυναμώσει σε μεγάλο βαθμό τις ήδη υπάρχουσες θέσεις και προσανατολισμούς του περιβάλλοντος του <strong>ΑΛΛΑ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Ή ΝΑ ΜΕΤΟΥΣΙΩΣΕΙ ΜΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΘΕΣΗ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ.</strong> Μπορεί στην επιφανειακή συμπεριφορά να υπάρξει έντονη αλλαγή ‘ πλεύσης ’ αλλά αυτή η αλλαγή πλεύσης λαβαίνει χώρα μόνο για να συνάδει με τον προσανατολισμό και το κίνητρο του ατόμου που ήδη προϋπήρχε. Π. χ. μία μητέρα η οποία πραγματικά και ουσιαστικά ως πρώτη προτεραιότητα έχει τα παιδιά της και όχι τον άνδρα της ή τους γονείς της ή τον εαυτό της μπορεί πρίν την άφιξη ενός τέκνου της ή και κατά την διάρκεια της κύησης και του πρώτου σταδίου ανατροφής να συναινεί και να συμπεριφέρεται με τρόπους που δεν δίνουν προτεραιότητα στο τέκνο αυτό εάν η ίδια χειραγωγείται στο να πιστεύει ότι ‘ είναι για το καλό του παιδιού / για να μη το βλάψεις / να μη το κρατήσεις πίσω / να μη το κάνεις περίεργο / να μη το κάνεις σα και σένα / κλπ ’. Όμως την στιγμή που η μητέρα αυτή συνειδητοποιήσει ότι αυτά που της προβάλλουν για το παιδί της όχι μόνο δεν είναι σωστά αλλά είναι και καταστροφικά, η καταλυτική δράση του τέκνου ενεργοποιείται καθότι η μητέρα δρά σύμφωνα με την ανέκαθεν πρώτη της προτεραιότητα του καλώς έχειν του παιδιού της και δεν αφήνει τίποτε το οποίο έχει καταστροφική επίδραση σε εκείνο να υπάρξει στο περιβάλλον του. Εάν η συνειδητοποίηση της καταστροφικής επίδρασης του περιβάλλοντος στο παιδί δεν ωθήσει τους γονείς να λάβουν θέση <strong>άμεσα και δραστικά προς την προστασία του παιδιού τότε άμεσα έχουν λάβει θέση και έχουν δείξει ανάγλυφα την πραγματική σειρά προτεραιοτήτων / αφοσίωσης / πίστης / αξιών που τους διέπει ασχέτως του τι ισχυρίζονται. Αυτή ακριβώς είναι η καταλυτική δράση ενός ατόμου στο περιβάλλον του και είναι αναπόφευκτη.<br /></strong><br />Γιατί είπαμε όλα τα παραπάνω και πώς εξυπηρετούν ως απεικόνιση της πραγματικής υπόστασης, δράσης, αντίδρασης και ανάδρασης του ατόμου μέσα στην κοινωνία ;<br /><br />Με το παραπάνω παράδειγμα το οποίο είναι παγκοσμίως εν ισχύ σε όλες ανεξαιρέτως τις περιπτώσεις ασχέτως κουλτούρας και κοινωνικοοικονομικού επιπέδου, δείχνουμε άμεσα ότι ένα άτομο με την απλή ύπαρξη του και μόνο έχει τεράστιες επιδράσεις στο περιβάλλον του που ισοδυναμούν με αλυσιδωτές αντιδράσεις μίας πυρηνικής έκρηξης. Επίσης, δείξαμε ότι αυτού του είδους η επίδραση γίνεται είτε αποφασίσουμε να δράσουμε / αντιδράσουμε είτε φοβηθούμε και μείνουμε άεργοι : και στις δύο περιπτώσεις χαρακτηριζόμαστε <strong>και οι αντίστοιχες ευθύνες που αναλογούν με τον χαρακτηρισμό αυτόν μάς καταλογίζονται ούτως ή άλλως.<br /></strong><br />Τι θέλουμε να πούμε μ’ αυτό ;<br /><br />Θέλουμε να πούμε και να δείξουμε την πολύ απλή αλλά και για πολλούς τρομερά εκφοβιστική αλήθεια ότι <strong>κανείς ανεξαιρέτως και ασχέτως αποπειρών για αποσόβηση ευθυνών δεν απαλλάσσεται των ευθυνών αυτών αλλά είναι υπόλογος σε αυτές.<br /></strong><br />Γιατί είναι εκφοβιστικό αυτό ;<br /><br />Διότι από πολύ μικρή ηλικία μας διδάσκεται ότι η ευθύνη είναι ένα τσεκούρι που ίπταται πάνω από το κεφάλι του κάθε ανθρώπου έτοιμο να του το πάρει, και η εξυπνάδα στην κοινωνία αυτή είναι να μπορέσεις να σπρώξεις μακριά το δικό σου τσεκούρι ώστε να πάει πάνω από το κεφάλι κάποιου άλλου, ασχέτως εάν το τσεκούρι αυτό παραμένει δικό σου. Συνεπώς, το να σου ειπωθεί ότι το τσεκούρι αυτό δεν φεύγει πάνω από το κεφάλι σου αλλά παραμένει και πιθανότατα γίνεται και μεγαλύτερο είναι άκρως εκφοβιστικό.<br /><br />Ναι, αλλά τόσοι πετυχαίνουν ( από πολιτικούς, επιχειρηματίες, άνακτες έως γονείς, συγγενείς και φίλους ) να αποσοβήσουν τις ευθύνες τους και να τις φορτώσουν αλλού κάνοντας άλλους να πληρώνουν για αυτές. Πώς λοιπόν δεν αποσοβούνται οι ευθύνες ;<br /><br />Οι ευθύνες δεν αποσοβούνται ποτέ και αυτό αποδεικνύεται σε όλες τις περιπτώσεις αλλά ιδιαίτερα στις περιπτώσεις των αρχηγών κάθε διαμετρήματος αφού όλοι ευθυτενώς και εύκολα μπορούν να υποδείξουν ή να αποκαλύψουν τον φταίχτη για πολλές καταστάσεις από την ακρίβεια μέχρι την κατάσταση της μετανάστευσης ανά τον κόσμο καθώς και από τις από κοινού αποδεκτές φράσεις τύπου ‘ όλοι οι πολιτικοί είναι βρώμικοι / αγορασμένοι / υπηρέτες του χρήματος’. Τι συμβαίνει λοιπόν ;<br /><br />Αυτό το οποίο συμβαίνει είναι ότι αμέσως μετά από την πολύ σωστή εκτίμηση και απόδοση ευθυνών ακολουθεί η ρητορική ερώτηση ‘ και τι να κάνουμε ;’ ή κάποιο σχόλιο που δηλώνει ανικανότητα / αδυναμία του τύπου ‘ άστα αυτά / δεν γίνεται τίποτα / χαμένος κόπος / κλπ’.<br /><br />Δηλαδή ;<br /><br />Δηλαδή όπως στην περίπτωση του γονέα ο οποίος δεν έχει πρώτη προτεραιότητα το παιδί του αν και αυτό διακηρύττει, ο πολιτικός και κάθε άλλου είδους αρχηγός λειτουργεί ως καταλύτης και δείχνει περίτρανα ότι <strong>ο πραγματικός προσανατολισμός του πολίτη </strong>δεν <strong>είναι</strong> προς την προσωπική και γενική βελτιστοποίηση της καθημερινότητας αλλά αντιθέτως <strong>προς την μεγιστοποίηση της κακουχίας και της αντικειμενοποίησης του πλησίον,</strong> και συνεπώς και του εαυτού του. Ο κάθε ένας πολίτης με την έλλειψη ουσιαστικής αντίδρασης και ελέγχου των αντιπροσώπων αυτών οι οποίοι φανερά δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους ούτε τηρούν τις υποσχέσεις τους δείχνει ότι συναινεί και επικροτεί την κατάσταση που επιβάλλεται. Αυτό πλέον διακηρύσσεται και μέσα από τα ΜΜΕ και τις δηλώσεις των κυβερνητικών εκπροσώπων όταν ισχυρίζονται και δικαίως σε αυτή την περίπτωση ότι ‘ ο λαός επικροτεί / συναινεί / διατάσσει / δίνει την εντολή για την συμπεριφορά που επιδεικνύω’ .<br /><br />Μα πώς μπορείς να το λές αυτό όταν όλος ο κόσμος έχει σηκωθεί και έχει καθίσει με απεργίες, πορείες, διαδηλώσεις και ‘ μποϋκοτάζ’ ;<br /><br />Δυστυχώς όλο αυτό είναι ένα προπέτασμα και μία δικαιολογία για να αισθάνεται όλος ο κόσμος ότι έχει κάνει το καθήκον του ώστε να μη του καταλογιστούν ευθύνες ή να μη κατηγορηθεί ότι στην πραγματικότητα συναινεί στην υποδούλωση που του γίνεται, αλλά ταυτοχρόνως να μην επιτύχει τίποτα έτσι ώστε να συνεχίσει και αυτός αλλά και ο γείτονας ( ο οποίος αποτελεί πρωτίστης σημασίας μέτρο ) να είναι υποδουλωμένοι και ενταγμένοι σε ένα κατεστημένο στο οποίο με κάποιο τρόπο όλοι έχουν κάποιον να τους καταδυναστεύει και κάποιον που καταδυναστεύουν με τη σειρά τους ( ακόμα και εάν αυτός ο κάποιος είναι ο άστεγος του δρόμου ή η αδέσποτη γάτα ).<br /><br />Οι απεργίες, πορείες, διαδηλώσεις και μερικά ( όχι ολοκληρωτικά ) μποϋκοτάζ αποτελούν την αρχή μίας απειλής από τον λαό προς τους αντιπροσώπους του η οποία όμως ποτέ ( από την μεταπολίτευση και μετά ) δεν πραγματοποιείται. Η απεργία και η διαδήλωση έχουνε ισχύ όταν ο κάθε ένας από τους διαδηλωτές είναι πλήρως προετοιμασμένος, όχι να παίξει ξύλο με τα ΜΑΤ, αλλά να φέρει εις πέρας όλα τα slogan τα οποία αναγράφει στα πλακάτ. Δηλαδή, όταν αναγράφεται ότι ‘ δεν θα περάσει ο ασφαλιστικός νόμος’ αυτό θα πρέπει να είναι γραμμένο σε πέτρα και όταν ο αντιπρόσωπος δοκιμάσει την μπλόφα να δειχθεί ότι δεν είναι μπλόφα με το να αγνοηθεί πλήρως και από όλους ανεξαιρέτως τους διαδηλωτές η νομοθεσία αυτή συμπεριλαμβανομένης της άρνησης πληρωμής εισφορών και συμμόρφωσης με ο,τιδήποτε ο νόμος αυτός διατάσσει.<br /><br />Ο κάθε ένας διαδηλωτής θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος να το κάνει αυτό ακόμα και εάν είναι μόνος του.<br /><br />Και θα κάνω εγώ τον αγώνα για κάποια εκατομμύρια ασφαλισμένους οι οποίοι θα επωφεληθούν από εμένα ;<br /><br />Εσύ θα κάνεις τον αγώνα για τον εαυτό σου. Ο πρώτος και πολλές φορές ο μόνος που θα επωφεληθεί θα είσαι εσύ και αυτοί που αγαπάς. Μόνο εάν πραγματικά μισείς τον εαυτό σου δεν θα κοιτάξεις να σταματήσεις την κατάχρηση που γίνεται στο πρόσωπο σου επειδή υπάρχει περίπτωση να επωφεληθεί ο γείτονας. Μόνο εάν πραγματικά και κατά βάθος σου αρέσει να υποφέρεις και να παρακολουθείς και άλλους να υποφέρουν θα συνεχίσεις να συναινείς σε αυτή την κατάσταση.<br /><br />Η οποία κατάσταση θα μπορούσε να κοπεί μαχαίρι μέσα σε 3 – 4 μέρες εάν οι χιλιάδες αυτοί απεργοί που δηλώνουν αποφασισμένοι αποφάσιζαν πραγματικά να αρνηθούν να υπακούσουν σε μία αρχή της οποίας η μόνη ισχύ είναι η συμφωνία ακριβώς αυτών των ανθρώπων να υπακούουν και να υποφέρουν. Χιλιάδες άτομα τα οποία αρνούνται αν πληρώσουν εισφορές δεν μπορούν να διωχθούν.<br /><br />Μία απλή και τελείως ανώδυνη απόφαση να μείνει μία ολόκληρη πόλη σπίτι της και να μην ξοδέψει ούτε ένα Ευρώ για 24 ώρες μόνο είναι αρκετή για να σταματήσει όλη αυτή η φαινομενικά ‘ ανεξέλεγκτη’ κατάσταση αύξησης τιμών, πετρελαίου, τροφίμων, υπηρεσιών αφού, ενώ για τον μέσο έμπορο ή επιχειρηματία αποτελεί αμφίβολη απώλεια εισοδήματος, για τις πολυεθνικές και μεγάλες υπεράκτιες επιχειρήσεις αποτελεί απώλεια μυρίων εκατομμυρίων Ευρώ και ομολογουμένως μία απόλυτη στάση στην πορεία τους. <br /><br />Αυτός και μόνο ο τρόπος από τους μύριους που υπάρχουν είναι αρκετή λαβή για έλεγχο της κοινωνικής κατάστασης και υπόδειξη στους πολιτικούς αντιπροσώπους ότι το μόνο το οποίο είναι, είναι υπηρέτες με αμφίβολη εξουσία και δικαιοδοσία.<br /><br />Ιστορικά το παραπάνω έχει αποδειχθεί ότι είναι πλήρως επιτυχές και αποτελεσματικό ακόμα και με μη πλήρη συμμετοχή ή ακόμα και με συμμετοχή κάτω του 50% του πληθυσμού σε πλήρως αυταρχικά πολιτεύματα.<br /><br />Και όταν είμαι τελείως μόνος μου ;<br /><br />Τότε είσαι ακόμα πιο δυνατός εάν χρησιμοποιήσεις άλλες οδούς που είναι για μονάδες.<br /><br />Και ποιες είναι αυτές ;<br /><br />Αν και θα τις εξετάσουμε με μεγαλύτερη ανάλυση στο επόμενο άρθρο θα σου αναφέρω μία από τις Βασικές Αλήθειες από τις οποίες απορρέει ένας πολύ δυνατός δρόμος :<br /><br />Βασική Αλήθεια αριθμός 4 : «Το κράτος αποφεύγει τους νόμους και γι’ αυτό προσπαθεί να διατηρήσει άγνοια αυτών από τους πολίτες».<br /><br />Το πρώτο το οποίο πρέπει να κάνεις ( όχι γενικά αλλά μόνο ανά περίπτωση που αφορά εσένα προσωπικά και μόνο ) είναι να ενημερωθείς και να διαβάσεις τους 4 – 5 νόμους και 2 – 3 διατάξεις οι οποίες αφορούν το θέμα το οποίο σε απασχολεί στην οποιαδήποτε χρονική στιγμή.<br /><strong>Προσοχή : τους νόμους και τις διατάξεις δεν τους διαβάζουμε με φόβο για να δούμε τι μας απαγορεύεται να κάνουμε αλλά με προσοχή και κριτική σκέψη για να δούμε με ποια οδό θα πετύχουμε να υπερασπιστούμε ή να κατακτήσουμε αυτό το οποίο θέλουμε ( πράγμα το οποίο εφαρμόζεται κατά κόρον αλλά πολύ αδέξια από όλους αυτούς που επιδίδονται σε καταχρήσεις και υπεξαιρέσεις. Εμείς απλώς θα μάθουμε στο επόμενο άρθρο πώς θα κάνουμε το ίδιο έξυπνα για να διατηρήσουμε την ελευθερία μας, την ανεξαρτησία μας και την ευημερία μας ). </strong>Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8171490167776301194.post-78303940796244742252008-06-15T10:12:00.000-07:002008-06-15T10:13:43.578-07:00ΑστυνόμοιΜία μεγάλη τροχοπέδη η οποία αναστέλλει την μέγιστη επιρροή και δύναμη που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος στο περιβάλλον του είναι η έννοια του ‘ προστάτη και εκδικητή των αδυνάτων’. Σε κάθε κουλτούρα και σε κάθε μυθολογία βλέπουμε τέτοιες φιγούρες ( π.χ. Ρομπέν των Δασών, Ζορρό και άλλοι ) οι οποίες αποτελούν την νέμεση και την ασπίδα μίας κατά τα άλλα άεργης, ανίκανης και όχι ιδιαίτερα έξυπνης μάζας με περιορισμένη χρησιμότητα.<br /><br />Και γιατί είναι τροχοπέδη μία φιγούρα ή ένα σύμβολο που φέρνει ελπίδα και ανακούφιση σε έναν λαό που στενάζει ;<br /><br />Στην ψυχολογία ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που επηρεάζει τα προγνωστικά οποιασδήποτε περίπτωσης ψυχοπαθολογίας ή αντιμετώπισης προβλήματος στο περιβάλλον του ατόμου είναι το λεγόμενο ‘ locus of control’ : δηλαδή, η αντίληψη του ‘ κέντρου ελέγχου’ του εαυτού μας και του περιβάλλοντός μας. Εάν είμαστε πραγματικά και σίγουρα πεπεισμένοι ότι δεν έχουμε τον έλεγχο αυτών που μας συμβαίνουν, της μοίρας μας και της επιρροής που δυνητικά μπορούμε να ασκήσουμε, τότε δεν μπορούμε πραγματικά να επιλύσουμε ο,τιδήποτε εμποδίζει το καλώς έχειν της καθημερινότητας μας. Εάν όμως είμαστε πραγματικά και σίγουρα πεπεισμένοι ότι έχουμε ή μπορούμε να αποκτήσουμε έλεγχο και επιρροή σε αυτά που μας συμβαίνουν, στην μοίρα μας και στο περιβάλλον μας, τότε αποτελούμε δυνατά και ουσιαστικά άτομα και στοιχεία της κοινωνίας που μπορούν να εξασφαλίσουν το καλώς έχειν της καθημερινότητας των ιδίων και άλλων.<br /><br />Το σύμβολο ή η φιγούρα του Ζορρό και του κάθε Ζορρό κλέβει αυτό ακριβώς το στοιχείο το οποίο κάνει έναν άνθρωπο δυνατό μαχητή και επιτυχημένο υπερασπιστή όλων όσων του είναι σημαντικά και πολύτιμα. Με την ιδέα του Ζορρό ο κάθε άνθρωπος δεν σκέφτεται πώς να διορθώσει ο ίδιος τα προβλήματα του αλλά, στην καλύτερη περίπτωση, πώς να βρεί κάποιον άλλο που θα του τα λύσει και στην χειρότερη πώς είναι παρατημένος από τον Θεό ο οποίος δεν του στέλνει ουρανοκατέβατα έναν μαχητή για να του λύσει τα προβλήματα του και δεν δέχεται ή φαντάζεται κάν ότι ο Θεός τον έχει κάνει τον ίδιο μαχητή και υπερασπιστή.<br /><br />Ακόμα και στην περίπτωση του μύθου του Ζορρό ή του Ρομπέν των Δασών, ας φανταστούμε τι θα γινόταν αν αυτοί οι ήρωες, αντί να δράσουν όπως θεωρούσαν ότι μπορούσαν, άρχιζαν να κλαίνε την μοίρα τους διότι δεν υπάρχει κάποιος να τους υπερασπιστεί…<br /><br />Δεν είναι όμως έξυπνο ή ασφαλές να κάθομαι εκ του ασφαλούς και να αφήσω άλλον να ‘βγάλει το φίδι από την τρύπα’ ;<br /><br />Σαφώς και η απάντηση είναι όχι, αλλά ας την εξερευνήσουμε. Είναι πραγματικά εκ του ασφαλούς το να κάθομαι άεργος ή παθητικός ή νωθρός ; Τι διασώζω εάν δεν κάνω διορθωτικές κινήσεις για το περιβάλλον μου και τον εαυτό μου ;<br /><br />Στην ουσία δεν διασώζω τίποτα. Αυτό που δεν θέλω να μου συμβεί συμβαίνει εύκολα και γρήγορα και αντί να κάνω την δική μου ζωή εύκολη κάνω εύκολη την ζωή αυτών που δυσχεραίνουν την δική μου. Αυτό το οποίο διασώζω είναι η αυταπάτη ότι δεν τελώ υπό διωγμό και κανείς δεν με κυνηγάει, ακριβώς όπως η στρουθοκάμηλος ανακουφίζεται ψυχολογικά με το να κρύβει το κεφάλι της και να μη βλέπει το αρπακτικό που καταφτάνει και πείθει τον εαυτό της ότι είναι ασφαλής. Αυτό βέβαια μέχρι την πρώτη φορά που τα δόντια του αρπακτικού βυθίζονται στη σάρκα της.<br /><br />Με την ίδια λογική ο πολίτης κάθεται άεργος και παθητικός γκρινιάζοντας απλώς για την ακρίβεια, την κακή εξωτερική πολιτική, τον κακό συντονισμό, την υπεξαίρεση και κλοπή του δημοσίου χρήματος και τον μεγάλο βαθμό της διαφθοράς περιμένοντας αυτόν ο οποίος θα τα σταματήσει όλα αυτά για λογαριασμό του. Όμως κανείς δεν έρχεται, ο Ζορρό και ο Ρομπέν των Δασών υπάρχουν μόνο στα βιβλία και στις ταινίες και ο πολίτης αφήνει όλα αυτά που τον πλήττουν να τον σκοτώνουν σιγά - σιγά και πολύ σίγουρα.<br /><br />Ναι, αλλά αν πάω εγώ να βγάλω το φίδι από την τρύπα θα είμαι εγώ ο ανόητος που με τσίμπησε για λογαριασμό όλων των υπολοίπων που θα καρπωθούν τους δικούς μου αγώνες, αν πετύχω.<br /><br />Κατ’ αρχάς, το φίδι σε όλες τις μορφές του δεν κοιμάται μέσα στην τρύπα που υπεξαίρεσε χωρίς να ενοχλεί κανένα. Αντιθέτως τσιμπάει συνεχώς και ασύστολα όλους ανεξάρτητα αν προσπαθούν να το βγάλουν ή όχι. Σε κάθε περίπτωση της καθημερινότητας συμβαίνει αυτό αλλά ας πάρουμε μία που μας απασχολεί έντονα : την εφορία.<br /><br />Η εφορία είναι ένα φίδι που το τρέμει πολύς κόσμος. Από ανέκαθεν, και από μικρό κοριτσάκι μου λεγόταν ιστορίες από τον πατέρα μου και την μητέρα μου που εργάζονταν στην εφορία και το δημόσιο ταμείο ( των χημικών και των ανωνύμων εταιρειών αντίστοιχα ) και οι οποίες έδειχναν περίτρανα πώς το φίδι αυτό προστάτευε τους μεγάλους κεφαλαιούχους και ανηλεώς κυνηγούσε όλους τους υπόλοιπους. Όλοι οι υπόλοιποι τρέμοντας και με μεγάλο φόβο να μην φοβίσουνε, θυμώσουνε, τραβήξουνε την προσοχή, φέρουνε αντίρρηση στο φίδι προσπαθούσαν να κρυφτούν με μεγάλα ποσοστά ανεπιτυχίας. Ιδίως σε περίπτωση επίκλησης του ελέους, της ανθρωπιάς ή του φιλοτίμου, το φίδι ήταν ιδιαιτέρως σκληρό και ανελέητο, γεγονός που ώθησε τον πατέρα μου να το σταματήσει, και το κατάφερε για όσους δεν φοβήθηκαν και ακολούθησαν τις συμβουλές του, μέχρι και λίγες μέρες πρίν την δολοφονία του.<br /><br />Τι συμπεραίνουμε λοιπόν ; Το να μην μόνος σου βγάζεις το δικό σου φίδι από την τρύπα απλώς το τρέφει και το αποθρασύνει ώστε από φίδι να γίνει δράκος. Το να αντιστέκεσαι και να είσαι πλήρως αποφασισμένος να βγάλεις το φίδι από την τρύπα το κάνει να πανικοβάλλεται και να δρά με τρόπο που το κάνει ακόμα πιο ευάλωτο.<br /><br />Ναι, αλλά ο πατέρας σου που αντιστάθηκε στο φίδι δολοφονήθηκε από αυτό.<br /><br />Αυτό δεν είναι πλήρως ακριβές. Ο πατέρας μου δολοφονήθηκε από το φίδι σαφέστατα, αλλά αυτό συνέβη διότι δεν έδρασε στον γενικό τομέα με τον τρόπο που δρούσε και συμβούλευε στον τομέα της δουλειάς του, τα φοροτεχνικά. Όταν αποφασίζουμε να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα αποφασίζουμε να φορέσουμε και τα σωστά γάντια και να πλησιάσουμε με τον σωστό τρόπο αντί να προσφέρουμε στόχο όταν δεν υπάρχει λόγος. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει κάθε μας πράξη να είναι ήρεμα και ψύχραιμα σχεδιασμένη μέσα στα πλαίσια της στρατηγικής της κάθε προστατευτικής / υπερασπιστικής πολιτικής που κάνουμε. Επίσης, θα πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι ότι αντιμετωπίζουμε κάτι ύπουλο και δειλό και θρασύτατο το οποίο έχει πολύ συγκεκριμένα όπλα και τρόπου να τα χρησιμοποιεί. Από αυτά τα όπλα προστατευόμαστε με απλές πράξεις λογικής και πρόληψης. Από κεί και πέρα το φίδι είναι ανίσχυρο και το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να μας δείξει την κοιλιά του και το κεφάλι του ώστε να τα πατάξουμε. Αυτό το οποίο ο πατέρας μου δεν έκανε ενώ είχε προειδοποιηθεί από εμένα ήταν να αποφύγει τις κακοτοπιές που επιτρέπουν στο φίδι να είναι ύπουλο και να κάνει κάτι που φοβάται πίσω από ένα προπέτασμα καπνού όπως ήταν η ημέρα εκείνη της 17ης Νοεμβρίου του 1973.<br /><br />Ποιο είναι λοιπόν το γενικό συμπέρασμα όλων των παραπάνω ;<br /><br />Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι όλοι μας έχουμε ζήσει το χείριστο και κάθε μέρα αυτό το χείριστο επιδεινώνεται, οδηγώντας σίγουρα σε εφιαλτικά σενάρια τα οποία ταυτίζονται με αυτά των αιχμαλώτων, ομήρων, σέρφων και τροφίμων στρατοπέδου συγκεντρώσεως ή εξορίστων σε άγονα νησιά. Αυτό είναι κάτι αναπόφευκτο εάν συνεχίσουμε έτσι, δηλαδή περιμένοντας κάποιον άλλον ( ελευθερωτή, αναρχικό, αντιπρόσωπο, οργανισμό, φιλάνθρωπο, προσωπικότητα, πολιτικό, βασιλιά, διορισμένο θρησκευτικό αρχηγό, κράτος, διεθνή σχήματα, κλπ ) να διορθώσει για λογαριασμό μας τα κακώς κείμενα και να μας επιστρέψει την ευρωστία και αξιοπρέπεια που μας κλέβεται καθημερινά. Αυτός ο κάποιος άλλος θα το κάνει φαινοτυπικά και για αντίκρισμα / αμοιβή θα ζητήσει για τον εαυτό του και μόνο ακριβώς αυτά ή και παραπάνω από τα κλοπιμαία. Ιστορικά παραδείγματα τέτοιων ‘προστατών’ του Λαού είναι πολυπληθή, όπως ο Ναπολέων, ο Ιούλιος Καίσαρας, ο Τζώρτζ Ουάσινγκτον, ο Λένιν, ο Χίτλερ, ο Όθωνας, και όλοι οι ‘φορείς της ελευθερίας και / ή αλλαγής’ της Ελληνικής μεταπολεμικής ιστορίας και μεταπολίτευσης.<br /><br />Συνεπώς είναι πολύ πιο ασφαλές και πολύ πιο σίγουρα κατευθυνόμενο προς την καθημερινή ευημερία και ποιότητα ζωής το να είμαστε αποφασισμένοι ο κάθε ένας ατομικά και ασχέτως οργάνωσης / συντονισμού / συνδρομής των άλλων / επικύρωσης των πράξεων μας από το περιβάλλον να αντιστεκόμαστε και να αρνούμαστε να συναινέσουμε στις κατάφωρες παρανομίες, παρατυπίες και παραβιάσεις του κάθε αντιπροσώπου του φιδιού ώστε να το αναγκάζουμε να φεύγει μόνο του από την τρύπα.<br /><br />Είναι δυνατόν αυτό ;<br /><br />Δεν είναι μόνο δυνατόν είναι σίγουρο. Επιμονή και άρνηση να δεχθούμε εκφοβιστικές κινήσεις και εκβιασμούς οι οποίοι στην ουσία δεν έχουν αντίκρισμα ( το να σε απειλεί να σε φτωχύνει όταν το κάνει ήδη με γεωμετρική ταχύτητα δεν αποτελεί εκβιαστική κίνηση αν εσύ είσαι συνειδητοποιημένος ότι ήδη σου κάνει αυτό που σε απειλεί ότι θα κάνει ) κάνουν τον αντίπαλο να το βάζει στα πόδια φωνάζοντας βέβαια διότι είναι θρασύδειλος και η γενική αδιάσειστη πολιτική του είναι ‘ ρίχνω άδεια να πιάσω γεμάτα’. Γεμάτα γίνονται μόνο όταν φοβηθούμε και του τα γεμίσουμε οικειοθελώς αντί να του δείξουμε ότι εάν δεν φερθεί σωστά θα αποπεμφθεί από την κοινωνική ομάδα.<br /><br />Πώς μπορώ να το κάνω μόνος μου και χωρίς οργάνωση ή υποστήριξη από το περιβάλλον μου ;<br /><br />Έχοντας υπ’ όψη τις εξείς Βασικές Αλήθειες :<br /><br />Το κράτος είναι βρώμικο και συνεπώς φοβάται την καθαρότητα.<br /><br />Το κράτος είναι βρώμικο αλλά διατηρεί μία επίφαση καθαρότητας και σεμνοτυφίας την οποία θέλει να κρατήσει πάση θυσία ακόμα και με μία διάτρητη δικαιολογία.<br /><br />Το κράτος φοβάται τους πολίτες του.<br /><br />Το κράτος φοβάται τις ευθύνες του.<br /><br />Το κράτος αποφεύγει τους νόμους και γι’ αυτό προσπαθεί να διατηρήσει άγνοια αυτών από τους πολίτες.<br /><br />Το κράτος εκφοβίζει και χειραγωγεί, συνεπώς όπως έχουμε δείξει για αυτούς που θέλουν την δημιουργία και διατήρηση των Ελευθέρων Ανδραπόδων αισθάνεται αδύναμο και ανίκανο να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε ουσιαστική αντίρρηση.<br /><br /><br />Εφαρμόζοντας τις πράξεις που απορρέουν από τις Βασικές Αλήθειες καθημερινά στη ζωή και την καθημερινή μας ρουτίνα, κάτι το οποίο θα αναλύσουμε εκτενώς με συγκεκριμένες οδηγίες στο επόμενο άρθρο, δείχνοντας πώς ο κάθε πολίτης μπορεί εύκολα να αστυνομεύει ( δηλαδή, να εξαναγκάζει την σωστή λειτουργία σύμφωνα με τις αρχές των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, του Συντάγματος και των απορρεόντων νόμων ) όλους τους φορείς, αντιπροσώπους και λειτουργούς που συντηρεί για να τον εξυπηρετούν καθώς και άλλους πολίτες οι οποίοι δυσλειτουργούν.<br /><br />Γενικά αυτό που θα πρέπει να αποκομίσουμε σήμερα και να το κατανοήσουμε / να το κάνουμε κτήμα μας ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε παρακάτω και να γίνουμε πραγματικά όχι μόνο δυνητικά δυνατοί και ισχυροί είναι ότι ο μόνος αστυνόμος που πραγματικά θα κάνει την δουλειά του καλά πάντα για μας είμαστε εμείς οι ίδιοι και μόνο. Εάν εφησυχάσουμε ή εμπιστευτούμε ότι κάποιος άλλος θα φυλάξει τα νώτα μας ο οποίος δεν έχει δώσει κανένα εχέγγυο ότι το έχει ποτέ κάνει ( αντίθετα έχει δείξει περίτρανα ότι κάνει το αντίθετο ), θα καταλήξουμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όπως ο πατέρας μου ο οποίος όντας μαχητής κατέβασε την ασπίδα μέσα στην μάχη, ή όπως ο ανώνυμος νεκρός του ομαδικού τάφου όπου θάβουν τους υποταγμένους του άμαχου πληθυσμού.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8171490167776301194.post-60190910518231847312008-06-07T13:37:00.000-07:002008-06-07T13:39:39.092-07:00ΚλέφτεςΌταν αναφερόμαστε στην έννοια της κλοπής και του κλέφτη μας έρχεται στο μυαλό η κλασική εικόνα ενός διαρρήκτη, ενός ληστή σε ένα δρόμο και γενικά απλοί παραβιαστές του ποινικού δικαίου και μόνο.<br /><br />Εάν χτυπήσει ένας διαρρήκτης ένα σπίτι ή ένας ληστής ανθρώπους το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό για εκείνους όχι μόνο από οικονομική άποψη αλλά και από ψυχολογική με επιπτώσεις που είναι ισχυρές και πιθανότατα χρόνιες εάν τα πληγέντα άτομα δεν είναι σε θέση να λάβουν βοήθεια εν ευθέτω χρόνω. Αυτοί λοιπόν οι εγκληματίες του ποινικού δικαίου πολύ σωστά διώκονται και τιμωρούνται από τον νόμο σε περίπτωση που υπάρξουν επαρκείς συνθήκες ώστε να πιαστούν. Δυστυχώς πάρα πολλές φορές παραμένουν ελεύθεροι και ατιμώρητοι είτε από αδυναμία της αστυνομίας να τους εντοπίσει είτε από άλλους παράγοντες οι οποίοι κάνουν την αστυνομία να φαίνεται αδύναμη ή ανίκανη ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι.<br /><br />Εάν τώρα χρησιμοποιήσουμε την λογική της μπάμπουσκας για να εξερευνήσουμε την ύπαρξη του μοντέλου της κλοπής, των κλεφτών και της αστυνομίας σε σχέση με εκείνους σε ένα ευρύτερο επίπεδο από αυτό του μεμονωμένου ατόμου τι θα βρούμε ;<br /><br />Θα βρούμε ακριβώς την ίδια κατάσταση που επικρατεί με τους ληστές και τους διαρρήκτες στο ατομικό επίπεδο σε όλες τις βαθμίδες της κοινωνικής ζωής και κλίμακας.<br /><br />Τι εννοούμε με αυτό ;<br /><br />Η έννοια της κλοπής σε κάθε περίπτωση περιλαμβάνει την βίαια αφαίρεση ή υπεξαίρεση περιουσίας υλικής ή πνευματικής η οποία αποδεδειγμένα ανήκει σε άλλη ομάδα ή άτομο από αυτό που την αφαιρεί. Αυτό συμβαίνει καθημερινά σχεδόν παντού :<br /><br />1. στις δημόσιες υπηρεσίες :<br /><br />Το πρώτο που υπεξαιρείται σε οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία είναι η ψυχική ηρεμία του πολίτη. Αυτό συμβαίνει διότι αντί να υπάρχει σεβασμός προς αυτόν και συνειδητή προσπάθεια να τον ικανοποιήσει ο δημόσιος υπάλληλος με την σωστή εξυπηρέτηση του, ακριβώς όπως όλοι οι υπάλληλοι κάνουν προς τους εργοδότες τους, οι ρόλοι είναι ανεστραμμένοι. Ο πολίτης φέρεται ως υποτελής και φοβάται να μην θυμώσει τον υπάλληλο.<br /><br />Αυτό συμβαίνει διότι δεν υπάρχει αστυνόμευση στον τομέα αυτό που λαμβάνει χώρα αυτού του είδους η κλοπή. Αντιθέτως, αυτού του είδους η κλοπή προωθείται, επειδή δεν δίνεται δυνατότητα ουσιαστική που ο πολίτης να την γνωρίζει και να την έχει συνειδητοποιήσει ώστε να υπάρχει δυνατότητα ο δημόσιος υπάλληλος που διαπράττει την κλοπή της ηρεμίας και της αίσθησης αξιοπρέπειας του ατόμου να απολύεται δια παντός ή να πληρώνει αποζημίωση όπως συμβαίνει στις ιδιωτικές επιχειρήσεις πολύ πιο συχνά.<br /><br />Το δεύτερο που κλέβεται από τον πολίτη σε μία δημόσια υπηρεσία είναι η δυνατότητα ελέγχου των δημοσίων υπαλλήλων στο κατά πόσον εκτελούν σωστά την δουλειά τους. Ο πολίτης πρέπει να πολεμήσει ενάντια στους υπαλλήλους που ο ίδιος χρηματοδοτεί μέσω της φορολογίας για να εκτελούν διαδικαστικές εργασίες για να πληροφορηθεί αυτά τα οποία έχει δικαίωμα και υποχρέωση να γνωρίζει ώστε να μην βρίσκεται ούτε αυτός ούτε οι υπάλληλοι εκτός νόμου.<br /><br />Το τρίτο που κλέβεται από τον πολίτη είναι περιουσία με ποικίλους τρόπους από επιβολή προστίμων απορρεόντων από την κατάσταση που μόλις περιγράψαμε ή από παράνομες ή καταχρηστικές πράξεις και αποφάσεις μέχρι την έλλειψη αποζημίωσης ή την κατακράτηση χρημάτων στην περίπτωση λάθους της υπηρεσίας εις βάρος του πολίτη.<br /><br />Το τέταρτο το οποίο κλέβεται από τον πολίτη είναι πολύτιμος χρόνος ο οποίος κατασπαταλείται σε καθυστερήσεις, ουρές και συλλογή πιστοποιητικών συχνά ανούσιων και ο οποίος κανονικά θα επενδυόταν στην παραγωγή χρήματος ή στην ξεκούραση ή σε πνευματική καλλιέργεια. Αυτό συνιστά διαφυγόντα κέρδη σε κάθε πολίτη για τα οποία ποτέ δεν αποζημιώνεται.<br /><br />2. στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ( ΜΜΕ ) :<br /><br />Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από μηνύματα μέσω εκπομπών και διαφημίσεων οι οποίες υπεξαιρούν και κλέβουν αυτοεκτίμηση, προσωπική και εθνική υπερηφάνεια, αίσθηση κατανόησης και ελέγχου καθώς και την αίσθηση ότι έχουμε δυνατότητα να ελέγχουμε το περιβάλλον στο οποίο ζούμε.<br /><br />Η αυτοεκτίμηση κλέβεται μέσω παραδειγμάτων και αυθαιρέτων ορισμών του τι είναι ή μπορεί να είναι αρεστό, αποδεκτό, επιτυχημένο ή φυσιολογικό. Οι διαφημίσεις προβάλλουν κοινωνικά και ατομικά μοντέλα τα οποία είτε είναι εξωπραγματικά είτε είναι στην πραγματικότητα άκρως βλαβερά ως θεμιτά, επιθυμητά ή και απαιτητά από το κοινωνικό σύνολο ώστε να μπορέσει το άτομο να υπάρξει. Αφού τα μοντέλα αυτά δεν μπορούν να επιτευχθούν με τον τρόπο που παρουσιάζονται ή και καθόλου το άτομο χάνει την αυτοεκτίμηση του ως de facto αποτυχημένο και έκπτωτο ή περιθωριακό άσχετα εάν στην πραγματικότητα αυτό δεν ισχύει.<br /><br />Οι εκπομπές κλέβουν την αυτοεκτίμηση όχι μόνο του ατόμου αλλά και ολόκληρων κοινωνικών ομάδων ( όπως γυναίκες, γονείς, εκπαιδευτικούς, αθλητές, αστυνομικοί, γιατροί, κ.ά ) καθώς και του έθνους με ρεπορτάζ ή παρουσιάσεις και συζητήσεις στις οποίες το σύνολο υπό επίθεση παρουσιάζεται αβάσιμα και καταχρηστικά ως χείριστο σε σύγκριση με μία αφηρημένη αντίστοιχη έννοια, ακαλλιέργητο, αμόρφωτο, αδιόρθωτο, γελοίο, οπισθοδρομικό, φανατισμένο και / ή ανήθικο. Π.χ. τα παιδιά της Ελλάδος επανειλημμένα παρουσιάζονται ως τα πιο παχύσαρκα χωρίς να δίνονται αποδείξεις ότι οι έρευνες αυτές που το ισχυρίζονται αυτό είναι μεθοδολογικά και επιστημονικά σωστές εάν φυσικά υπάρχουν. Αυτό προκαλεί αίσθηση ντροπής στους ενήλικους εθνικά ( αφού είναι τα παιδιά της Ελλάδας ) και ως γονείς ( αφού τα παιδιά τους έχουν γίνει αποκρουστικά και απαράδεκτα ως παχύσαρκα υπό την επίβλεψη τους : στις έρευνες αυτές η παχυσαρκία παρουσιάζεται ως κοινωνικό όνειδος άσχετα με τις παραινέσεις του ‘ κοινωνικά σωστού’ και της ‘ διαφορετικότητας’ σύμφωνα με την οποία αυτό δεν θα έπρεπε να παρουσιάζεται έτσι ). Επίσης, η παχυσαρκία ως έννοια συγκριτική παραμένει απροσδιόριστη όπως και ο τρόπος της έρευνας να κρίνει ποιός είναι ο παχύσαρκος και πώς επιστημονικά δικαιολογεί αυτή την τεράστια γενίκευση σε ένα ολόκληρο πληθυσμό.<br /><br />Με τον ίδιο τρόπο κλέβεται η αίσθηση της υπερηφάνειας και της δύναμης αφού διδάσκεται σε επίπεδο πλύσεως εγκεφάλου από τα ΜΜΕ ότι ο πολίτης είναι μειωμένης ευφυΐας, ανίκανος κριτικής σκέψης, εθνικιστής, σκληρός, άξεστος και συμφεροντολόγος και προπαντός αδύναμος και ανίσχυρος.<br /><br />3. σε επίπεδο κυβερνητικό :<br /><br />Από τον Έλληνα αλλά και κάθε πολίτη κλέβεται εθνική περιουσία, ατομική περιουσία, πολιτιστική περιουσία καθώς και παντός είδους πνευματικής περιουσίας και φυσικά της ενέργειας που απαιτείται για την απόκτηση και διατήρηση των περιουσιών αυτών και άλλων επιτευγμάτων που υπονομεύονται και δεν αναγνωρίζονται.<br /><br />Οικονομική δύναμη κλέβεται συστηματικά από το 1983 με τις συνεχείς υποτιμήσεις και διολισθήσεις του νομίσματος μέσω των οποίων μειωνόταν αυθαιρέτως και παρανόμως η αγοραστική δυνατότητα του πολίτη, γεγονός που αποτελεί κλοπή και υπεξαίρεση του κόπου και της δύναμης που δίκαια και τίμια κάθε άνθρωπος είχε κερδίσει. Το φαινόμενο γίνεται όλο και πιο έντονο και η κλοπή όλο και πιο εξόφθαλμη με τεχνητές χρηματιστηριακές κρίσεις, πετρελαιακούς συναγερμούς και απειλές πολέμου σε διεθνές ή τοπικό επίπεδο. Έξαρση έχει σημειωθεί από την εποχή της εγκαθίδρυσης του ευρώ μέσω του οποίου εκλάπηκε πλέον του 50% της οικονομικής και αγοραστικής δύναμης των πολιτών ( από τις πλέον δόλιες υπεξαιρέσεις με την συμβολή του κράτους, των επιστημόνων και των ΜΜΕ για την ασφυκτική προπαγάνδα που διέταζε τους πολίτες να δεχθούν το ευρώ με την υπόσχεση μελλοντικής ευημερίας, πλούτου και εξασφάλισης ένεκα και λόγω αυτού ).<br />Συνεχίζεται με τον πληθωρισμό και την ακρίβεια σε επίπεδο όχι πλέον ληστρικό αλλά πειρατικό.<br /><br />Εθνική περιουσία στην μορφή δημοσίων επιχειρήσεων, ασφαλιστικών ταμείων αλλά και εδαφών και υπεδάφους υπεξαιρείται και κλέβεται άτυπα και υποδορίως μέσω της εισαγωγής των δημοσίων επιχειρήσεων στο χρηματιστήριο ή την αποκρατικοποίηση τους, την συγχώνευση ασφαλιστικών ταμείων με αποτέλεσμα την κλοπή των αποθεματικών τους, καθώς και την εκποίηση εδαφών και υπεδάφους σε επιχειρηματίες ( με την μορφή λιμανιών, δρόμων, ορυχείων, φυσικού πλούτου, αεροδρομίων, κλπ ).<br /><br />Πολιτιστική και ιστορική περιουσία χάνεται με την αυθαίρετη στρέβλωση της ιστορίας ενάντια σε ιστορικά και ανθρωπολογικά τεκμήρια καθώς και στην υποχώρηση επίσημα ή ανεπίσημα εμπρός σε αυθαίρετες διεκδικήσεις άλλων εθνικών ομάδων καθώς και στην επιβολή κουλτούρας η οποία δεν έχει καμμία εθνική ταυτότητα πέραν του όρου ‘ παγκοσμιοποίηση’. Αυτό είναι άκρως βλαβερό για όλους τους λαούς ανεξαιρέτως καθότι κλέβει δικλείδες ασφαλείας για την επιβίωση και εξέλιξη του κάθε λαού που αναπτύχθηκαν με βάση τα κοινωνικοπολιτικά και γεωλογικά δεδομένα της περιοχής του και για την εξασφάλιση της συνοχής του σε ένα πλαίσιο λογικής και ελέγχου στο οποίο ο πολίτης μπορούσε να ελιχθεί και να εξελιχθεί ( όπως ιστορικά αποδεικνύεται από όλα τα φιλελεύθερα κινήματα τα οποία ανεξάρτητα παρουσιάστηκαν σε όλα τα κράτη κατά καιρούς και επανειλημμένα ) γεγονός που τώρα είναι αδύνατο αφού ο κάθε πολίτης αισθάνεται ξένος και αλλοτριωμένος στον τόπο του.<br /><br />Εάν πάμε σε ακόμα μεγαλύτερη μπάμπουσκα θα δούμε ότι ακριβώς τα ίδια ισχύουν και σε διεθνές επίπεδο όσον αφορά τη κλοπή και υπεξαίρεση που λαμβάνει χώρα σε βάρος των λαών και των ατόμων.<br /><br />Δεν υπάρχει αστυνόμευση ; καθόλου ;<br /><br />Αστυνόμευση θεωρητικά υπάρχει αλλά σαφώς δεν εφαρμόζεται στην σωστή της μορφή ( δηλαδή, να προλαμβάνει ή να κυνηγάει τους ληστές για προστασία των δικαιούχων ) αλλά αντίστροφα όπως περιγράψαμε την σχέση δημοσίου υπαλλήλου – πολίτη : οι λαοί και οι πολίτες εκφοβίζονται και παραπληροφορούνται για τις δυνατότητες ελέγχου που κατέχουν και οι ληστές προστατεύονται. Αυτό όμως δεν θα μπορέσει να συνεχιστεί και το έγκλημα περιορίζεται αισθητά όταν ο δικαιούχος ( πολίτης ή ο λαός ) αποφασίζει να μην εκφοβίζεται και να χρησιμοποιεί την δύναμη που κατέχει ανά πάσα στιγμή, η οποία δολίως και επίτηδες λανθασμένα διοχετεύεται σε πορείες ή βίαιες εκφράσεις.<br /><br />Μα πώς μπορώ να έχω οποιαδήποτε ισχύ αν δεν κατεβώ στους δρόμους ή δεν πάρω τα όπλα ;<br /><br />Αυτό ακριβώς θα εξερευνήσουμε και θα απαντήσουμε στο επόμενο άρθρο.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8171490167776301194.post-68381811318087800702008-04-20T03:42:00.000-07:002008-04-20T08:08:23.568-07:00Η Καταλυτική ΔοκιμασίαΚυριακή των Βαΐων σήμερα και έναρξη της Μεγάλης Εβδομάδας για την Ορθόδοξη Χριστιανοσύνη. Και δικαίως την ονομάζουμε Μεγάλη αυτή την Εβδομάδα διότι μέσα από τα γεγονότα τα οποία μνημονεύουμε κατά την διάρκεια της μας διδάσκονται αρχές και τρόποι ερμηνείας των ερεθισμάτων και μηνυμάτων του περιβάλλοντος μας τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για κάθε άνθρωπο ο οποίος θέλει να μην είναι Ελεύθερο Ανδράποδο αλλά Ελεύθερος Άνθρωπος με ακέραια λογική και οξυδέρκεια.<br /><br />Πώς το μαθαίνουμε όλο αυτό ;<br /><br />Τα γεγονότα μέσα από τα οποία ο Χριστός οδηγείται στην σταύρωση, δηλαδή την εσχάτη των ποινών για την εποχή εκείνη, είναι μία καταγραφή της προσπάθειας όλων εκείνων που επιζητούν την υποδούλωση των ατόμων μέσω του τρόμου και της φίμωσης με εργαλείο τον κρατικό μηχανισμό και ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων οι οποίοι αφού έχουν εξαγοραστεί λειτουργούν υπονομευτικά ως οι λεγόμενοι ‘διαμορφωτές κοινής γνώμης’. Τέτοιοι είναι στο πιο χαμηλό επίπεδο η ‘κλάκα’ σε ένα ακροατήριο η οποία έχει τοποθετηθεί στρατηγικά για να ωθήσει το ακροατήριο αυτό να επιδοκιμάσει ή να κατακρίνει κάτι συγκεκριμένο μέσα από τις οδούς της ψυχολογίας του όχλου.<br /><br />Αυτό ακριβώς χρησιμοποιήθηκε για την ‘δίκη’ του Χριστού και στα δύο επίπεδα, του ιερατείου και των Ρωμαίων.<br /><br />Ένας εξαγορασμένος δάκτυλος δίνει κάποια αόριστη λαβή για την σύλληψη : ο Ιησούς δίδασκε δημόσια και συνεπώς η όψη του ήταν γνωστή στους εχθρούς του. Το γεγονός ότι χρειάστηκε ο Ιούδας να τον υποδείξει υπονοεί ότι χρειαζόταν κάποια ‘συναίνεση’ από τους ακόλουθους του κινήματος που είχε ήδη θεμελιώσει ο Χριστός και επίσης ότι χρησιμοποιήθηκαν για την σύλληψη του από την κουστωδία άτομα που δεν είχαν την παραμικρή ιδέα για το ποιος ήταν ο Χριστός και τι δίδασκε / πρέσβευε, για αυτό χρειαζόταν να τους δειχθεί ακριβώς ποιός ήταν.<br /><br />Δηλαδή, φορείς οι οποίοι θέλουν και επιδιώκουν να επιτύχουν κάτι άκρως βλαπτικό και εγκληματικό για το γενικό κοινωνικό σύνολο και την ανθρωπότητα θα το επιχειρήσουν χρησιμοποιώντας εξαγορασμένα άτομα τα οποία ηγούνται μίας μάζας η οποία δεν είναι σωστά πληροφορημένη για την περίσταση ούτε της δίνεται περαιτέρω ενημέρωση από μία προπαγανδιστική παρουσίαση των γεγονότων από έναν παραμορφωμένο φακό : έτσι η μάζα αυτή εκτελεί τα βλαπτικά και εγκληματικά εγχειρήματα χωρίς να γνωρίζει ότι το κάνει και έχοντας την εντύπωση ότι πράττει σωστά. Ένα σύγχρονο παράδειγμα της Ελληνικής πραγματικότητας είναι η συνθήκη του Μάαστριχ αλλά και η ενθουσιώδης υποδοχή της αντικατάστασης του νομίσματος της δραχμής από το Ευρώ.<br /><br />Αυτή η επιμελώς καλλιεργημένη άγνοια καταδικάζει φυσικά αυτούς που την προωθούν όπως καταδίκασε στα μάτια του κόσμου τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους αλλά και τον όχλο ο οποίος αβίαστα δέχτηκε και ανέλαβε την ευθύνη του αίματος του Χριστού « το αίμα αυτού εφ’ ημάς και επί τα τέκνα ημών» ( κατά Ματθαίον, κζ΄. 25-26 ). Και δικαίως γιατί κάθε άνθρωπος ο οποίος δεν θέλει να είναι Ελεύθερο Ανδράποδο και δεν θέλει την δικαιολογία του ‘έτσι μου είπαν / ακολουθούσα εντολές / δεν γνώριζα / δεν είχα την ευθύνη / αυτή ήταν η εποχή / έτσι μας ώθησαν / έτσι ’κάναν όλοι / θα απομονωνόμουν’ για να διαπράττει εγκλήματα με ακολασία και ατιμωρησία ΕΧΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΑΤΤΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΧΕΙ ΛΑΒΕΙ ΠΛΗΡΗ ΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΜΑΤΟΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΕΠΕΙΩΝ ΠΟΥ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ.<br /><br />Τί μαθαίνουμε λοιπόν από την σύλληψη και την δίκη του Ιησού ;<br /><br />1. Προπαγάνδα είναι πάντα προσπάθεια χειρισμού για να εμπλέξουν και να ξεγελάσουν έναν πολίτη να συναινέσει και να συμπράξει σε κάτι που οι προπαγανδιστές φοβούνται ή είναι σίγουροι ότι χωρίς προπαγάνδα ο πολίτης θα απέρριπτε.<br /><br />2. Προδότες οι οποίοι φέρονται ως μέλη του συνόλου που επιδιώκουν να χειριστούν ή να καταστρέψουν πάντα το κάνουν βροντοφωνάζοντας την πρόθεση τους να είναι προστάτες / μαχητές / αγωνιστές / σύμμαχοι του κοινωνικού συνόλου αυτού. Όσο χειρότερη η απόπειρα τους τόσο πιο όμορφα τα λόγια χωρίς όμως να υποστηρίζονται από πράξεις, ακριβώς όπως ο Ζηλωτής Ιούδας ( που ως Ζηλωτής υποστήριζε θεωρητικά τα συμφέροντα του Ιουδαϊκού Έθνους ) ο οποίος με φίλημα ( ο μεγαλύτερος συμβολισμός της φιλίας και αλληλεγγύης για την εποχή και την κουλτούρα εκείνη ) έπραξε προδοσία και συναίνεσε στην εκτέλεση ενός Αθώου ο οποίος θα μπορούσε όχι μόνο να έχει άρει τον πόνο και την βασάνια από όλο το ανθρώπινο γένος αλλά ακόμα και σε Εθνικό επίπεδο θα είχε πολύ μεγαλύτερη δυνατότητα να απελευθερώσει την Ιουδαία από τους Ρωμαίους από οποιονδήποτε άλλο ( όπως μας διδάσκει η ιστορία με το παράδειγμα του Γκάντι καθώς και το κίνημα του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ ). Με αυτό το φίλημα ο Ιούδας υποθήκευσε το μέλλον όλου του του λαού ως κράτος όπως και αποδείχθηκε αργότερα όταν ακολουθήθηκαν οι δρόμοι που ο Ιούδας και οι Φαρισαίοι έλεγαν ότι ήταν οι σωστοί και σίγουροι.<br /><br /><br />Το μάθημα αυτό, το πρώτο που διδασκόμαστε από την Μεγάλη Εβδομάδα δυστυχώς είναι επίκαιρο ακόμα αφού δεν έχει αφομοιωθεί από τον κόσμο. Ας το συνοψίσουμε και μετά απαντήστε στο μυαλό σας τις ερωτήσεις που σας παραθέτω και κάντε τις επιλογές σας :<br /><br />1. Δεν πρέπει ποτέ να ακολουθείται προπαγάνδα ή διαφήμιση η οποία συνδυάζει στοιχεία εκφοβισμού, φανατισμού, κοινωνικών κλισέ και κοινοτυπιών με έλλειψη επιχειρημάτων ( δεν είναι επιχείρημα η επιβολή σύμπραξης σε κάτι λόγω φόβου απομονώσεως, κριτικής ή ‘ κατακραυγής’ από εταίρους ή η προτροπή της διατήρησης της λανθασμένης πορείας λόγω σωρείας λαθών στο παρελθόν ) που να αποδεικνύουν αντικειμενικά ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΥΝΕΙΡΜΙΚΑ ότι η συγκεκριμένη πράξη είναι εποικοδομητική.<br /><br />2. Δεν πρέπει τα κατ’ εξοχήν σημεία εξάπλωσης της προπαγάνδας να εκλαμβάνονται ως ο,τιδήποτε άλλο εκτός από μία καταγραφή των στόχων των εχθρών του λαού και της ανθρωπότητας καθώς και μία λίστα των προδοτών οι οποίοι προσπαθούν μανιωδώς να προωθήσουν την καταστροφική αυτή προπαγάνδα ( θυμηθείτε την τεράστια διαφημιστική καμπάνια και προπαγάνδα μέσω των ειδήσεων για το πόσο καλό θα ήταν το Ευρώ για την Ελλάδα και την γελοιοποίηση / έχθρα / απαξίωση αυτών που έφερναν αντίρρηση και δείτε τα ίδια άτομα τώρα αναιδώς να κατηγορούν σωστά το Ευρώ που εκθείαζαν ως παράγοντα του οικονομικού εκφυλισμού των Ελλήνων πέρα από το πετρέλαιο ).<br /><br />3. Απαιτούμε αντικειμενική ενημέρωση πριν αποφασίσουμε να πράξουμε ο,τιδήποτε αλλιώς αρνούμαστε να πράξουμε αυτό που μας πιέζουν να κάνουμε χωρίς να μας ενδιαφέρει καταστροφολογία του τύπου ( δεν μας παίρνει ο χρόνος / όσο καθυστερούμε χειροτερεύουμε / θα χάσουμε μοναδική ευκαιρία ).<br /><br /><br />Και ας θέσουμε κάποιες ερωτήσεις για περισυλλογή η οποία απαιτείται έτσι και αλλιώς αυτές τις τόσο σημαντικές μέρες :<br /><br />1. Ποιός επωφελείται από την γρήγορη σε επίπεδο ‘κουκουλώματος’ ψήφιση του ασφαλιστικού νόμου ; Πόσο πολύ και πόσο σίγουροι είστε για την αντικειμενικότητα αυτών που περιλαμβάνονται σε αυτόν τον ασφαλιστικό νόμο ;<br /><br />2. Ποιός επωφελήθηκε από τις πυρκαγιές που κατέκαψαν την χώρα μας ; Ποιά κοινωνική τάξη ζημιώθηκε ανεπανόρθωτα όσον αφορά την αυτονομία της αλλά και την περιουσία της αφού της κάηκαν χωράφια, κοπάδια και σπίτια ;<br /><br />3. Ποιά κοινωνική τάξη επωφελήθηκε αυτοπροβαλλόμενη ως ευεργετική / φιλανθρωπική ; Πόσο αντικειμενικά και πόσο σίγουροι είστε ότι γνωρίζετε το καθεστώς που επικρατεί ΤΩΡΑ στις περιοχές αυτές ; Πόσο έτοιμοι είστε να εκφέρετε σωστή γνώμη χωρίς τον φόβο να σταυρώσετε κάποιον που δεν ξέρετε και να δοξάσετε έναν <strong><u>Β</u></strong>αραββά που δεν ξέρετε ;<br /><br />3. Ποιός επωφελείται από την γρήγορη επίλυση μέσω συμβιβασμού του θέματος<br />του κράτους των Σκοπίων αυτή την εποχή ; Πόσο πολύ και πόσο σίγουροι, με<br />ποιά αντικειμενικά στοιχεία και τεκμήρια γνωρίζετε τί διακυβεύεται και τί<br />επιδιώκεται από τους προπαγανδιστές των ειδήσεων και των εκπομπών<br />καθώς και των πολιτικών όλου του φάσματος ; Πόσο έτοιμοι είστε να εκφέρετε σωστή γνώμη χωρίς τον φόβο να σταυρώσετε κάποιον που δεν ξέρετε και να δοξάσετε έναν Βαραββά που δεν ξέρετε ;<br /><br /><br />Σύμφωνα με τον νόμο που όλοι επικαλούνται, καμμία πράξη από ενήλικο δεν απαλλάσσεται των ευθυνών, κανένα συμβόλαιο ιδίως τραπέζης δεν χάνει την ισχύ του εάν το υπογράψατε χωρίς να έχετε διαβάσει τα ‘ψιλά’ γράμματα και η σιωπή ή έλλειψη τοποθέτησης σημαίνει αποδοχή της επιβαλλόμενης κατάστασης.<br /><br />Σύμφωνα λοιπόν με τον νόμο της κοινωνίας αυτής κανένας ενήλικος με καμμία δικαιολογία παρεκτός αυτήν της νοητικής ανεπάρκειας δεν μπορεί να αποποιηθεί των ευθυνών του μέσω της απρόσωπης και εν κρυπτώ ύπαρξης.<br /><br />Απομένει λοιπόν να απαντήσετε τί ευθύνες και για ποιές πράξεις θέλετε να αναλάβετε : τις ευθύνες των ‘παραφρόνων’ που ακούγονται στον Επιτάφιο Θρήνο και έχουν να λογοδοτήσουν για την πτέρνα που ήραν κατά του Ευεργέτη ή τις ευθύνες αυτών που διαχώρισαν την θέση τους και αντιτάχτηκαν ;<br /><br />Παραθέτω το κομμάτι του Επιτάφιου Θρήνου που είναι σχετικό και σας προσκαλώ να το απολαύσετε ενώ σκέφτεστε τις απαντήσεις :<br /><br /><em>1. Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή σου, προσφέρουσι Χριστέ μου.<br />2. Καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας, εν τάφω σε κηδεύει.<br /><strong>3. Ους έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν, κατά του ευεργέτου.<br />4. Ώ της παραφροσύνης και της Χριστοκτονίας, της των προφητοκτόνων.<br />5. Ώς άφρων υπηρέτης, προδέδωκεν ο μύστης, την άβυσσον σοφίας.</strong></em><br /><u><em><strong>6.Τον ρύστην ο πωλήσας, αιχμάλωτος κατέστη, ο δόλιος Ιούδας.</strong></em><br /></u><em>7. Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;<br /><strong><u>8. Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω;</u></strong></em><br /><em>9. Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον.<br />10.Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον σους δούλους.</em>Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8171490167776301194.post-86743977674954799002008-03-25T06:48:00.000-07:002008-11-13T01:45:09.063-08:00Για τον Εορτασμό της 25ης Μαρτίου 1821<div></div><p><br />Με την ευκαιρία της επετείου της απελευθερώσεως του έθνους μας μέσω της κηρύξεως της επανάστασης του 1821, πράξη η οποία είναι κορύφωση μίας συνεχούς, μέσα από τους αιώνες της Τουρκοκρατίας, προσπάθειας των Ελλήνων να εξασφαλίσουν ένα δικαίωμα το οποίο βίαια τους είχε αφαιρεθεί από τους Δυτικούς ( Ενετούς, Φράγκους, κλπ ) κατ’ αρχάς και μετά από τους Οθωμανούς, θα γιορτάσουμε αυτή την κατάθεση αίματος σε εθνικό επίπεδο με το να την εντοπίσουμε στο προσωπικό επίπεδο σύμφωνα με το παράδειγμα της μπάμπουσκας.<br /><br />Η επανάσταση του 1821 δεν ήταν ξαφνικό γεγονός αλλά η επιτυχής προσπάθεια μετά από τουλάχιστον άλλες δύο (1611 : το κίνημα εις την Ήπειρον του Διονυσίου του μητροπολίτου Λαρίσης, τον οποίον οι τουρκόφιλοι κληρικοί και κοτζαμπάσηδες απεκάλεσαν Σκυλόσοφο, 1769 : το επαναστατικό κίνημα του Θεοδώρου Ορλώφ, 1790-1792 : επαναστατικό κίνημα Λάμπρου Κατσώνη και Ανδρούτσου. ) οι οποίες βάφτηκαν στο αίμα αλλά από τις οποίες οι Έλληνες έμαθαν τι να μην κάνουν και τι να κάνουν ώστε να είναι επιτυχείς την επόμενη φορά. </p><br /><br /><p><br />Δεν πρέπει να λησμονείται ότι ο πόλεμος για την ανεξαρτησία του Ελληνικού Έθνους ξεκίνησε πλήρως αστήρικτος όχι μόνο από τα άλλα κράτη αλλά και από τις ίδιες τις μονάδες διακυβέρνησης οι οποίες φερόταν ως Έλληνες αλλά όπως έχουμε δείξει σε προηγούμενο άρθρο δεν ήταν πραγματικά μέλη του Ελληνικού συνόλου.<br />Ο λόγος για τους διάφορους ( φαναριώτες / δραγουμάνους, δημογέροντες / προεστούς / προκρίτους / κοτζαμπάσηδες, κάποι / αρματωλοί ) οι οποίοι αποδεδειγμένα έβαζαν ως προτεραιότητα το προσωπικό οικονομικό συμφέρον και την απόκτηση προσωπικής δύναμης και εξουσίας και όχι τα συμφέροντα του κοινωνικού συνόλου το οποίο υποτίθεται ότι αντιπροσώπευαν ( απλά παραδείγματα για του λόγου το αληθές είναι ο λυσσαλέος πόλεμος από το τέλος του 18ου αιώνα μέχρι το 1821, που έγινε από το πατριαρχείο, τους Φαναριώτες, τους κοτζαμπάσηδες και τους εκπροσώπους τους, υπέρ του σκοταδισμού ενάντια σε κάθε έκφραση του ρεύματος του Ελληνικού Διαφωτισμού του γένους, με συκοφαντίες, ύβρεις, απειλές, εγκυκλίους, κατασταλτικά μέτρα, τρομοκρατία, διωγμούς των πνευματικών ηγετών του νεοελληνικού Έθνους ακόμη και θανάτωση τους καθώς και κλείσιμο σχολείων και ακύρωση ιδρύσεως Ανωτέρων Σχολών).<br /><br />Επίσης, πρέπει να επισημανθεί ότι η επανάσταση αυτή προήλθε από τον Ελληνικό λαό είτε εγχώριο είτε της διασποράς γεγονός το οποίο φαίνεται από τις πρώτες πηγές χρηματοδότησης της [τους Έλληνες των παροικιών του εξωτερικού που έδειχναν εξαιρετικό ενδιαφέρον για την πολιτιστική ανάπτυξη των χωριών από τα οποία κατήγοντο, οι οποίοι έστειλαν κατ’ επανάληψιν χρήματα για να κτισθούν εκκλησίες και σχολεία (Σχολή του Καρπενησίου, «Μουσείον των Αγράφων» Σχολή, σχολεία στα Γιάννενα, στην Ζαγορά του Πηλίου, και αλλού τα οποία έγιναν μικρές ακαδημίες όπου διεδόθησαν αλλού εμμέσως και αλλού αμέσως οι νέες φιλελεύθερες ιδέες και τα πολιτικά κηρύγματα που εξηγγέλθησαν από την επαναστατημένη Γαλλία του 1789 - 1792), να πληρώνονται οι διδάσκαλοι, να κτισθούν βιβλιοθήκες και να σταλούν πολλά βιβλία στα χωρία τους για την μόρφωση των συμπατριωτών τους.] και την κατάσταση του εξοπλισμού της.<br />Προσπάθειες κατάπνιξης της ( Αφορισμός του Πατριάρχου, 7η Μαΐου 1821 : η ερήμωση των χωριών του Πηλίου από τον πασά της Λάρισας Μαχμούτ Δράμαλη σε απάντηση της κηρύξεως της επαναστάσεως εις το Πήλιον υπό τον Άνθιμον Γαζήν,<br />7η Ιουνίου 1821: μάχη του Δραγατσανίου και αποδεκατισμός του «Ιερού Λόχου», σφαγές στις Σέρρες, Χαλκιδική, κλπ, 20η Απριλίου 1821 : μάχη της γέφυρας Αλαμάνας του ποταμού Σπερχειού ( κοντά στο στενό των Θερμοπυλών) όπου τραυματισμένος εμάχετο ο Αθανάσιος Διάκος ο οποίος συνελήφθη και μετεφέρθη αιμόφυρτος στην Λαμία για να βασανισθεί ) έγιναν ξανά αλλά η οργάνωση μέσα από την πείρα της προσπάθειας / δοκιμής και του λάθους ( trial and error), βασικό γνώρισμα της μάθησης, δεν επέτρεψε την κατάσβεση της επανάστασης αλλά αντίθετα έδωσε ακόμα περισσότερα εναύσματα για την ενδυνάμωση της.<br /><br />Όταν λοιπόν κατέστη εμφανές ότι δεν ήταν δυνατόν να καταπνιγεί η επανάσταση και όχι μόνο αυτό αλλά το Έθνος που την γέννησε είχε αρχίσει άμεσα και αποτελεσματικότατα να δημιουργεί και να επανδρώνει επάξια και αξιοκρατικά διοικητικές κρατικές θέσεις ( έγκλησις της Βουλής της Θετταλομαγνησίας, παράδοση της Τριπόλεως και των χρηματικών και άλλων θησαυρών της, κλπ ), βάζοντας τις βάσεις για ένα κράτος πραγματικά από τον λαό για τον λαό, η καθεστηκυία τάξη προχώρησε στο δεύτερο σχέδιο : <strong>καπήλευση</strong> ( 26η Μαΐου 1821 :<br />« Πράξις των Καλτεζών», 4η Σεπτεμβρίου 1821 : « Συνέλευσις της Δυτικής Χερσονήσου Ελλάδος», και « Συνέλευσις της Ανατολικής Χερσονήσου Ελλάδος»,<br />1η Ιανουαρίου 1822 : κήρυγμα περί ανεξαρτησίας του Ελληνικού Έθνους από την Α΄ Εθνική Συνέλευση στην Πιάδα ( πλησίον της αρχαίας Επιδαύρου ) και ψήφιση του<br />« Οργανικού Νόμου», Μάρτιος 1823 : Β΄ Εθνική Συνέλευσις στο Άστρο).<br /><br />Η τάξη αυτή η οποία υπηρετεί, εξυπηρετεί και κυνηγάει μόνο το χρήμα και την δύναμη εξουσίας ασχέτου χρώματος, ιδεολογίας, προέλευσης, εθνικότητας, κλπ, άρχισε να κάνει βήματα υποστήριξης προς τον αγώνα, δίνοντας ( ανεπαρκείς πάντα ) πηγές χρηματοδότησης, εξοπλισμού, διασυνδέσεων και διοίκησης στρατού.</p><br /><br /><p><br />Όμως ταυτόχρονα υπονόμευε τον αγώνα δίνοντας στον λαό ‘παροχές’ ασύμβατες με το Έθνος και τον λαό του καθώς και τον τρόπο σκέψης του λαού του, <strong>τορπιλίζοντας</strong> έτσι έναν αγώνα ανεξαρτησίας ο οποίος είχε στεφθεί με δάφνες όταν δεν είχε την ‘βοήθεια’ από φορείς του εξωτερικού οι οποίοι λίγο προηγουμένως υποστήριζαν και είχαν άρτιες κοινωνικοοικονομικές σχέσεις με τον εχθρό που οι Έλληνες αντιμετώπιζαν και <strong>υποδουλώνοντας</strong> από την ώρα της γεννήσεως του με δάνεια και εξαρτήσεις (« έγγραφον της πωληθείσης Ελλάδος» : η αναφορά προς την Αγγλική κυβέρνηση που υπεγράφετο από τους πρόκριτους και οπλαρχηγούς, με την οποία εζητείτο η Αγγλική προστασία, καθώς και χορηγήσεις δανείων από την Αγγλία στην επαναστατημένη Ελλάδα μέσα στο πλαίσιο της πολιτικής του Τζώρζ Κάννιγκ για την δημιουργία μεσογειακών Αγγλικών προτεκτοράτων ) οι οποίες δεν χρησιμοποιήθηκαν αλλά κατασπαταλήθηκαν από τους ίδιους για αποκλειστικά προσωπική εγκαθίδρυση τους στο νέο σχήμα που οι Έλληνες είχαν επιβάλλει με το αίμα τους στα πρώτα χρόνια της επανάστασης.<br /><br /><strong><em>Πώς μπορούμε να μεταφέρουμε αυτή την απάνθρωπη και υποδόρια επίθεση και καταπολέμηση που συνέβη και συμβαίνει σε διακρατικό και ενδοκρατικό επίπεδο στο προσωπικό επίπεδο της καθημερινότητας του πολίτη ( όχι μόνο του Έλληνα αλλά και κάθε ευσυνείδητου πολίτη ο οποίος πραγματικά αντιπροσωπεύει το Έθνος και το κράτος του όπως έχουμε περιγράψει στο παρελθόν ) ;</em></strong><br /><br />Όπως έχουμε πει στο παράδειγμα με τις μπάμπουσκες ακριβώς οι ίδιες δυνάμεις διαπροσωπικών σχέσεων αλλά και χειραγώγησης διέπουν όλα τα επίπεδα της ανθρώπινης ύπαρξης από το προσωπικό μέχρι το διακρατικό. Ας δούμε λοιπόν το ολοκληρωμένο παράδειγμα ενός ατόμου υπαρκτού και καταγεγραμμένου στην ιστορία του οποίου την ταυτότητα θα αποκαλύψουμε στο τέλος αυτού του άρθρου, ώστε να μας δοθεί η δυνατότητα να δούμε ότι πολλά κομμάτια της ζωής του είναι κοινά με όλων των Ελλήνων πολιτών που πραγματικά αντιπροσωπεύουν το σύνολο στο οποίο επίσημα ανήκουν.<br /><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5181677795254656290" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_jVvi2sC37sI/R-kEgEau3SI/AAAAAAAAAA0/5HLb_1hLL5k/s320/afr2.jpg" border="0" /><br />Γεννηθείς στις αρχές του 20ου αιώνα μέσα σε ανακατατάξεις κοινωνικές οι οποίες διέλυσαν την οικογένεια του και εξανάγκασαν την μετοίκηση του ώστε να μπορέσει να επιβιώσει, ο άνθρωπος αυτός ανατράφηκε υπό πολύ δυσχερείς οικογενειακές συνθήκες : ανεπανόρθωτα πληγωμένος από τις βίαιες συνθήκες που οδήγησαν στον ξεριζωμό του αλλά και στο θάνατο της γυναίκας του ο εν ζωή πατέρας του ανθρώπου αυτού προσπάθησε να προσφέρει στον άνθρωπο αυτό οικογενειακή θαλπωρή και σταθερότητα στον καινούργιο τόπο. Όμως έσπασε διότι όλες του οι προσπάθειες υπονομεύτηκαν από τις θεωρητικά υποστηρικτικές δυνάμεις της πολιτείας αλλά και του κοινωνικού του κύκλου από τον στενότερο έως τον ευρύτερο ( δηλαδή, γείτονες, συγγενείς, φορείς παροχών του κράτους προς πρόσφυγες ). Πολύ σύντομα ο άνθρωπος αυτός, αφού μεγάλωσε σε συνθήκες πολύ μειονεκτικές, αποφάσισε ότι εάν πραγματικά ήθελε να προοδεύσει θα έπρεπε να στηριχθεί στον εαυτό του και να μην αφήσει κανέναν άλλον να του υποδείξει την θέση του στη κοινωνία η οποία την εποχή εκείνη ήταν ακριβώς όπως και των Ελλήνων τις παραμονές της επανάστασης του 1821 : οικονομικά πολύ δυσχερείς συνθήκες, εξωφρενικές απαιτήσεις προς το άτομο του από άτομα που φέρονταν ως οικογένεια αλλά ήταν πολύ υπονομευτικά, και μία ενεργή καταπολέμηση του ανθρώπου αυτού σε όλες του τις προσπάθειες για εκπαίδευση και διαφυγή από την ανέχεια.<br /><br />Ο άνθρωπος αυτός, αφού αποφάσισε να στηριχθεί στον εαυτό του διακήρυξε τον εαυτό του κεφαλή της οικογένειας, ανέλαβε τα οικονομικά και διοικητικά ινία της, και κατέστρωσε στρατηγικό σχέδιο βελτίωσης της δικής του κατάστασης αλλά και όλων όσων ήταν διατεθειμένοι να ακολουθήσουν και κυρίως αυτών που ήταν αδύναμοι, δηλαδή τα παιδιά.<br /><br />Στην πορεία της ζωής του ο άνθρωπος αυτός προσεγγίστηκε ιδεολογικά από πολλές δυνάμεις οι οποίες βλέποντας την ορμή του και την δυνατότητα που είχε να θέτει ένα σοβαρό παράδειγμα στους γύρω του για το τι είναι εφικτό να γίνει, τον θεώρησαν επικίνδυνο στοιχείο που χρήζει ανάγκη εντάξεως και χειραγωγήσεως, ακριβώς όπως οι Έλληνες έδειξαν με τον αγώνα του 1821 αλλά και πιο πριν τι είναι εφικτό να γίνει σε πείσμα της επιδείξεως δύναμης από αυτούς που επιζητούν και επιβάλλουν την υποδούλωση κοινωνικά, προσωπικά και ιστορικά.<br /><br />Μέσω της διαδικασίας του trial and error ο άνθρωπος αυτός κατάλαβε την προσπάθεια χειραγώγησης και ελέγχου και στην περίπτωση του πολέμου και στην περίπτωση της ειρήνης.<br /><br />Ιδιαίτερα στην περίπτωση της ειρήνης είδε πόσο πολεμήθηκε με όπλα όπως γραφειοκρατία, υπουργικές διατάξεις, ρουσφετολογία, κοινωνικά καταστροφικές ‘ μεταρρυθμίσεις’ οι οποίες παρ’ όλες τις προσπάθειες του από τις νευραλγικές θέσεις στις οποίες βρισκόταν ( ως δημόσιος υπάλληλος στην εφορία ο οποίος όμως έχει μελετήσει όλες τις διατάξεις και τις χρησιμοποιεί για να προστατεύει τόσο τον πολίτη ως άτομο όσο και το κοινωνικό σύνολο ) ό,τι έχτιζε γκρεμίζονταν με μία δεσποτική και ολοκληρωτική και άκρως αυθαίρετη υπογραφή από ‘ αρχές’ οι οποίες επανδρώνονταν από ακριβώς τα ίδια άτομα και οικογένειες οι οποίες εξυπηρετούσαν τον κατακτητή και τον εαυτό τους και πριν από το 1821.<br /><br />Έχοντας συνειδητοποιήσει αυτό το πράγμα ο άνθρωπος αυτός αποφάσισε να απορρίψει τις πεπατημένες ιδεολογικές οδούς και να ακολουθήσει την πλέον επικίνδυνη και ελάχιστα χρησιμοποιημένη οδό της ειρήνης και ελευθερίας η οποία φυσικά οδηγεί στην απελευθέρωση των Ελευθέρων Ανδραπόδων σε μία προσωπική αλλά αργότερα και κοινωνική επανάσταση ίδιου βεληνεκούς με αυτήν του 1821.<br /><br />Με την επιστημονική μέθοδο καλλιέργησε αυτή την οδό αλλά όπως και το Ελληνικό Έθνος εμπιστεύτηκε τον φαινοτυπικό οικογενειακό του κύκλο ότι θα τον υποστήριζε και θα τον κάλυπτε χωρίς να ελέγξει με τον τρόπο που έχουμε πει σε προηγούμενα άρθρα εάν όντως το φαινοτυπικά οικογενειακό σύνολο ήταν και ουσιαστικό. Συνεπώς δεν υπολόγισε σωστά και εμπιστεύτηκε λάθος, με συνέπεια όλη του η δουλειά και ο αγώνας να υπονομευθεί ακριβώς όπως η ανεξαρτησία του Έθνους υπονομεύθηκε και υπονομεύεται ακόμα και σήμερα.<br /><br />Αυτή η συνεχής υπονόμευση οδήγησε στο να δολοφονηθεί και η δολοφονία του αυτή να συγκαλυφθεί με τέτοιο τρόπο ώστε οι συνθήκες θανάτου του να παραμένουν μυστήριο με συνεχείς μέχρι των ημερών μας διάτρητες επίσημες κρατικές ‘επεξηγήσεις’ οι οποίες υποδεικνύουν μεν την κλίμακα αυτών που είχαν συμφέρον από τον θάνατο του και την παύση της δράσεως του, όπως ακριβώς είναι εμφανές ποιοι επωφελούνται από την κακομεταχείριση και κοινωνική αλλά και ουσιαστική πολλές φορές θανάτωση ολόκληρων λαών, εάν μόνο κάνουμε τις σωστές ερωτήσεις που υπάρχουν σε προηγούμενα άρθρα και διατηρήσουμε το σθένος ώστε να τις απαντήσουμε αντικειμενικά.<br /><br />Σε αυτό το προφίλ ενός θετικού ανθρώπου και αγωνιστή μέσα στον αφανή πόλεμο που γίνεται στο άτομο κατά την διάρκεια της ειρήνης ταιριάζει όλος ο κόσμος που θέλει ελευθερία του σώματος, του πνεύματος και της ψυχής χωρίς την υποκρισία, την παραμυθία και τον καταπιεστικό συμβιβασμό / υποδούλωση που χαρακτηρίζει τα Ελεύθερα Ανδράποδα.<br /><br /><br />Ο υπαρκτός αυτός άνθρωπος ονομάζεται Γεώργιος Αλεξίου Γεριτσίδης, εργάστηκε ως εφοριακός υπάλληλος προστατεύοντας από οικονομική χρεοκοπία πολλούς πολίτες και περιορίζοντας την παράνομη δράση άλλων φορέων, παρασημοφορήθηκε κατά την διάρκεια ενός πολέμου τον οποίο μίσησε ( και ονόμαζε το παράσημο αυτό το οποίο ήταν πεταμένο στο βάθος του εκάστοτε ντουλαπιού ‘ τσίγκινο’ ) και στήριξε αφανώς και μέσω ιδεολογικής εκπαιδεύσεως το κίνημα Ειρήνης το οποίο αντιπροσωπεύτηκε λαμπρά από τον Γρηγόρη Λαμπράκη και δολοφονήθηκε όταν υπηρετούσε ως εφοριακός ελεγκτής στη εφορία χημικών την <strong>17η Νοεμβρίου 1973</strong>. Μέχρι σήμερα ο φόνος του αναφέρεται ετησίως στα θύματα του Πολυτεχνείου και σχετικά με το έργο του ως δημόσιος υπάλληλος μνημονεύεται ως ‘ παθών εν υπηρεσία και ένεκα ταύτης’.<br /><br /><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5181676962031000850" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_jVvi2sC37sI/R-kDvkau3RI/AAAAAAAAAAs/dv46xqXlI28/s320/afr.jpg" border="0" /><br /><br /><em>Ο λόγος που επελέγη ο άνθρωπος αυτός (από τους μυριάδες άλλους αφανής Έλληνες οι οποίοι θα μπορούσαν πολύ εύκολα να μνημονευθούν) ως αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της επετείου της διακήρυξης της ανεξαρτησίας του Ελληνικού Έθνους είναι διότι θα τον χρησιμοποιήσουμε και ως πραγματικό πρότυπο για την διακήρυξη για την οποία ξεκινάμε σήμερα την 25η Μαρτίου του 2008 να προετοιμαζόμαστε με σωστή γνώση των πραχθέντων αλλά και σωστή επίγνωση του εαυτού μας και του περιβάλλοντος μας ώστε να γίνουμε ικανοί να την υποστηρίξουμε και να την διαφυλάξουμε :<br /><br />Όταν ο Γεώργιος Γεριτσίδης εισέπραξε για πρώτη φορά τον μισθό του (ως υπάλληλος στις αλυκές της Ξάνθης) και επέστρεψε στην οικία του, ο εν ζωή πατέρας του (ο οποίος έχουμε πει ότι είχε σπάσει και είχε αποδείξει ότι δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις ευθύνες και τις υποχρεώσεις του ρόλου του αρχηγού της οικογένειας) στεκόταν στην πόρτα και απλώνοντας το χέρι του ζήτησε με μια αυταρχική κίνηση να του παραδώσει τον μισθό του. Ο Γεώργιος Γεριτσίδης του έδωσε ένα ικανό χαρτζιλίκι και του είπε ότι είχε έρθει η ώρα να παραμερίσει και να αναλάβει ο ίδιος την αρχηγία της οικογένειας και σαφέστατα την διαχείριση των πόρων που πλέον παρήγαγε εκείνος, πράγμα το οποίο έπραξε λαμπρά κατά την διάρκεια της ζωής του, ανεβάζοντας στην κοινωνικοοικονομική κλίμακα όλα τα μέλη της τόσο της εκτεταμένης και όσο και της πυρηνικής του οικογένειας έτσι ώστε να έχουν μια αξιοπρεπή και αξιοσέβαστη διαβίωση.<br /><br />Ακολουθώντας λοιπόν το παράδειγμά του, σε εθνική κλίμακα ( και σαφώς και σε οικουμενική ) , έχει έρθει η ώρα ο καταδυναστευόμενος Ελληνικός Λαός ( όπως και κάθε καταδυναστευόμενος λαός όπως και αν ονομάζεται ) να διακήρυξη την ενηλικίωση του, γεγονός που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται κηδεμόνες και διαχειριστές των πόρων που ο ίδιος παράγει ( πόσο μάλλον όταν από το 1821 μέχρι το 2008 έχει επανειλημμένως και πέραν κάθε αμφιβολίας αποδειχθεί, με στατιστική σημασία : p<0.001,> ότι κηδεμόνες αυτού του επιπέδου και σε τέτοια κλίμακα είναι παντελώς ανάξιοι, άχρηστοι και καταχρηστικοί και συνεπώς περιττοί και απαξιωμένοι στους ρόλους που διεκδικούν και κατέχουν, καθώς ευθύνονται για τον συνειδητό και επιδιωκόμενο αναχαιτισμό της ‘ενηλικίωσης’ των κηδεμονευομένων πληθυσμών των οποίων την κληρονομιά, περιουσία και μόχθο διαχειρίζονται, καπηλεύονται και κατασπαταλούν ) και να αναλάβει ο ίδιος ο Έλληνας πολίτης ( όπως και κάθε πολίτης απανταχού της οικουμένης και όλων των Εθνών ) την αναδιοργάνωση και το συμμάζεμα του οίκου του τον οποίον έχει υποχρέωση να διεκδικήσει, να οριοθετήσει, να αναπτύξει και να αξιοποιήσει ώστε να εξασφαλίσει τόσο στον εαυτό του όσο και στους απογόνους του, τους μελλοντικούς δικαιούχους αυτού του οίκου, την ζωή που πραγματικά δικαιούται ως άνθρωπος να παρέχει στον εαυτό του και οι απόγονοι του δικαιούνται ως άνθρωποι να έχουν.<br /><br /><br /><br /></em></p>Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8171490167776301194.post-50592850121284781152008-03-14T11:47:00.000-07:002008-03-14T12:00:37.228-07:00Ένα Κοίταγμα στον Καθρέφτη ( μέρος 1ο)Ο καθρέφτης είναι ένα από τα πιο απειλητικά και συγχρόνως απαραίτητα στοιχεία μέσα σε κάθε σπίτι. Καθημερινά όλοι μας πλησιάζουμε τον καθρέφτη αλλά αντί να τον χρησιμοποιούμε όπως θα έπρεπε, δηλαδή ως ένα μέσο για την δική μας ευχαρίστηση και λειτουργικότητα, τον χρησιμοποιούμε ως μέσο καταδυνάστευσης, υποδούλωσης και απόκρυψης της προσωπικότητας μας τις περισσότερες φορές.<br /><br /><strong>Πώς γίνεται αυτό ;</strong><br /><br />Πολύ σπάνια πλησιάζουμε τον καθρέφτη για να ευφρανθούμε από αυτό το οποίο θα δούμε. Αντιθέτως, όλοι πλησιάζουμε με άγχος, έτοιμοι να εντοπίσουμε ακόμα και με μεγεθυντικό φακό τα ‘άσχημα’ , αδιόρθωτα’, ‘απαράδεκτα’ γνωρίσματα επάνω μας τα οποία μας αφαιρούν το δικαίωμα να αισθανόμαστε καλά, να προχωρούμε στον δρόμο με χαρά και αυτοπεποίθηση και σαφέστατα δεν μας επιτρέπουν να δώσουμε καθόλου αξία σε όλα τα πολύ καλά γνωρίσματα και χαρακτηριστικά μας. ‘Έτσι ο καθρέφτης γίνεται μέσο ελέγχου και καταστολής της ανθρώπινης ιδιαιτερότητας και μοναδικότητας και διευκολύνει πλήρως την δημιουργία Ελευθέρων Ανδραπόδων.<br /><br /><strong>Μα δεν πρέπει να προσπαθούμε να είμαστε ωραίοι και σωστοί ;<br /></strong><br />Και βέβαια πρέπει να προσπαθούμε καθημερινά να βελτιώνουμε τον εαυτό μας ώστε να αισθανόμαστε πιο δυνατοί, με πιο πολύ έλεγχο και με πιο πολύ όρεξη για την ζωή ( πέρα από δραστηριότητες κλισέ που προβάλλονται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όπως συνεχή εξαντλητική πορεία από εμπορικό κέντρο σε εμπορικό κέντρο, από νυχτερινό κλαμπ σε νυχτερινό κλαμπ και από αισθηματική / ερωτική σχέση σε αισθηματική / ερωτική σχέση ) και τις δραστηριότητες της από πρίν. Αν δεν το αισθανόμαστε αυτό αλλά αντιθέτως αισθανόμαστε άγχος, αμφιβολία για τον εαυτό μας και τις δυνατότητες μας, απογοήτευση από το άτομο μας, ντροπή για την ύπαρξη μας και τα χαρακτηριστικά μας, μειονεκτικά και υποτονισμένα τότε δεν επιτυγχάνουμε βελτίωση με την μέθοδο που ακολουθούμε αλλά αντιθέτως προκαλούμε ύφεση της προσωπικότητας μας και των δυνατοτήτων μας και αντί να ζούμε πραγματικά διάγουμε σε μία κατάσταση καταστολής.<br /><br /><strong>Και πως μας το προκαλεί ο καθρέφτης αυτό ;<br /></strong><br />Όπως είπαμε πλησιάζουμε τον καθρέφτη όχι για να δούμε με ευχαρίστηση αυτό που θα μας δείξει ώστε να πάρουμε ενέργεια για να το εξελίξουμε ακόμα περισσότερο αλλά με φόβο και αποστροφή ή με άγχος και καταναγκασμό για να καμουφλάρουμε, κρύψουμε, ‘διασκεδάσουμε’ μέρη μας τα οποία αντικειμενικά είναι και λειτουργικά και απαραίτητα και τα οποία απορρίπτονται όχι από κάποια φυσική διαδικασία αλλά από μία άκρως τεχνητή κοινωνική επιταγή στην οποία θεωρητικά, όπως κάθε Ελεύθερο ανδράποδο, έχουμε την επιλογή να συμμορφωθούμε αλλά στην ουσία εκβιαζόμαστε και τρομοκρατούμαστε στο να το κάνουμε.<br /><br />Έτσι ο καθρέφτης μας κάνει να αισθανόμαστε ότι είμαστε πάντα υπο κρίση ή έλεγχο συνήθως με κριτήρια τα οποία δεν έχουν καμμία σχέση με την φύση ή με την υγεία και το καλώς έχειν και του σώματος και του ψυχισμού μας και μας εμποδίζει να ηρεμήσουμε και να γνωρίσουμε τον εαυτό μας χωρίς να φοβόμαστε αν θα είναι ‘συμβατός’ ή ‘ταιριαστός’ λες και τα άτομα μίας κοινωνίας οφείλουν να είναι φτιαγμένα με καρμπόν για την σωστή της λειτουργία ή για να αποδείξουν ότι ανήκουν σε αυτήν.<br /><br /><strong>Μα δεν χρειάζεται η κοινωνία συμβατούς και ταιριαστούς ανθρώπους για να λειτουργήσει ;<br /></strong><br />Για να απαντήσουμε σωστά σε αυτή την ερώτηση όπως και σε κάθε ερώτηση που οποιοσδήποτε μπορεί να μας θέσει πρέπει να έχουμε ξεκαθαρίσει πλήρως τι εννοούμε ‘συμβατός’ και ‘ ταιριαστός’ και με τι θα πρέπει να είναι ‘συμβατός’ και ‘ταιριαστός’ και για ποιόν στόχο.<br /><br />Εάν ορίσουμε ότι λειτουργία της κοινωνίας είναι η υγιής ανάπτυξη της ώστε να είναι όλο και λιγότερο καταχρηστική προς το περιβάλλον της, όλο και περισσότερο υποστηρικτική για τα μέλη της ( δηλαδή σε θέματα παροχών και υποστήριξης προς το άτομο και τις ανάγκες του προσωπικά και εξατομικευμένα και όχι γενικά ) και όλο και λιγότερο απαιτητική από τα μέλη της ( σε θέματα διαδικαστικά και υποστήριξης της κοινωνικής / κρατικής μηχανής όπως φόροι, εισφορές, κλπ ) τότε ο ‘συμβατός’ και ‘ταιριαστός’ άνθρωπος είναι αυτός ο οποίος δεν ανησυχεί για το αν η κοινωνία θα επιβεβαιώσει και προσυπογράψει την ύπαρξη του με βάση την στολή παραλλαγής την οποία φοράει και η οποία αποτελεί κώδικα υποτέλειας σε συγκεκριμένα υποσύνολα εντός της κοινωνίας.<br /><br />Αυτός ο συμβατός και ταιριαστός άνθρωπος είναι ο άνθρωπος που ανησυχεί και μεριμνά για την λύση των προβλημάτων. Αυτός ο άνθρωπος ευχαριστιέται με το να λύνει προβλήματα ώστε το περιβάλλον του να αποτελείται από χαρούμενους ανθρώπους οι οποίοι αισθάνονται ασφαλείς ώστε να μιλούν ελεύθερα, να σκέφτονται ελεύθερα, να εκφράζουν τις σκέψεις, τις προτιμήσεις και τις φιλοδοξίες τους ελεύθερα χωρίς να φοβούνται ότι θα αντιμετωπιστούν αυτά με εχθρότητα, επιφύλαξη, απαξίωση ή ακόμη και κοροϊδία. Αυτός ο άνθρωπος ενδιαφέρεται να φέρει αποτελέσματα και για να το κάνει δεν φοβάται να ασχοληθεί με οτιδήποτε ασχέτως κοινωνικού κύρους και δεν φοβάται να προασπίσει τις λογικές και ηθικές κατευθύνσεις οι οποίες υπάρχουν ακριβώς για να εξασφαλίσουν την σωστή, σίγουρη και γρήγορη εξέλιξη της κοινωνίας σε επίπεδα που πολλές φορές τα μέσα μαζικής ενημέρωσης χαρακτηρίζουν ουτοπικά.<br /><br />Αν όμως ορίσουμε ότι λειτουργία της κοινωνίας είναι η διαιώνιση και συντήρηση μίας νοσηρής κατάστασης στην οποία αφειδώς χάνονται, κλέβονται και κατασπαταλούνται πόροι όλων των ειδών ( περιβάλλοντος, ανθρωπίνου δυναμικού, ευφυΐας, ευρεσιτεχνίας, κόπου, χρόνου και χρήματος ) ώστε να εξασφαλιστεί η παρασιτική επιβίωση φτωχού αριθμού οικογενειών ανα την υφήλιο σε βάρος των μυρίων άλλων οι οποίες άλλες μύριες οικογένειες είναι και υπεύθυνες για την όποια επιβίωση έχουμε επιτύχει μέχρι τώρα ως ανθρώπινο είδος, τότε ασφαλώς ο ‘συμβατός’ και ‘ταιριαστός’ άνθρωπος αλλάζει. Το άτομο που περιγράψαμε παραπάνω είναι άκρως ασύμβατο σε αυτήν εδώ την κοινωνία. Για αυτήν εδώ την κοινωνία ‘συμβατός’ και ‘ταιριαστός’ είναι ο τρόφιμος του στρατοπέδου συγκέντρωσης : πρέπει πάση θυσία να μοιάζει με τους γύρω του στα πάντα, να φοράει συγκεκριμένη στολή δια ροπάλου, να λέει και να πράττει συγκεκριμένα λόγια και πράξεις προετοιμασμένα από πρίν για αυτόν από κάποιους τρίτους, και ασφαλώς να φοβάται τόσο πολύ που να μην σκέφτεται λέγοντας φράσεις όπως ‘ δεν θα μπω σε αυτό το σκεπτικό’, ‘ δεν θα κάνω αυτό το τριπάκι’, ‘δεν θα το ανοίξουμε τώρα αυτό’, ‘ αυτό δεν θα το συζητήσουμε/ κρίνουμε/ αποφασίσουμε / αλλάξουμε εμείς’, κλπ.<br /><br />Σαφώς αφού η κοινωνία αυτή που μόλις περιγράψαμε είναι παρασιτική και πολεμάει όπως ο καρκίνος το ίδιο το σώμα που την συντηρεί, δεν είναι καθόλου βιώσιμη και έχει ημερομηνία λήξης σε αντίθεση με την πρώτη η οποία είναι και βιώσιμη και υποστηρικτική προς το περιβάλλον της ώστε να εξασφαλίσει την επιβίωση της.<br /><br />Εάν πλησιάζουμε τον καθρέφτη μας με χαρά για να αντικρίσουμε αυτό το οποίο είμαστε και με κίνητρο να αναδείξουμε και όχι να κρύψουμε την ιδιαιτερότητα και την προσωπικότητα μας ως άτομα εναρμονισμένα με τη φύση, την λογική και κατά συνέπεια την υγιή ηθική, η οποία απορρέει απο αυτήν, τότε είμαστε άτομα που ανήκουμε σε εκείνη την πρώτη κοινωνία η οποία είναι βιώσιμη και θα επιβιώσει.<br /><br />Εάν πλησιάζουμε τον καθρέφτη μας με άγχος και φόβο και δυσαρέσκεια έτοιμοι να πούμε τι δεν μας αρέσει χωρίς όμως μεγάλο κίνητρο ή πίστη ότι αυτό που δεν μας αρέσει μπορεί να αλλάξει και ελέγχουμε τον εαυτό μας σε κατάσταση που περιέρχονται οι στρατιώτες πριν βγουν έξω και στηθούν στην σειρά για γενική επιθεώρηση και αναφορά, τότε είμαστε άτομα που ανήκουμε στην άλλη κοινωνία η οποία είναι νοσηρή και η οποία έχει ημερομηνία λήξης αλλά και η οποία επιβάλλει και σε εμάς μια ημερομηνία λήξης πολύ πριν του θανάτου μας.<br /><br /><strong>Και πως μεταφέρουμε αυτό το κοίταγμα στον καθρέφτη σε κρατικό επίπεδο με άτομα τις εθνότητες ;</strong><br /><br />Όπως έχουμε πεί στην αναλογία με τις μπάμπουσκες σε προηγούμενο μας άρθρο, αυτό το οποίο συμβαίνει στο ατομικό επίπεδο είναι ακριβώς αυτό το οποίο συμβαίνει και σε κάθε άλλο επίπεδο με μόνη διαφορά την έκταση και την κλίμακα. Η κοινωνία των εθνών σαφώς δεν αποτελεί εξαίρεση. Ας συνεχίσουμε λοιπόν για να το δείξουμε αυτό το παράδειγμα μας από το προηγούμενο άρθρο και ας δούμε πώς ως έθνος οι Έλληνες ( και όχι μόνο οι Έλληνες αλλά κάθε εθνικό σύνολο το οποίο είναι πραγματικό και όχι κατασκευασμένο ) είναι μέλη του πρώτου είδους λειτουργικότητος της βιώσιμης κοινωνίας και βάλλονται με κάθε είδους χειραγωγήσεις ( όπως δείξαμε στο προηγούμενο άρθρο ) ώστε να μετατραπούν στο δεύτερο είδος που αποτελεί την νοσηρή κοινωνία που οδεύει προς καταστροφή.<br /><br />Για να μπορέσουμε να δείξουμε αυτό, το πρώτο το οποίο πρέπει να κάνουμε είναι να ορίσουμε ( ή να απαντήσουμε ) ποιος είναι ο πραγματικός Έλληνας και πώς τον ξεχωρίζουμε από τους υπόλοιπους ; ( αυτό ισχύει και για οποιαδήποτε άλλη εθνότητα και όχι μόνο για τους Έλληνες τους οποίους εδώ χρησιμοποιούμε ως παράδειγμα )<br /><br />Το πρώτο λογικό επίπεδο του ορισμού είναι ότι Έλληνας είναι αυτός που ανήκει και αντιπροσωπεύει το Ελληνικό Έθνος.<br /><br /><strong>Τι εννοούμε όμως ανήκει και αντιπροσωπεύει ;<br /></strong><br />Ανήκει σε ένα σύνολο αυτός ο οποίος το προστατεύει, το καλλιεργεί, το αναδεικνύει και το προωθεί με την αγάπη με την οποία κάποιος παρουσιάζει ένα έργο που του έχει παραδοθεί με εμπιστοσύνη και που ο ίδιος έχει αναλάβει και εξελίξει ώστε οι επόμενες γενιές που θα ανήκουν σε αυτό το σύνολο να είναι δυνατές, χαρούμενες και υπερήφανες.<br /><br />Αντιπροσωπεύει ένα σύνολο αυτός που ανήκει σε αυτό και που με την συμπεριφορά του, την σκέψη του, την εργασία του, τις πράξεις του, την διασκέδαση του και τις αποφάσεις του τηρεί και προστατεύει τις ιδεολογικές, ηθικές και καθημερινές αρχές με βάση τις οποίες το σύνολο αυτό ορίζεται.<br /><br />ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΝΟΛΟ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΑΙΡΕΙ, ΤΟ ΥΠΟΝΟΜΕΥΕΙ, ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ, ΤΟ ΑΠΑΞΙΩΝΕΙ, ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΖΗΜΙΑ, ΤΟ ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΝΕΙ Η΄ ΤΟ ΦΘΕΙΡΕΙ ΣΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΜΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ, ΜΕΣΟ Η΄ ΛΟΓΟ.<br /><br />ΔΕΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΙ ΕΝΑ ΣΥΝΟΛΟ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΝΤΡΟΠΙΑΖΕΙ, ΔΕΝ ΤΟ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ, ΒΑΖΕΙ ΩΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΑΛΛΩΝ ΣΥΝΟΛΩΝ, ΔΙΝΕΙ ΛΑΒΕΣ ΣΕ ΑΛΛΑ ΣΥΝΟΛΑ ΝΑ ΕΠΙΤΕΘΟΥΝ, ΔΥΣΦΗΜΙΖΕΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΑΥΤΟ Η΄ ΑΦΗΝΕΙ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΤΟ ΔΥΣΦΗΜΙΖΟΥΝ, ΛΙΒΕΛΛΟΛΟΓΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥΝ.<br /><br />Συνεπώς, ο Έλληνας είναι αυτός που προστατεύει, καλλιεργεί, αναδεικνύει και προωθεί με αγάπη την Ελληνική ταυτότητα όπως αυτή έχει διαμορφωθεί χωρίς να σπάει τους Ελληνικούς ηθικούς και συμπεριφορικούς κανόνες και τηρεί και προστατεύει την Ελληνική ιδεολογία και ηθικές αρχές. Ο Έλληνας πλησιάζει στον εθνικό καθρέφτη και χαίρεται βλέποντας τις αρετές, επιτεύγματα και θριάμβους ιστορικά και καθημερινά και με όρεξη και χαρά επιζητεί την βελτίωση του και όχι την αλλοίωση του ώστε να ‘ταιριάξει’ και να είναι ‘συμβατός’ με ένα σύνολο το οποίο έχει ήδη αποδείξει ότι δεν είναι λειτουργικό και βιώσιμο.<br /><br />ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ αυτός που ντροπιάζει την Ελλάδα προς τα έξω με υπονομευτικές πολιτικές οι οποίες προσδίδουν πλασματική αδυναμία και δουλοπρέπεια στο Ελληνικό Εθνικό σύνολο ( και σε κάθε Εθνικό σύνολο το οποίο είναι πραγματικό και όχι κατασκευασμένο αφού μία από τις βασικές δυνάμεις που δημιουργούν ένα σύνολο είναι η αίσθηση υπερηφάνειας και δύναμης ύπαρξης που έχουν τα μέλη του όταν το δηλώνουν ), αυτός που δεν προασπίζει το Ελληνικό σύνολο προς τα έξω αλλά και ως προς τις εσωτερικές του ανάγκες, αυτός που δίνει προτεραιότητα άλλου συνόλου εκτός του Ελληνικού ( από εθνικό έως οικονομικό σύνολο ) και σαφέστατα δεν είναι Έλληνας αυτός ο οποίος δυσφημίζει τους Έλληνες , τις πράξεις και τους αγώνες τους καθώς και τα κεκτημένα τους σε όλα τα επίπεδα ( από εδαφικά κεκτημένα έως κεκτημένα κοινωνικοοικονομικής ευημερίας και πρόνοιας ) και αφήνει άλλους να δυσφημίζουν, συκοφαντούν και λιβελλολογούν τις ικανότητες, την ταυτότητα, τρόπο ζωής, φιλοσοφία, επιτεύξεις και επιδιώξεις των Ελλήνων.<br /><br /><strong>Θα μπορούσαμε να είχαμε κάποια παραδείγματα ;</strong><br /><br />Υπάρχουν μυριάδες σύγχρονα παραδείγματα από τα οποία και θα παρουσιάσουμε ορισμένα τις επόμενες δύο εβδομάδες.<br /><br />Οι παραπάνω αρχές δεν ισχύουν μόνο για το Εθνικό σύνολο που ονομάζεται Έλληνες αλλά και για κάθε άλλο το οποίο έχει δημιουργηθεί αυθόρμητα και όχι κατασκευαστεί από τρίτες δυνάμεις. Εάν ανήκετε σε κάποιο Εθνικό σύνολο που έχει δημιουργηθεί αυθόρμητα και όχι από σχεδιασμό τρίτων δυνάμεων θα χαιρόμουν να άκουγα από εσάς.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8171490167776301194.post-67616639165695551002008-03-05T07:53:00.000-08:002008-03-05T07:57:50.149-08:00Ένα Επίκαιρο ΠαράδειγμαΈχοντας θέσει τις πρώτες βασικές αρχές σύμφωνα με τις οποίες άτομα και ομάδες από τις πιο μικρές ( οικογένεια ) μέχρι τις πιο μεγάλες ( ομοσπονδίες κρατών ) λειτουργούν για να δημιουργήσουν ελεύθερα ανδράποδα και τους αφέντες – ελεύθερα ανδράποδα οι οποίοι τους κατευθύνουν, έχει φτάσει η ώρα να παραθέσουμε ένα χειροπιαστό παράδειγμα όπου είναι εμφανής η προσπάθεια χειραγώγησης και εξανδραποδισμού με τις στρατηγικές που μέχρι τώρα έχουμε εξετάσει.<br /><br />Θα μπορούσα πολύ εύκολα να διαλέξω μία περίπτωση οικογενειακής χειραγώγησης ή εργασιακής χειραγώγησης από τις μύριες που έχω συναντήσει και βοηθήσει άτομα να υπερπηδήσουν και υπερνικήσουν αλλά κάτι τέτοιο δεν θα μου επέτρεπε να επικοινωνήσω την σοβαρότητα αυτών που πρόκειται τώρα να δούμε στην πράξη αν άφηνα την δυνατότητα σε κάποιον να πει ‘ αυτό δεν συμβαίνει σε μένα / δεν μπορεί να συμβεί σε μένα’. Για αυτό τον λόγο λοιπόν διάλεξα ένα παράδειγμα το οποίο είναι εν εξελίξει και το οποίο όλοι μας βιώνουμε καθημερινά μέσα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης : απευθυνόμενη στην ομάδα που ονομάζεται ‘ Έλληνες’ ή ‘ Ελληνικό Έθνος’ θα χρησιμοποιήσω ως παράδειγμα μεγίστης χειραγώγησης και ψυχολογικού εκβιασμού το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων ( νυν F Y R O M ).<br /><br /><strong>Γιατί αυτό το θέμα είναι σχετικό με την συζήτηση μας περί Ελευθέρων Ανδραπόδων και προσπαθειών επιβολής μίας μεριάς επί της άλλης ;<br /></strong><br />Είναι πάρα πολύ σχετικό διότι εδώ μας παρουσιάζεται μία κλασική περίπτωση εκβιασμού για να αποδεχθούμε και να επικυρώσουμε μία ανυπόστατη θέση η οποία είναι διάτρητη από επιστημονικής, πολιτικής και λογικής απόψεως, απεμπολίζοντας την κριτική μας σκέψη, τα δικαιώματα μας, την ελεύθερη βούληση μας και την ίδια μας την υπόσταση ως Έθνος και προσωπικότητες. Ακριβώς αυτό είναι που ένα Ελεύθερο ανδράποδο καλείται να πράξει.<br /><br /><strong>Πώς το στοιχειοθετούμε αυτό ;<br /></strong><br />Ας ξεκινήσουμε με τον ορισμό του Ελευθέρου Ανδραπόδου όπως τον είχαμε πεί στο πρώτο μας άρθρο :<br /><em><strong>‘ Ορίζεται ως ο άνθρωπος ο οποίος θεωρητικά είναι ελεύθερος να πράξει κατά βούληση και να σκεφτεί χωρίς πιέσεις και εκβιασμούς τι θέλει να είναι και πώς θέλει να συμπεριφέρεται. Αυτός ο άνθρωπος πραγματικά πιστεύει ότι όντως είναι ελεύθερος και πράττει κατά βούληση και σκέφτεται χωρίς πιέσεις και εκβιασμούς αλλά μέσα στα πλαίσια της « λογικής» .’<br /></strong></em><br />Μας λέγεται θεωρητικά ότι είμαστε ως Έλληνες ελεύθεροι να σκεφτούμε χωρίς πιέσεις και εκβιασμούς τι θέλουμε σε σχέση με την ονομασία των Σκοπίων και επιπλέον ότι είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε ότι θέλουμε και να εκφραστούμε όπως θέλουμε για το θέμα αυτό.<br /><br /><strong><em>‘Το Ελεύθερο Ανδράποδο πολλές φορές αναχαιτίζεται από παραινέσεις και εκβιασμούς του τύπου :<br /></em></strong>όμως με μεγάλη σπουδή και πίεση σχεδόν σε βαθμό υστερίας μας λέγεται να :<br /><br /><strong><em>« αυτό δεν είναι λογικό»,</em></strong><br />λογικευτούμε σχετικά με τις ‘ακραίες’ μας απαιτήσεις, να μην μας προσβάλλουν εθνικά και κρατικά με την δημιουργία μίας ονομασίας η οποία άνευ αμφιβολιών υπονοεί ότι εμείς είμαστε κατακτητές ενός λαού φάντασμα ο οποίος στενάζει υπό Ελληνικό ζυγό ασχέτως βεβαίως της ιστορίας και ιστορικών καταγραφών που αποδεικνύουν πέρα πάσης υποψίας ότι εντός των συνόρων μας υπάρχουν Έλληνες και πλήρως ελληνικά τοπωνύμια τα οποία ποτίστηκαν με Ελληνικό αίμα που ανετράφηκε στα εδάφη αυτά ώστε να υπάρχει τώρα η δυνατότητα να φιλοξενούνται στα εδάφη μας άλλες ομάδες που αλλού δεν έχουν βρεί ανεκτικότητα όπως η Ελληνική.<br /><br /><br /><strong><em>« αυτό δεν γίνεται»,</em></strong><br />επανειλημμένως επαναλαμβάνεται χωρίς όμως καμμία αιτιολόγηση ότι είναι αδύνατον να δοθεί ονομασία χωρίς αιχμές σε ένα κρατίδιο το οποίο είναι δημιουργία τεχνητή αποτελούμενη από αμφιβόλου συμβιωσιμότητος εθνικών ομάδων. Η μόνη απάντηση που δίνεται από τα Μ Μ Ε είναι σιωπή μετά καγχασμών που λειτουργούν ίσως στην φίμωση ενός λαού αλλά δεν αποτελεί επιχείρημα. <br /><br /><strong><em>« τι θα πεί ο κόσμος»,</em></strong><br />μας εκφοβίζουν ότι οι εταίροι μας / παγκόσμια κοινή γνώμη θα μας χαρακτηρίσει ‘άγριους’, ‘ρατσιστές’, ‘εθνικιστές’, ‘φανατικούς’, ‘με μικρότητες’, κλπ. Σαφέστατα κάτι τέτοιο δεν λέγεται καθ’ όλου για τις πράξεις των Σκοπιανών ούτε βεβαίως αναφέρεται ότι σε περιπτώσεις αντιπαραθέσεων η σιωπή ή η αποχή ή η απουσία απαντήσεως αποτελεί παραδοχή και συναίνεση των ισχυρισμών του αντιπάλου ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΟΣ.<br /><br /><strong><em>« πώς θα το πάρει ο________»,<br />« σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου»,<br />« είσαι σκληρός»,</em></strong><br />μας εξηγείται συνεχώς ότι υπάρχουν μία ή δύο γενιές αντιπάλων οι οποίοι έχουν μεγαλώσει και γαλουχηθεί επί των ψευδών που όλοι μας πιέζουν να αποδεχθούμε ως αληθή. Μας λέγεται ότι πρέπει να το κάνουμε διότι αυτή είναι η πραγματικότητα αυτών των ανθρώπων και είναι απάνθρωπο να υπερασπιστούμε την αλήθεια και να πληγώσουμε τα συναισθήματα τους. Φυσικά αν δεν το κάνουμε αυτό είμαστε ‘σκληροί’, ‘μάγκες των Βαλκανίων’, ‘τρομοκράτες’, ‘φασίστες’, ‘εγωιστές’, ‘φαντασμένοι’, ‘υπερόπτες’, κλπ.<br />Όμως μέχρι στιγμής αντικειμενικά αυτού του είδους η συμπεριφορά παρατηρείται στους αντιπάλους και σε διαφόρους εταίρους.<br /><br /><strong><em>« δεν θα πεις εσύ / υποδείξεις εσύ πώς είναι το σωστό»,<br /></em></strong>μας λέγεται ότι είμαστε ανίκανοι να δείξουμε ότι τα λεγόμενα και οι ισχυρισμοί των αντιπάλων είναι ανυπόστατοι, ψευδείς και άκρως δόλιοι με υστεροβουλία και δευτερεύοντες στόχους διότι δεν μπορούμε ( για άγνωστους λόγους ) να υποδείξουμε με ιστορικές, ανθρωπολογικές, γλωσσολογικές, κοινωνικοπολιτικές αποδείξεις του λόγου το αληθές μόνο και μόνο επειδή είμαστε Έλληνες και αν το κάνουμε θα είμαστε σκληροί, θα σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας και τα στοιχεία μας θα θεωρηθούν εκ προοιμίου ψευδή ή χαλκευμένα. Επίσης μας απειλούν ότι ο λόγος μας δεν πρόκειται να ληφθεί υπόψη παρά μόνο ως πράξη εχθρική και φιλοπόλεμη. <br /><br /><br /> <em><strong>« δεν μπορείς να αποφασίσεις για τον εαυτό σου»,<br /></strong></em>μας αρνούνται οποιαδήποτε άμεσα λαϊκή έκφραση από συλλαλητήριο έως δημοψήφισμα έως ακόμα και συναυλία ή άλλου είδους εκδηλώσεις οι οποίες με την άκρως ειρηνική και ξεκάθαρη σφραγίδα του πραγματικού Έλληνα, όπως είχε δειχθεί στην τρομερή επέτειο της 25ης Μαρτίου του 1941 όπου οι Γερμανοί κατακτητές υπέκυψαν στην αυθόρμητη, ειρηνική και άοπλη παρέλαση και πορεία των Ελλήνων αφού βέβαια πρώτα την έβαψαν στο αίμα, λέγοντας ότι αρμόδιοι είναι μόνο οι πολιτικοί, δηλαδή οι εκλεγμένοι διαδικαστικοί υπάλληλοι και εντολοδόχοι μας. <br /><br /><em><strong>« κανείς δεν θα σου δώσει σημασία ακόμα και αν τολμήσεις να μιλήσεις»,</strong></em><br />επανειλημμένως μας λέγεται ότι οι θέσεις μας δεν μπορούν να εισακουστούν και ότι επιπλέον αποτελούμε σημείο μεγάλης ενοχλήσεως εάν τολμήσουμε να τραβήξουμε την προσοχή από το προπέτασμα και την προπαγάνδα στην ουσία και την τεκμηριωμένη απόδειξη.<br />Είναι βέβαια περίεργο που όλοι ασθμαίνοντας παρακαλούν το Έθνος μας και τα πραγματικά μέλη του να μην υψώσουν την φωνή τους ή καν να αρνηθούν αυτά που τους καταμαρτυρούνται και απαιτούνται αυθαιρέτως εάν όντως ίσχυε το γεγονός ότι θα περνούσαμε τόσο απαρατήρητοι.<br />Επίσης υποτονίζεται πλήρως ότι όποτε τολμούσαμε να μιλήσουμε σε πείσμα όλων εκείνων που μας εκβίαζαν ή μας απειλούσαν να μείνουμε σιωπηλοί όχι μόνο ακουγόμασταν και μας προσέχανε αλλά αναγκάζονταν να μας ακούσουν, να συμμορφωθούν και σαφώς να σπεύσουν προπαγανδιστικά να ισχυριστούν ότι η πρωτοβουλία δεν ανήκε στους Έλληνες αλλά σε τρίτους.<br /><br /><em><strong>« έτσι κάνουν όλοι / αυτό έτσι γίνεται / είναι / αυτό δεν αλλάζει»,<br />κλπ.’<br /></strong></em>με περισσό φόβο γραμμένο στα βλέμματα τους, δημοσιογράφοι, πολιτικοί και άλλα άτομα συχνά εμφανιζόμενα στα τηλεοπτικά παράθυρα μηρυκάζουν και επαναλαμβάνουν ακριβώς και με τις ίδιες λέξεις τον άνευ αντικειμένου και σχετικότητος συναισθηματικό εκβιασμό ‘ πολλές χώρες το έχουν αναγνωρίσει με το όνομα αυτό αν δεν ακολουθήσουμε θα είμαστε μόνοι μας’ αφήνοντας αιωρούμενη την φράση που αρμόζει σε υστερική γερόντισσα ‘ …. και τι θα γίνουμε !’<br /><br />Δεν όμως λένε ευθαρσώς σε τι συνίσταται η απειλή, αποσιωπούν το δικαίωμα μας να εμμένουμε σε θέσεις αληθείς και αντικειμενικές, αφήνουν υποψίες σαν σκιές να απειλούν τον κόσμο ο οποίος έχει το κουράγιο να σταθεί μόνος ενάντια σε μία στρατιά στην οποία υποκλίθηκαν χώρες πολύ μεγαλύτερες και με πολύ καλύτερο εξοπλισμό χωρίς κανένα εχέγγυο επιβίωσης ή νίκης. Προσπαθούν να μας πείσουν όπως με την περίπτωση της Κύπρου το 1974 και των Ιμίων το 1996 ότι δεν έχουμε δύναμη, στρατό και κουράγιο να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και ότι είμαστε αδύναμοι.<br /><br />Όταν αυτό πλέον δεν πιάνει διότι ο Έλληνας ο οποίος είναι πραγματικός προς την εθνική του ταυτότητα αναφέρεται σε αυτήν και δεν δέχεται τα παραπάνω η επίθεση αλλάζει και εστιάζει σε αυτήν ακριβώς την ταυτότητα μας και προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν είναι αυτή και ότι δεν είμαστε μέλη του Ελληνικού Έθνους αλλά είμαστε ‘ Ελλαδίτες’ δηλαδή κακέκτυπα μίας άλλης φυλής τα οποία απλώς διαμένουν στα εδάφη που αντιστοιχούν σε αυτή την φυλή και που δρουν τελείως διαφορετικά από αυτούς που τους ανέθρεψαν.<br /><br />Όλα αυτά είναι εξόφθαλμα όταν μας τα λέει ένας τρίτος που τον θεωρούμε ξένο και δεν θα υπήρχε περίπτωση να μην δούμε αντικειμενικά ότι το μόνο που προσπαθεί είναι να κάνει εμάς να πιστέψουμε ότι είμαστε αδύναμοι ενώ στην ουσία είμαστε γίγαντες, γεγονός που αποδεικνύεται εύκολα και περίτρανα.<br /><br />Τα υποδόρια εξόφθαλμα και κατάπτυστα αυτά πράγματα μας παιδεύουν και μας βάζουν αμφιβολίες κάνοντας μας προσωρινά αδρανείς διότι αυτός ο οποίος τα λέει δεν θεωρείται τρίτος, ξένος και εχθρικός αλλά ίσο μέλος του Ελληνικού Έθνους το οποίο νοιάζεται και μεριμνά για τα ίδια συμφέροντα για τα οποία μεριμνούμε και νοιαζόμαστε εμείς. Όταν λοιπόν κάποιον που θεωρείς δικό σου και με κύρος σου λέει αυτά τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολο να τα δείς ακριβώς όπως είναι με την πρώτη.<br /><br /><strong>Πώς αποδεικνύεται ότι είμαστε στην ουσία το ακριβές αντίθετο από το αδύναμο προφίλ που μας προβάλουν ;<br /><br />Πώς μπορώ να ξεχωρίσω τον πραγματικό Έλληνα από τον επιφανειακό αλλά και αυτόν που έχει μόνο στοιχεία φανατισμού και σκοταδισμού ;</strong><br /><br />Αυτό θα το εξετάσουμε την επόμενη εβδομάδα με τεκμήρια και στοιχεία.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8171490167776301194.post-26387944666966398972008-01-17T14:05:00.001-08:002008-01-17T14:21:54.600-08:00Το Θέατρο Σκιών<u><o:p><span style="text-decoration: none;"></span></o:p></u>Έχουμε ήδη δείξει ότι σε όλα τα μήκη και πλάτη της ανθρώπινης κοινωνίας και των διαπροσωπικών σχέσεων των ανθρώπων υπάρχει ένα ‘δούναι και λαβείν’ το οποίο στις περισσότερες περιπτώσεις αντί να είναι εποικοδομητικό και να προωθεί την συνύπαρξη και συνεξέλιξη και των δύο πλευρών έτσι ώστε το αποτέλεσμα να είναι πολύ πιο δυνατό από ότι μπορεί κανείς να φανταστεί, είναι ανταγωνιστικό : είναι δηλαδή μία συνεχής μάχη επιβολής και εξανδραποδισμού της μίας πλευράς από την άλλη. <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-weight: bold;">Δηλαδή ;</span> </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Δηλαδή στην πλειονότητα των σχέσεων ( από μια απλή συζήτηση στο τηλέφωνο μέχρι μία πολύκροτη δίκη μέχρι μία ενημέρωση για την σχολική επίδοση των παιδιών ) υπάρχει ένας ‘ διαγωνισμός’ <span style=""> </span>για το ποιος ‘ θα βγει από πάνω / <span style=""> </span>θα σκοράρει / θα καρφώσει / <span style=""> </span>θα βιδώσει / θα βάλει στην θέση / θα την φέρει / θα επιβληθεί ’<span style=""> </span>στον άλλον.</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-weight: bold;">Τι σημαίνει αυτό ;</span> </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Αυτό σημαίνει ότι οικειοθελώς αποστερούμε τον<span style=""> </span>εαυτό μας από πολλά πράγματα που θα μπορούσαμε να έχουμε κερδίσει ενώ ταυτόχρονα τον φορτώνουμε με <span style=""> </span>αρνητικά συναισθήματα που θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει καθώς και με ολόκληρες ιδέες ή και κοσμοθεωρίες οι οποίες εδρεύουν στην συνείδηση μας ασυζητητί και επιβεβλημένα.</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p style="font-weight: bold;" class="MsoNormal">Πώς το κάνουμε αυτό ;</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Δύο διαγωνιζόμενοι δεν είναι το ίδιο με δύο συνεργαζόμενους .<span style=""> </span>Οι διαγωνιζόμενοι έχουν πολύ διαφορετικούς στόχους και κίνητρα από τους συνεργαζόμενους : </p> <p class="MsoNormal">Α. οι διαγωνιζόμενοι επιζητούν να νικήσει ο ένας επι του άλλου, ασχέτως της επιτεύξεως ή όχι κάποιου στόχου χρήσιμου για το σύνολο.</p> <p class="MsoNormal">Β. αυτό σημαίνει ότι επιζητούν να αποδείξουν ότι η δική τους άποψη είναι παντελώς καλύτερη από του αντιπάλου.</p> <p class="MsoNormal">Γ. αυτό σημαίνει ότι για να νικήσουν πρέπει να αρνηθούν ή να καταρρίψουν όλες παντελώς τις πτυχές της απόψεως του αντιπάλου αλλιώς θα χάσουν.</p> <p class="MsoNormal">Δ. αυτό σημαίνει ότι η διαδικασία δεν είναι διαδικασία προόδου και καλυτέρευσης κανενός από τους δύο διαγωνιζόμενους αλλά διαδικασία καταστροφική για τουλάχιστον έναν από τους δύο αν όχι και τους δύο.</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Αντιθέτως,</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Α. οι συνεργαζόμενοι επιζητούν και οι δύο να υπερτερήσουν / νικήσουν / πετύχουν / κατακτήσουν αμοιβαία έναν στόχο ο οποίος είναι γενικά χρήσιμος για κάποιο σύνολο.</p> <p class="MsoNormal">Β. αυτό σημαίνει ότι είναι ‘ανοιχτοί’ και επιζητούν να εμπλουτίσουν ή τροποποιήσουν την άποψη τους ώστε να επιτύχουν καλύτερα το στόχο τους.</p> <p class="MsoNormal">Γ. αυτό σημαίνει ότι ευχαρίστως αποδέχονται, επιζητούν και εγκολπώνονται όλες τις πτυχές οι οποίες με την σωστή σύνθεση δημιουργούν την άποψη ή μέθοδο η οποία θα επιφέρει την επίτευξη του στόχου ασχέτως εάν προέρχονται από την δική τους διαδικασία σκέψεως ή του συνεργάτη τους. </p> <p class="MsoNormal">Δ. αυτό σημαίνει ότι η διαδικασία είναι διαδικασία προόδου και καλυτέρευσης και για τους δύο συνεργαζόμενους και επίσης προσφέρει δυνατότητες βελτίωσης και ανάπτυξης και για τους δύο ανεξαιρέτως. Επίσης<span style=""> </span>οι απολαβές και για τους δύο σε κοινωνικό, προσωπικό και υπαρξιακό επίπεδο είναι κατά πολύ πολλαπλάσιες από τις απολαβές που θα είχε ο κάθε ένας μόνος του μέσα από μία διαδικασία ανταγωνισμού και υπονόμευσης του άλλου. </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Συνεπώς όταν αναγκάζουμε τον εαυτό μας αλλά και άλλα άτομα συνεχώς να ανταγωνίζονται και να διαγωνίζονται μεταξύ τους για να ανακαλύψουν<span style=""> </span>ποιος είναι ο νικητής – αρχηγός / ελεύθερο ανδράποδο <span style=""> </span>και ποιος ο χαμένος – υποταγμένος / ελεύθερο ανδράποδο, αυτό το οποίο σίγουρα επιφέρουμε είναι η τέλεια απουσία οποιασδήποτε προόδου και βελτίωσης των ατόμων και σαφώς ( όπως έχουμε δείξει με τις μπάμπουσκες ) η παντελής απουσία προόδου, ανάπτυξης και βελτίωσης όλης της κοινωνίας και του κοινωνικού συνόλου. </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Επιπλέον , όπως βλέπουμε καθημερινά στις σχέσεις μας με άλλους ανθρώπους ότι με τον ανταγωνισμό και διαγωνισμό ( σχέσεις που ‘ δεν βγαίνουν / δεν λειτουργούν / δεν πηγαίνουν / δεν οδηγούν πουθενά / πνίγουν’ , καθώς και από την μια κάποια αίσθηση ανημποριάς και αδυναμίας και απελπισίας ότι ‘ δεν γίνεται τίποτα / δεν ωφελεί /<span style=""> </span>έτσι όπως καταντήσαμε / δεν διορθώνεται τίποτα / δεν έχει νόημα / τι να κάνουμε / όλοι έτσι κάνουν ’ )<span style=""> </span>επιφέρουμε πλήρως την μαθηματική<span style=""> </span>ακολουθία προς την φθορά και αποσύνθεση και του ατόμου μας και του κοινωνικού συνόλου.</p><p class="MsoNormal"><br /></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p style="font-weight: bold;" class="MsoNormal">Ναι, αλλά η άμιλλα βοηθάει την πρόοδο, έτσι δεν είναι ;</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Όχι δεν είναι έτσι. Όχι επειδή η βασική άποψη και ιδέα είναι λάθος, αλλά γιατί όπως σε πάρα πολλά πράγματα μεταφράζεται και εφαρμόζεται σε σχεδόν πλήρη ασυμφωνία μεταξύ<span style=""> </span>ιδέας και εφαρμογής.</p><p class="MsoNormal"><br /></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p style="font-weight: bold;" class="MsoNormal">Τι εννοούμε με αυτό ;</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Ας αναλύσουμε τι εννοούμε αρχίζοντας όπως πάντα πρέπει να αρχίζουμε : με τον ορισμό των ιδεών, δηλαδή συγκεκριμενοποιώντας τι σημαίνει αυτή η ‘ άμιλλα’ και τι δεν σημαίνει.</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Άμιλλα : « <i style="">διαγωνισμός, αγών περί υπεροχής, αμοιβαίος ζήλος</i>»<span style="font-size:85%;"> <a style="" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=8171490167776301194&postID=2638794466696639897#_ftn1" name="_ftnref1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style=""><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style=";font-family:";" >[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a></span><i style=""><o:p></o:p></i></p> <p class="MsoNormal">Αμιλλώμαι : «<i style=""> προσπαθώ να υπερτερήσω άλλων ή άλλους, διαγωνίζομαι εν αμίλλη, είμαι ισάξιος προς τι</i>» <span style="font-size:85%;"><a style="" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=8171490167776301194&postID=2638794466696639897#_ftn2" name="_ftnref2" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style=""><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style=";font-family:";" >[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a></span></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Βλέπουμε λοιπόν εδώ ότι η ‘ άμιλλα’ <span style=""> </span>ως όρος έχει δύο πτυχές οι οποίες δεν είναι ξεκάθαρες ούτε είναι πλήρως εν αρμονία μεταξύ τους :</p><p class="MsoNormal"><br /></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Αν προσπαθώ να υπερτερήσω κάποιου άλλου σίγουρα δεν είμαι ή δεν θεωρώ ότι είμαι ισάξιος του. </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Αν προσπαθώ να διαγωνισθώ κάποιον όχι μόνο δεν ενδιαφέρομαι ούτε για τη δική μου βελτίωση ούτε για τη δική του. Αντιθέτως με ενδιαφέρει να τον νικήσω κατά κράτος ακριβώς όπως ο στρατιώτης σε ένα πόλεμο : ο σκοπός μου είναι η νίκη ασχέτως της ποιότητας μου ή αυτής του αντιπάλου μου. Συνεπώς θα κάνω τα πάντα για να το πετύχω ασχέτως ιδεολογίας ή μέσων ακόμη και εάν αυτό με βλάπτει, υποσκάπτει και εξουδετερώνει τις πραγματικές μου δυνατότητες. Αυτό το γεγονός απεικονίζεται περιτράνως στις ολοένα και πιο συχνά αναφερόμενες περιπτώσεις αθλητών που συλλαμβάνονται ή ομολογούν να έχουν κάνει χρήση ουσιών ή άλλων τακτικών που θα τους δώσουν στιγμιαίο προβάδισμα στο αγώνισμα τους χωρίς να ενδιαφέρονται εάν θα έχουν πραγματικά κατακτήσει το επίπεδο ικανοτήτων που συμβολίζει το μετάλλιο το οποίο καπηλεύονται. Επίσης υπάρχει σωρεία περιπτώσεων πρωταθλητών οι οποίοι υπέφεραν τεράστια προβλήματα υγείας ( σωματικής,<span style=""> </span>ψυχολογικής και κοινωνικής ) μετά την απόσυρση τους από το άθλημα στο οποίο διαγωνίζονταν.</p><p class="MsoNormal"><br /></p> <p class="MsoNormal">Και οι δύο περιπτώσεις αποδεικνύουν το τεράστιο μέγεθος της καταστροφής σε όλα τα επίπεδα που επιφέρει ο διαγωνισμός και η ‘άμιλλα’ .</p><p class="MsoNormal"><br /></p> <p class="MsoNormal"><span style=""> </span></p> <p class="MsoNormal">Αυτή είναι η μία πλευρά της άμιλλας η οποία εφαρμόζεται αλλά δεν ομολογείται.</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Η άλλη πλευρά της άμιλλας μιλάει για το ότι όλες οι πλευρές είναι ισάξιες και ότι διακατέχονται από μία αμοιβαία ανάγκη για κάποια βελτίωση μέσω του ανταγωνισμού, η οποία βελτίωση όμως ( ως προς τον βαθμό και το είδος της<span style=""> </span>) σχεδόν πάντα διατηρείται ασαφής. Όμως μέσω του διαγωνισμού ή της άμιλλας δεν μπορούμε να έχουμε ούτε ισότητα ούτε ατομική ή ομαδική βελτίωση η οποία να έχει ουσιαστικά οφέλη σε όλα τα επίπεδα, αλλά αντιθέτως επέρχεται πλήρης καταστροφή όπως είδαμε παραπάνω. <span style=""> </span>Αντιθέτως είδαμε ότι για να έχουμε ισότητα και ομαδική βελτίωση σε όλα τα επίπεδα πρέπει να υπάρχει συνεργασία.</p><p class="MsoNormal"><br /></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-weight: bold;">Ναι αλλά με τον ανταγωνισμό δημιουργήθηκαν πολλές καινοτομίες, έτσι δεν μας λέγεται ;</span> </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Αυτό δεν είναι αληθές αλλά παραποίηση μίας βασικής αλήθειας για όλες τις καινοτομίες (εποικοδομητικές και μη ) που έχουν υπάρξει στην ανθρωπότητα.</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Η καινοτομία είναι αποτέλεσμα δύο βασικών συστατικών : ανάγκης<span style=""> </span>και πειραματισμού . Ανάγκης είτε του ατόμου για απαντήσεις / λύσεις είτε του συνόλου για επιβίωση. Πειραματισμού για την ικανοποίηση αυτής της ανάγκης <span style=""> </span>από τουλάχιστον ένα και τις περισσότερες φορές πολλά περισσότερα άτομα τα οποία δοκιμάζουν διάφορες εκδοχές, μαθαίνουν τι θα πρέπει να προσέξουν, να αποφύγουν, <span style=""> </span>να διορθώσουν και / ή να βελτιώσουν, το προσέχουν, το αποφεύγουν, <span style=""> </span>το διορθώνουν και /ή βελτιώνουν και οδηγούνται στην καινοτομία που επηρεάζει θετικά ή αρνητικά ολόκληρο το κοινωνικό σύνολο. </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Ποτέ δεν βρέθηκε καινοτομία ή λύση μέσα από έναν διαγωνισμό ο οποίος στόχο είχε να εκτιμήσει, να αναδείξει και να επιβραβεύσει ένα και μόνο άτομο αλλά δεν είχε κάποια άλλη χρησιμότητα.</p><br /> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p style="font-weight: bold;" class="MsoNormal">Ναι αλλά υπάρχουν διαγωνισμοί ευρεσιτεχνίας ή ταλέντου που αναδεικνύουν καινοτομίες ή ταλέντα.</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Ούτε και αυτό είναι ακριβές και η παρερμήνευση οφείλεται στην τάση που υπάρχει να μην έχουμε ακριβολογία και να χρησιμοποιούμε έναν ορισμό για πολλές παρεμφερείς αλλά κάθετα διαφορετικές έννοιες. Αυτού του είδους οι διαγωνισμοί<span style=""> </span>οι οποίοι αναδεικνύουν καινοτομίες ή ταλέντα δεν είναι διαγωνισμοί αλλά <b style="">συναγωνισμοί</b>. Τι εννοούμε με αυτό ;</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Παρουσιάζεται σε όλους τους συμμετέχοντες ένας στόχος με συγκεκριμένες προδιαγραφές και δίνεται πλήρης ελευθερία στην μέθοδο και τον τρόπο επίτευξης του στόχου αυτού. Συνεργασία και ανταλλαγή ιδεών είναι δυνατή και στους πιο επιτυχείς συναγωνισμούς γεγονός. Εάν αυτό δεν υπάρχει και αυτό το οποίο μετράμε δεν είναι η επίτευξη του στόχου αλλά το ίδιο το άτομο αξιολογητικά τότε ο διαγωνισμός είναι πραγματικά διαγωνισμός ο οποίος όπως αποδείξαμε παραπάνω ποτέ δεν αναδεικνύει καινοτομίες ή κάποιο ταλέντο είτε αντικειμενικά είτε στην πλήρη του έκφραση ( είτε το ‘ ταλέντο’ δεν είναι παρά μια συνισταμένη τρόπων εντυπωσιασμού και όχι ουσιαστικό είτε όταν υπάρχει ουσιαστικό ταλέντο αυτό καναλάρεται και περιορίζεται μέχρι που πνίγεται από τις κοινωνικές και οικονομικές πιέσεις που απορρέουν από τον διαγωνισμό ) . Ας αναλογιστούμε μόνο πόσο πολύ επιτυχία ή όφελος αποκομίζεται από διαγωνισμούς όπως η <span style="" lang="EN-US">Eurovision</span>, το <span style="" lang="EN-US">American</span><span lang="EN-US"> </span><span style="" lang="EN-US">Idol</span>, ή ακόμα και από τους Ολυμπιακούς αγώνες, τα καλλιστεία ή το ποδόσφαιρο / κλπ :<span style=""> </span>κανένα αντικειμενικό όφελος ή επιτυχία δεν αποκομίζεται ούτε για τους θεατές αλλά ούτε και για τους διαγωνιζόμενους αφού πάρα πολλές φορές τα υλικά οφέλη ( διότι δεν υπάρχουν άλλα ) διοχετεύονται σε ένα διαγωνιζόμενο όχι λόγω του ταλέντου ή της ικανότητας του αλλά λόγω των<span style=""> </span>παραπλανητικών / περιοριστικών κριτηρίων και<span style=""> </span>της υποκειμενικής γνώμης ενός ή περισσοτέρων κριτών. <o:p></o:p></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Σε μελλοντικά άρθρα θα αναλύσουμε<span style=""> </span>ακριβώς πώς αυτό που μπορεί να φαίνεται αντικειμενικό στην ουσία είναι υποκειμενικό και τεχνητό.</p><br /> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p style="font-weight: bold;" class="MsoNormal">Ποιος λοιπόν επωφελείται από τους διαγωνισμούς ;</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Η πρώτη απάντηση που μας έρχεται στο μυαλό είναι ο νικητής του διαγωνισμού. Σε διαγωνισμούς όπως αυτούς που αναφέραμε ο νικητής κερδίζει δόξα, φήμη, οικονομικά οφέλη, θέσεις ζηλευτές στον κοινωνικό περίγυρο, κ. α.</p><p class="MsoNormal"><br /></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-weight: bold;">Είναι όμως αλήθεια ότι τα κερδίζει ;</span> </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Στην πραγματικότητα δεν κερδίζει όλα αυτά τα πράγματα επειδή δεν είναι φυσική και λογική απόρροια του επιτεύγματος του, δηλαδή αποτέλεσμα της ίδιας της πράξης η οποία αποτελεί το επίτευγμα του <span style=""> </span>( π.χ. το να τρέχεις γρήγορα δεν αποτελεί στην ουσία του αξιοποιήσιμη ικανότητα<span style=""> </span>από το άτομο που την κατέχει, αυτόν τον ίδιο τον ταχύ δρομέα,<span style=""> </span>με τρόπο που να εξασφαλίζει την ελευθερία, ανεξαρτησία και<span style=""> </span>αυτονομία του<span style=""> </span>στην σημερινή κοινωνία ) αλλά μία <b style="">μη</b> ελέγξιμη από τον διαγωνιζόμενο επιβράβευση η οποία ελέγχεται από άλλους παράγοντες και με άλλα κριτήρια τα οποία δεν έχουν να κάνουν τίποτα με την επίδοση ή το ταλέντο του νικητή ( δηλαδή ο διαγωνιζόμενος δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το επίτευγμα του για να κατακτήσει αυτά τα οποία του δίνονται εκτός των ορίων και των προϋποθέσεων του συγκεκριμένου διαγωνισμού και μόνο, άρα δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το επίτευγμα του για να επιβιώσει εάν δεν του επιτραπεί από άλλους και συνεπώς είναι για πάντα σε μία εξηρτημένη και αβέβαιη θέση την οποία μπορεί και να μην μπορέσει να κρατήσει ακόμα και εάν διατηρήσει ή και αυξήσει το επίτευγμα του εάν άλλοι δεν το θέλουν ).<span style=""> </span>Κατ’ αυτό τον τρόπο ο νικητής δεν αισθάνεται την σιγουριά και την ασφάλεια του νικητή ο οποίος έχοντας κατακτήσει τον στόχο του προχωρά σε<span style=""> </span>στόχους<span style=""> </span>ανωτέρων αναπτυξιακών επιπέδων <span style=""> </span>αλλά αισθάνεται την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια κάποιου που κάθεται σε μια ασταθή καρέκλα πάνω από μια ενεργή βόμβα καθότι <span style=""> </span>του αναιρείται η νίκη και η επιτυχία του με την υποχρέωση και την πίεση που του επιβάλλεται.</p><p class="MsoNormal"><br /></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-weight: bold;">Ποιος πραγματικά έχει τον έλεγχο ;</span> </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Σαφώς έχει ήδη διαφανεί ότι αυτός που έχει τον έλεγχο είναι αυτός που δεν διαγωνίζεται. Αυτός που δεν διαγωνίζεται δεν είναι αυτός που παρακολουθεί παθητικά και χωρίς να αλληλεπιδρά με παραμέτρους<span style=""> </span>συγκεκριμένες και αντικειμενικές του διαγωνισμού. Αυτός δεν είναι παρά ο θεατής ο οποίος δεν μπορεί παρά μόνο να είναι δέκτης μίας καταστάσεως με την οποία είναι άσχετο αν διαφωνεί ή συμφωνεί και του οποίου η γνώμη ποτέ δεν ζητείται ως γνώμονας επηρεασμού του διαγωνισμού.<span style=""> </span>Ο θεατής βλάπτεται από τον διαγωνισμό όσο και ο διαγωνιζόμενος καθότι του δίνεται το<span style=""> </span>ψευδές και παραπλανητικό μήνυμα ότι δεν έχει καμμία επιρροή ή ισχύ στο περιβάλλον του ( κοινωνικό, προσωπικό, κρατικό, εργασιακό ) και τον μαθαίνει να δέχεται πλήγματα και βιασμούς της προσωπικότητας και της γνώμης του χωρίς καθόλου προσπάθεια ουσιαστικής αντίδρασης.</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Ο θεατής όπως και ο διαγωνιζόμενος μαθαίνουν μέσω του διαγωνισμού να είναι ελεύθερα ανδράποδα ( καθότι πιστεύουν ότι εκείνοι διάλεξαν να κάνουν αυτό που κάνουν και να αντιδρούν όπως αντιδρούν )<span style=""> </span>και αντί για ολοκληρωμένες προσωπικότητες με πολλαπλές πτυχές περιορίζονται στο να είναι δισδιάστατες και<span style=""> </span>ρηχές εκφράσεις του εαυτού τους όπως οι φιγούρες του Θεάτρου Σκιών.</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Επίσης το ίδιο συμβαίνει και με τους κριτές του διαγωνισμού οι οποίοι είναι το ίδιο με το πανί πάνω στο οποίο πιέζουν οι φιγούρες του Θεάτρου Σκιών για να φανούν : ούτε εκείνοι είναι ελεύθεροι να κρίνουν όπως πιστεύουν τους διαγωνιζόμενους αλλά όπως κάθε ελεύθερο ανδράποδο είναι ελεύθεροι να κρίνουν όπως τους επιβάλλεται να κρίνουν ασχέτως της γνώμης τους ( πολλά είναι ιστορικά τα στοιχεία που σε κριτές απαγορεύτηκε να αναδείξουν κάποιον νικητή διότι για πολιτικούς, οικονομικούς, ή άλλους λόγους έπρεπε να αναδειχθεί απαραιτήτως κάποιος άλλος πιο εξυπηρετικός στην επικοινωνιακή πολιτική αυτών που πραγματικά ελέγχουν τον διαγωνισμό ) . Αλλιώς και η δική τους θέση και υπόσταση διακυβεύεται και ελέγχεται από άλλους οι οποίοι πραγματικά ελέγχουν την παράσταση.</p><p class="MsoNormal"><br /></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p style="font-weight: bold;" class="MsoNormal">Ποιος λοιπόν πραγματικά ελέγχει και επωφελείται από τους διαγωνισμούς ;</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Στο Θέατρο Σκιών μας αυτός είναι ο καραγκιοζοπαίχτης. Είναι αυτός που ελέγχει όλες τις φιγούρες και τεντώνει όπως θέλει το πανί αλλά δεν φαίνεται ούτε παρουσιάζεται, αλλά η φωνή του ακούγεται καμουφλαρισμένη ως η φωνή των φιγούρων που κρατάει.</p><p class="MsoNormal"><br /></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-weight: bold;">Πώς μπορούμε να βρούμε ποιος είναι ο καραγκιοζοπαίχτης των διαφόρων ποικίλλων διαγωνισμών ;</span> </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Με ορισμένες πολύ απλές ερωτήσεις που θα τις πούμε την επόμενη φορά. <o:p></o:p></p> <div style=""><!--[if !supportFootnotes]--><br /> <hr align="left" width="33%" style="font-size:78%;"> <!--[endif]--> <div style="" id="ftn1"> <p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size:85%;"><a style="" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=8171490167776301194&postID=2638794466696639897#_ftnref1" name="_ftn1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style=""><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style=";font-family:";" >[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a></span> Εγκυκλοπαιδικό Γλωσσολογικό Λεξικό, Μορφωτική Εταιρεία, Αθήναι. </p> <p class="MsoFootnoteText"><o:p> </o:p></p> </div> <div style="" id="ftn2"> <p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size:85%;"><a style="" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=8171490167776301194&postID=2638794466696639897#_ftnref2" name="_ftn2" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style=""><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style=";font-family:";" >[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a></span> Εγκυκλοπαιδικό Γλωσσολογικό Λεξικό, Μορφωτική Εταιρεία, Αθήναι</p> </div> </div>Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8171490167776301194.post-77861765619945173632007-12-29T02:54:00.000-08:002007-12-29T03:10:48.160-08:00Ο Σωστός Παίχτης ΠόκερΣτα<span style=""> </span>μαθηματικά τα οποία αποτελούν την αφαιρετική<span style=""> </span>έκφραση όλων των καταστάσεων και αντιδράσεων / αναδράσεων ανάμεσα τους υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον φαινόμενο το οποίο εμείς ονομάζουμε «το φαινόμενο της φτέρης». <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Εάν παρατηρήσουμε ένα φύλλο φτέρης θα δούμε ότι αυτό αποτελείται από πολλά μικρότερα φύλλα που όμως και αυτά είναι σαν μινιατούρες αυτού ακριβώς του φύλλου το οποίο αποτελούν.<span style=""> </span>Αυτό είναι ένα φαινόμενο το οποίο συναντάμε πολλές φορές στην φύση και συνεπώς στα μαθηματικά, δηλαδή ένα σύνολο αποτελείται από υποσύνολα τα οποία είναι πανομοιότυπα ή κατά βάσιν όμοια του συνόλου που αποτελούν.</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Και γιατί αυτό μας ενδιαφέρει ;</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Μας ενδιαφέρει και μάλιστα πάρα πολύ γιατί η κοινωνία σε όλα της τα σύνολα από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο μέχρι την ολοκληρία της είναι ακριβώς σαν μία ρώσικη μπάμπουσκα<span style=""> </span>: <span style=""> </span>δηλαδή, το πιο μικρό υποσύνολο της κοινωνίας<span style=""> </span>είναι ακριβώς το ίδιο αλλά σε μικρότερη κλίμακα με το μεγαλύτερο σύνολο το οποίο είναι και όλη η κοινωνία. </p><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://i151.photobucket.com/albums/s150/mindpower_publishing/babushka.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px;" src="http://i151.photobucket.com/albums/s150/mindpower_publishing/babushka.jpg" alt="" border="0" /></a><br /><p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Και τι σημαίνει αυτό ;</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Αυτό σημαίνει ότι εάν μπορέσουμε και μάθουμε τους κανόνες που διαμορφώνουν τις « μπάμπουσκες » τότε είμαστε πλήρως ικανοί και σε έλεγχο να μπορέσουμε να καταλάβουμε και να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες που έχουμε σε όλες ανεξαιρέτως τις πτυχές της ανθρώπινης κοινωνίας.<span style=""> </span>Αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε μελετώντας οποιαδήποτε « μπάμπουσκα »<span style=""> </span>αλλά σίγουρα κάποιες « μπάμπουσκες »<span style=""> </span>είναι πιο εύκολες<span style=""> </span>να τις αντιληφθούμε και μελετήσουμε από άλλες.<span style=""> </span>Μας συμφέρει λοιπόν να διαλέξουμε αυτήν που μας είναι λιγότερο απειλητική αλλά συγχρόνως και περισσότερο δυνατόν να την επηρεάσουμε άμεσα : μία ισορροπία που δεν είναι πάντα εύκολη να επιτευχθεί. </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Μα, πως είναι δυνατόν να ισχύει το παραπάνω αξίωμα του φαινομένου της φτέρης ή του παραδείγματος με τις <span style=""> </span>« μπάμπουσκες »<span style=""> </span>όταν ορισμένα κομμάτια της κοινωνίας όπως η οικογένεια, το σχολείο , η επιστήμη,<span style=""> </span>η πολιτική, η θρησκεία, η επαγγελματική / επιχειρησιακή συμπεριφορά, η οικονομία, το κράτος, το έθνος<span style=""> </span>φαίνονται τόσο διαφορετικά και ασύνδετα μεταξύ<span style=""> </span>τους ; Εν τέλει πώς μπορεί η επίδοση του Θανασάκη στο σχολείο να επηρεάζει και να επηρεάζεται από την γενική οικονομική κατάσταση του κράτους ;</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Η απάντηση είναι πολύ απλή όπως και όλες οι γραμμές και αλήθειες που διέπουν και διαμορφώνουν την κάθε πτυχή της κοινωνίας (« μπάμπουσκα » ) <span style=""> </span>είναι απλές και θεωρητικά πλήρως κατανοητές αν και πολλές φορές τραυματικές :<span style=""> </span>όλες οι πτυχές<span style=""> </span>της κοινωνίας έχουν τον εξής κοινό παράγοντα : αποτελούνται και διατηρούνται από ανθρώπους. <span style=""> </span>Και εδώ έχει έρθει η στιγμή να πούμε ένα πολύ βασικό αξίωμα : </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal"><b style="">Τίποτα στην κοινωνία δεν είναι απρόσωπο και όλα είναι μέρος της ανθρώπινης συμπεριφοράς χωρίς τίποτε απόκοσμο ή μυστικιστικό. </b></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Τι σημαίνει αυτό ;</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Αυτό σημαίνει ότι για κάθε τι που συμβαίνει γύρω μας,<span style=""> </span>από το γιατί η γιαγιά μας μας κάνει να αισθανόμαστε άσχημα χωρίς εμφανή λόγο μέχρι την μυστηριώδη αλλά συνεχή αύξηση των τιμών κάθε βδομάδα, ευθύνεται κάποιος άνθρωπος ο οποίος έχει όνομα και επώνυμο <b style="">και σαφές εμφανέστατο συμφέρον </b>να κάνει το περιβάλλον να έχει το συγκεκριμένο εφφέ που εμείς εισπράττουμε. </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Καθότι η ψυχολογία μας λέει ότι όλα ανεξαιρέτως τα άτομα δρούν και αντιδρούν με τις ίδιες βασικές αρχές συμπεριφοράς και λογικής και στοχεύουν στους ίδιους στόχους αλλά με διαφορετικά μέσα οδηγούμαστε στο εξής πολύ απλό και χαρμόσυνο συμπέρασμα : </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal"><b style="">Η κοινωνία διέπεται και λειτουργεί από άτομα με προσωπικότητα και ταυτότητα --> </b><b style=""><span style=""><span style=""></span></span> ( </b>συνεπώς ) <b style=""><span style=""> </span><span style=""> </span>Η κοινωνία δεν είναι απρόσωπη<span style="">--> </span></b><b style=""><span style=""><span style=""></span></span><span style="color:purple;"> Η κοινωνία δρά<span style=""> </span>όπως δρούν και δύο μεμονωμένα άτομα μεταξύ τους . <o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal"><b style=""><span style="color:green;"><o:p> </o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal"><b style="">Εφόσον στην κοινωνία υπάρχει τριβή και ανταγωνισμός δεν υπάρχει αρμονία και σύμπνοια ανάμεσα σε διάφορες πτυχές και κοινωνικές ομάδες<span style=""> </span>(</b>« μπάμπουσκες »<span style=""> </span><b style=""><span style=""> </span>)--> </b><b style=""><span style=""><span style=""></span></span><span style=""> </span>Εφόσον υπάρχει<span style=""> </span>ανταγωνισμός<span style=""> </span>σημαίνει ότι υπάρχει προσπάθεια επιβολής και υποδούλωσης ανάμεσα στις πτυχές και κοινωνικές <span style="color:purple;"><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ομάδες</span><span style=""> --></span></span></b></p><p class="MsoNormal"><b style=""><span style=""><span style=""></span></span><span style="color:purple;">--> Υπάρχει προσπάθεια χειρισμού και χειραγώγησης ανάμεσα στις πτυχές και κοινωνικές ομάδες.<o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal"><b style=""><span style="color:purple;"><o:p> </o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal"><b style=""><span style=";font-size:14;color:purple;" ><span style="font-size:130%;">Α</span><span style="font-size:130%;">φού η κοινωνία δρά όπως δρούν και δύο μεμονωμένα άτομα μεταξύ τους ΚΑΙ υπάρχει προσπάθεια χειρισμού και χειραγώγησης ανάμεσα στις πτυχές και κοινωνικές ομάδες ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ<br /></span></span></b></p><p class="MsoNormal"><b style=""><span style=";font-size:14;color:purple;" ><span style="font-size:130%;">Η</span><span style=";font-size:130%;" > </span><span style="font-size:130%;">ΚΟΙΝΩΝΙΑ</span><span style=";font-size:130%;" > </span><span style="font-size:130%;">ΔΙΕΠΕΤΑΙ</span><span style=";font-size:130%;" > </span><span style="font-size:130%;">ΑΠΟ</span><span style=";font-size:130%;" > </span><span style="font-size:130%;">ΤΗΝ</span><span style=";font-size:130%;" > </span><span style="font-size:130%;">ΒΑΣΙΚΗ</span><span style=";font-size:130%;" > </span><span style="font-size:130%;">ΑΡΧΗ</span><span style=";font-size:130%;" > </span><span style="font-size:130%;">ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ</span><span style=";font-size:130%;" > </span><span style="font-size:130%;">ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΓΙΑ</span><span style=";font-size:130%;" > </span><span style="font-size:130%;">ΕΠΙΒΟΛΗ</span><span style=";font-size:130%;" > </span><span style="font-size:130%;">ΚΑΙ</span><span style=";font-size:130%;" > </span><span style="font-size:130%;">ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ</span><span style=";font-size:130%;" > </span><span style="font-size:130%;">ΠΟΥ ΔΙΕΠΕΙ</span><span style=";font-size:130%;" > </span><span style="font-size:130%;">ΚΑΙ</span><span style=";font-size:130%;" > </span><span style="font-size:130%;">ΤΙΣ</span><span style=";font-size:130%;" > </span><span style="font-size:130%;">ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΑΣ</span><span style=";font-size:130%;" > </span><span style="font-size:130%;">ΣΧΕΣΕΙΣ : <o:p></o:p></span></span></b></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><b style=""><span style=";color:purple;" ><o:p> </o:p></span></b></span></p> <p style="text-align: center;" class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><b style=""><span style=";color:purple;" ><span style=""> </span><span style=""> </span><u>ΣΥΝΕΠΩΣ<o:p></o:p></u></span></b></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><b style=""><u><span style=";color:purple;" ><o:p><span style="text-decoration: none;"> </span></o:p></span></u></b></span></p> <p style="text-align: center;" class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><b style=""><u><span style=";color:purple;" >ΟΠΩΣ<span style=""> </span>ΚΑΙ<span style=""> </span>ΑΝΑΜΕΣΑ<span style=""> </span>ΣΕ<span style=""> </span>ΑΤΟΜΑ<span style=""> </span>ΕΤΣΙ<span style=""> </span>ΚΑΙ<span style=""> </span>ΑΝΑΜΕΣΑ<span style=""> </span>ΣΕ<span style=""> </span>ΠΤΥΧΕΣ<span style=""> </span>ΤΗΣ<span style=""> </span>ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ / ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ<span style=""> </span>ΟΜΑΔΕΣ<span style=""> </span>ΥΠΑΡΧΕΙ<span style=""> </span>ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ<span style=""> </span>ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ<span style=""> </span>ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ<span style=""> </span>ΑΝΔΡΑΠΟΔΩΝ<span style=""> </span>ΚΑΙ<span style=""> </span>ΑΥΤΩΝ<span style=""> </span>ΠΟΥ ΤΑ<span style=""> </span>ΕΛΕΓΧΟΥΝ. <o:p></o:p></span></u></b></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><b style=""><u><span style=";color:purple;" ><o:p><span style="text-decoration: none;"> </span></o:p></span></u></b></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;">Ναι αλλά γιατί αυτό είναι χαρμόσυνο ;<span style=""> </span>Δεν θα έπρεπε να είναι εκφοβιστικό ; <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;">Και βέβαια όχι ! <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;">Δεν πρέπει να είναι εκφοβιστικό αλλά χαρμόσυνο επειδή εμείς ξέρουμε την πραγματική αξία και δύναμη που έχει κάποιος<span style=""> </span>( άτομο ή ομάδα ) που είναι στόχος πιθανού εξανδραποδισμού και που αυτός που θέλει να εξανδραποδίσει προσπαθεί να κλέψει δόλια και ύπουλα. Γιατί δόλια και ύπουλα ;<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;">Γιατί αυτός που προσπαθεί να καπηλευτεί ή να χρησιμοποιήσει την αξία ή την δύναμη των άλλων δεν έχει ( ή πιστεύει ότι δεν έχει ) ο ίδιος αξία και δύναμη ( και ως άτομο και ως κοινωνικό σύνολο ).<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;">Και τι σχέση έχει το πόκερ με όλα αυτά ;<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;">Το μπλοφάρισμα. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;">Ένας παίκτης πόκερ<span style=""> </span>ΔΕΝ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΤΙ ΧΑΡΤΙ ΘΑ ΤΟΥ ΕΡΘΕΙ ΑΛΛΑ<span style=""> </span>ΣΤΟ <b style=""><br />ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ ΤΙ ΧΑΡΤΙ ΤΟΥ ΕΧΕΙ<br />ΕΡΘΕΙ</b>.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;">Τα άτομα και τα κοινωνικά σύνολα τα οποία το έχουν καταλάβει αυτό, ενώ έχουν πολύ αδύναμο χαρτί καταφέρνουν να κερδίζουν την μπάνκα με αυτό το πενιχρό χαρτί<span style=""> </span>γιατί<span style=""> </span>μπλοφάρουν τόσο καλά ώστε να κάνουν αυτούς που έχουν το φλός ρουαγιάλ να πάνε πάσο. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">Τι είναι το μπλοφάρισμα ;</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;">Είναι η χειραγώγηση και η επιβολή από το ένα άτομα στο άλλο ή το ένα κοινωνικό σύνολο στο άλλο. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">Τι είναι ο παίχτης που έχει πάει πάσο ενώ έχει φλος ρουαγιάλ ΕΠΕΙΔΗ ΠΕΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΦΛΟΣ ΡΟΥΑΓΙΑΛ ΤΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗ ΧΑΡΤΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ;</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;">Είναι ένα ελεύθερο ανδράποδο. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">Τι είναι αυτός που μπλοφάρει ;</span> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;">Είναι επίσης ένα ελεύθερο ανδράποδο που θα ακολουθήσει τον αμέσως καλύτερο μπλοφατζή. Είναι ένα αδύναμο άτομο που χρησιμοποιεί κανόνες που δεν υπάρχουν στο παιχνίδι για να κερδίσει τους δυνατούς οι οποίοι παίζουν όπως πρέπει. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">Τι είναι αυτός που εμπιστεύεται τα χαρτιά του όταν έχει αντικειμενικές ενδείξεις</span><span style="font-weight: bold;"> </span><span style="font-weight: bold;">και</span><span style="font-weight: bold;"> </span><span style="font-weight: bold;">ξέρει να διαβάζει αυτές τις ενδείξεις</span><span style="font-weight: bold;"> </span><span style="font-weight: bold;">έχοντας υπ’ όψη του τους κανόνες του παιχνιδιού και όχι</span><span style="font-weight: bold;"> </span><span style="font-weight: bold;">ότι προσπαθεί να του δείξει</span><span style="font-weight: bold;"> </span><span style="font-weight: bold;">ο άλλος ;</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;">Ελεύθερος άνθρωπος .<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">Και πώς μπορούμε να διακρίνουμε ποιος είναι ο μπλοφατζής και ποιος δεν είναι ;</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:130%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:14;"><span style="font-size:130%;">Αυτό θα αρχίσουμε να το εξετάζουμε στο επόμενο άρθρο.</span></span></p><br /><p class="MsoNormal"></p><span style="font-style: italic;">Σχόλια, απορίες και συζήτηση είναι πάντα ευπρόσδεκτα.</span><br /><p class="MsoNormal"><span style="font-size:14;"><span style=""> </span><o:p></o:p></span></p>Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8171490167776301194.post-14309220179380442322007-12-05T05:12:00.001-08:002007-12-05T07:16:21.883-08:00Ποιός Επωφελείται του Εγκλήματος;<p class="MsoNormal">Όλες οι έννοιες οι οποίες διέπουν την ζωή μας είναι αλληλένδετες σε νόημα και σχέσεις. Το μυστικό λοιπόν στο να καταλάβουμε πραγματικά και από μόνοι μας χωρίς την ανάγκη ερμηνείας από τον κάθε ‘<span style="" lang="EN-US">expert</span>’, ο οποίος προσφέρεται να δώσει αποφθεγματικά κάποιες απαντήσεις χωρίς όμως να προσφέρει και την απελευθερωτική<span style=""> </span>και πραγματικά διαφωτιστική λογική διαδικασία<span style=""> </span>με την οποία έφτασε σε αυτό το απόφθεγμα, είναι να ψάξουμε με την δική μας ικανότατη λογική να βρούμε τον τρόπο σύνδεσης των εννοιών αλλά και καταστάσεων της καθημερινότητας και όχι μόνο.</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Τι εννοούμε με αυτό ; </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Εξοπλιζόμαστε με ένα σύστημα ερωτήσεων στις οποίες δεν δεχόμαστε απαντήσεις που δεν είναι επι της ουσίας αλλά της κατηγορίας « αυτό έτσι είναι / έτσι κάνουν όλοι / κλπ, κλπ».<span style=""> </span>Επίσης δεν δεχόμαστε απαντήσεις οι οποίες είναι άτοπες και εκτός θέματος και συνήθως ανήκουν στην κατηγορία « είσαι σκληρός / είσαι αναιδής / είσαι ηλίθιος / πώς τολμάς / μα είναι πράγματα αυτά / κλπ, κλπ». </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Εξοπλιζόμαστε με θάρρος το οποίο σημαίνει ότι βρίσκουμε τις απαντήσεις στις ερωτήσεις μας χωρίς να φοβόμαστε τι θα είναι αυτή η απάντηση ή τι θα δείξει για την κοινωνία, την οικογένεια μας, την ζωή μας, για δύο λόγους :</p> <p class="MsoNormal">α)<span style=""> </span>ό,τι και να είναι εφόσον αποτελεί επι της ουσίας απάντηση στην ερώτηση μας προϋπήρχε στην ζωή μας και μας επηρέαζε ούτως ή άλλως. Συνεπώς αποτελεί κάτι που δεν πρέπει να μας απειλεί ή να μας φοβίζει γιατί ήδη το αντιμετωπίζουμε και το έχουμε αποδεδειγμένα επιβιώσει και μάλιστα με τις πλέον δύσκολες συνθήκες αφού δεν το είχαμε καν υπ’ όψη μας.<span style=""> </span>Συνεπώς τώρα μας δίνεται η δυνατότητα να κάνουμε ό,τι θέλουμε σε σχέση με αυτό που μόλις συνειδητοποιήσαμε πολύ καλύτερα και με λιγότερη ενέργεια αφού ξέρουμε περί τίνος πρόκειται.</p> <p class="MsoNormal">β) <span style=""> </span>δεν διακυβεύεται επ’ ουδενί η αξία μας με το γεγονός ότι βλέπουμε τις επι της ουσίας απαντήσεις στις ερωτήσεις μας αλλά αντιθέτως αυξάνεται διότι επιδεικνύουμε εξελιγμένη ευφυΐα και ενήλικη σκέψη. </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι όλη αυτή η διαδικασία ΔΕΝ ΑΥΞΑΝΕΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΑΣ προς τον εαυτό μας και τον περίγυρο μας καθότι από την στιγμή που αναλαμβάνουμε το <span style="" lang="EN-US">status</span><span lang="EN-US"> </span>του ενήλικου ατόμου όλες οι ευθύνες που άπτονται της ενηλικίωσης γίνονται δικές μας είτε τις έχουμε συνειδητοποιήσει είτε όχι.<span style=""> </span>Συνεπώς μας συμφέρει να ξέρουμε πλήρως το εύρος αλλά και τα όρια των ευθυνών και δικαιωμάτων μας ώστε να μην μπορεί κανείς να μας προσάψει ευθύνες που δεν μας ανήκουν και να μας κλέψει δικαιώματα που κατέχουμε ή δικαιώματα που ανήκουν σε αυτούς που έχουν συγκεκριμένες ευθύνες. </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Δηλαδή, με την διαδικασία ανεύρεσης και καθορισμού των πραγματικών αξιών, ευθυνών, δικαιωμάτων καθώς και των καταστάσεων ( όπως πραγματικά είναι, όπως λανσάρεται ότι είναι και όπως θα έπρεπε πραγματικά να είναι ) <span style=""> </span>ΕΧΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΚΕΡΔΟΣ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΠΩΛΕΙΑ.<span style=""> </span>Θα έλεγε κανείς ότι η διαδικασία αυτή είναι μια από τις λίγες ευκαιρίες / κελεπούρια<span style=""> </span>που υπάρχουν στο στερέωμα και σαφώς υπάρχουν πολλοί που θα παλέψουν μέχρις εσχάτων με νύχια και με δόντια για να μας αποτρέψουν από το να το αποκτήσουμε και σαφώς να σταματήσουμε να είμαστε Ελεύθερα Ανδράποδα και να γίνουμε άμεσα Ελεύθεροι Άνθρωποι.</p> <p class="MsoNormal">Μα ποιοί είναι τέλος πάντων αυτοί που θέλουν να είμαστε Ελεύθερα Ανδράποδα ;</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Εδώ πολλοί θα περίμεναν μία πολιτικοποιημένη απάντηση . Όμως η πολιτική είναι μία πίστα στην οποία για να μπορέσουμε να παίξουμε πρέπει να έχουμε ολοκληρώσει και τελειοποιήσει την κατανόηση μας της πίστας της καθημερινής μας ζωής και των ανθρώπων με τους οποίους συμβιώνουμε και συνδιαλλασσόμαστε άμεσα. Θα δούμε ότι με μαθηματική ακρίβεια η αφηρημένη εξίσωση των διαφόρων δυνάμεων της πολιτικής υπάρχει και εφαρμόζεται επανειλημμένα και συγκεκριμένα μέσα στους κοινωνικούς κύκλους μας και την οικογένεια μας .</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal"><span style=""> </span>Τι σημαίνει αυτό ; </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Σημαίνει ότι για να καταλάβουμε την πολιτική πρέπει πρώτα να καταλάβουμε τις δυνάμεις και τα κίνητρα που καθοδηγούν και διαμορφώνουν την συμπεριφορά των ατόμων που αποτελούν την οικογένεια, τους φίλους, τους συγγενείς, τους γνωστούς / γείτονες / συναδέλφους.</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Μόλις πραγματικά το καταλάβουμε αυτό <span style=""> </span>τότε θα είμαστε σε θέση να διαβάζουμε την πολιτική σαν ακτινογραφία όπως και να διαβλέπουμε τα διάφορα διαμετρήματα και εκδόσεις των Ελευθέρων Ανδραπόδων.</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Μα ποιος θέλει ένα Ελεύθερο Ανδράποδο ;</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Αν έδινα άμεσα την απάντηση θα αποτελούσα και εγώ έναν <span style="" lang="EN-US">expert</span> ο οποίος δίνει την φλόγα αλλά όχι και τον αναπτήρα σε αυτούς που χρειάζονται συνεχώς φωτιά. Γι’ αυτό λοιπόν θα ξεκινήσουμε από τον αναπτήρα και θα ανάψετε εσείς τη φλόγα σας όπως αρμόζει σε Ελεύθερους Ανθρώπους.</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Για να βρούμε ποιος θέλει ένα Ελεύθερο Ανδράποδο πρέπει να ρωτήσουμε την ερώτηση που μας θέτει η λογική : « ποιος επωφελείται από αυτό;»</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Γιατί είναι αυτή η λογική ερώτηση; </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Διότι κανένας δεν επενδύει τόση στρατηγική, ενέργεια και επιμονή σε κάτι που δεν θα του αποφέρει / αποδώσει τουλάχιστον τα τριπλά από αυτά που έχει επενδύσει. Αυτός που δεν χρειάζεται Ελεύθερο Ανδράποδο δεν ασχολείται να εξαναγκάσει κάποιον να γίνει ένα. </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Ανέκαθεν κάποιος ήθελε έναν δούλο ή υποτακτικό ώστε να αναθέσει σε αυτόν όλες τις δραστηριότητες που απαιτούσαν κόπο, θάρρος, δύναμη, ευφυΐα, ικανότητα, εφευρετικότητα, αξιοσύνη και αυτός / αυτή να καπηλευθεί<span style=""> </span>αυτά που ο δούλος ή υποτακτικός θα παρήγαγε. </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Ένα τέτοιο άτομο είτε πιστεύει ότι υστερεί σε όλα τα παραπάνω από αυτόν που θέλει να υποδουλώσει είτε δεν θέλει να επενδύσει στις δικές του δυνάμεις για να έχει τις αντίστοιχες απολαβές τις οποίες όμως απαιτεί και σαφώς δεν θέλει σε καμμία των περιπτώσεων να καταλάβει ο δούλος τα παραπάνω και να γευτεί τις απολαβές<span style=""> </span>οι οποίες θα του ανήκαν εάν ήταν Ελεύθερος Άνθρωπος. </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Συνεπώς για να βρούμε ποιος επωφελείται από την ύπαρξη των Ελευθέρων Ανδραπόδων θα πρέπει να ψάξουμε στο περιβάλλον μας για να βρούμε άτομα τα οποία :</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <ol style="margin-top: 0cm;" start="1" type="1"><li class="MsoNormal" style="">δηλώνουν αβάσιμη / ανυπόστατη αδυναμία και ταυτόχρονα απαιτούν την συνδρομή συγκεκριμένων άλλων</li><li class="MsoNormal" style="">με την συναισθηματική τους κατάσταση επιβάλλουν την θέληση τους και εξαναγκάζουν τους άλλους να υποταχθούν <span style=""> </span>με τον φόβο που τους εμπνέουν για την πιθανή επικείμενη επιδείνωση της οποιασδήποτε κατάστασης τους ( π.χ. « ωχ! Αν το μάθει ο / η<span style=""> </span>….. τι θα γίνουμε / πώς να πω κάτι τέτοιο που θα γίνει ο χαμός / που θα μείνει στον τόπο / που θα αρρωστήσει / κλπ» ) </li><li class="MsoNormal" style=""><span style=""> </span>απειλούν με το παραμικρό ότι θα φύγουν, θα μετακομίσουν, θα εγκαταλείψουν, θα πεθάνουν, θα σταματήσουν να χρηματοδοτούν, θα επικαλεσθούν τον θεό να κατακάψει / να τιμωρήσει τον περίγυρο ή συγκεκριμένο άτομο.</li><li class="MsoNormal" style="">διατυμπανίζουν την σωστή τους κρίση, συμπεριφορά, ηθική, καλοσύνη, ευσέβεια, αρετή, εξυπνάδα, ικανότητα, ομορφιά, κ.ά. ακόμα και αν αποδεδειγμένα <span style=""> </span>κάτι τέτοιο δεν ισχύει και σε περίπτωση που κάποιος τους το υποδείξει επιδίδονται σε επικών διαστάσεων επιθέσεις και υστερικές / μανιακές συμπεριφορές οι οποίες εκφοβίζουν και εξαναγκάζουν τους άλλους να λένε : « άστον αυτός / αυτή έτσι είναι μη του δίνεις σημασία / πρέπει να τον ανεχθείς / κλπ» .</li><li class="MsoNormal" style="">διατυμπανίζουν την τεράστια ικανότητα τους και την τεράστια ταυτόχρονα ατυχία τους που οι καταστάσεις / η τύχη / ο Θεός<span style=""> </span>εμπόδισε / απαγόρεψε την κοινωνική / οικογενειακή / επαγγελματική / προσωπική τους επιτυχία ενώ ταυτόχρονα κατηγορούν, φθονούν <span style=""> </span>και απορρίπτουν άλλους ανθρώπους λέγοντας ότι σε σύγκριση με την δική τους αξία δεν τους αξίζει αυτό που έχουν.<span style=""> </span>Με αυτό επιβάλλονται στα άτομα για τα οποία « έχουν θυσιαστεί / γίνονται χαλί / τα υπεραγαπούν / κλπ» και δεν ανέχονται επί της ουσίας αντιρρήσεις με την κατηγορία « είσαι αχάριστος /η» .</li><li class="MsoNormal" style="">επίσης φέρονται πολύ εγκάρδια σε όλους αυτούς που φθονούν όταν αυτοί είναι μπροστά και γενικώς είναι πολύ αποφθεγματικοί και απόλυτοι σε ό,τι αφορά τον περίγυρο τους εξαιρώντας τον εαυτό τους με την εξής φράση : </li></ol> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt;"><span style=""> </span>« άλλο εγώ / τι σχέση έχω εγώ»<span style=""> </span>και επίσης προσθέτοντας κάποια εμφανή ή</p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt;"><span style=""> </span>υποδόρια<span style=""> </span>επίκριση προς την ευφυΐα και την ηθικότητα του ατόμου που πολύ</p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt;"><span style=""> </span>ευφυώς<span style=""> </span>υπέδειξε την χρήση δύο μέτρων και δύο σταθμών .</p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt;"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt;">Με αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές κοιτάξτε στον περίγυρο σας χωρίς φόβο και δείτε ποιος επωφελείται του εγκλήματος. </p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt;"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt;">Μην φοβηθείτε αν βρείτε επωφελούμενους πολύ κοντά σας και σίγουρα μη φοβηθείτε αν υποψιαστείτε ότι μπορεί κάποιο από τα παραπάνω γνωρίσματα να σας περιγράφει. Και μόνο το γεγονός ότι το υποψιάζεστε ή το βλέπετε στους γύρω σας σας παρουσιάζει μία<span style=""> </span>επιλογή εκεί που δεν υπήρχε καμμία : </p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt;"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt;">Πώς να αντιμετωπίσω και να ελέγχω τις καταστάσεις που με επηρεάζουν<span style=""> </span>ενσυνείδητα και κατόπιν δικής μου επιλογής του να είμαι Ελεύθερος /η<span style=""> </span>ή όχι ;</p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt;"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt;">Θέμα το οποίο θα εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο.</p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt;"><o:p> </o:p></p> <i style=""><span style=";font-family:";font-size:12;" >Απορίες, σχόλια και ανάγκη για επικοινωνία είναι ευπρόσδεκτα. </span></i>Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8171490167776301194.post-13504546859084707652007-12-02T04:45:00.001-08:002007-12-02T04:53:40.012-08:00Ελεύθερο Ανδράποδο<p class="MsoNormal"><span style=""> </span></p><p class="MsoNormal">Το παρόν <span style="" lang="EN-US">blog</span> δημιουργήθηκε και θα υπάρχει ως ένα σαφές και ξεκάθαρο ντοκουμέντο μαζί με επιστημονική ανάλυση<span style=""> </span>επι των<span style=""> </span>καταστάσεων και δυνάμεων οι οποίες δημιουργούν<span style=""> </span>στον μέσο άνθρωπο το εξής οξύμωρο από άποψη προσωπικής ταυτότητας και συμπεριφοράς : </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Στην μοντέρνα κοινωνία, ιδίως στις ευρωπαϊκές και δυτικές κοινωνίες ο πολίτης ειδικά και ο άνθρωπος γενικά είναι <b style="">ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΑΝΔΡΑΠΟΔΟ</b>. </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Τι σημαίνει αυτό<span style=""> </span>και προς ποιόν εμπεριέχει μομφή ; </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Η μομφή ( και συνεπώς και η ευθύνη ) απευθύνεται σε πολύ περισσότερους παράγοντες από ό,τι διαφαίνεται και ΔΕΝ είναι αποκλειστικά και μόνο ευθύνη του ίδιου του πολίτη και ανθρώπου όπως γενικά διδάσκεται από την αρχή της κοινωνικοποίησης του ατόμου.</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Αόρατες αλλά πολύ ισχυρές δυνάμεις χειρισμού σε προσωπικό, διαπροσωπικό και κοινωνικό επίπεδο δημιουργούν ένα αδιαπέραστο γκρί τοπίο στο οποίο όλοι φταίνε άρα<span style=""> </span>κανείς. </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Αλλά πρίν αναλύσουμε την απόδοση ευθυνών και την συστηματική θόλωση της αντιλήψεως κάθε ευσυνείδητου ατόμου σχετικά με την διαδικασία δράσης – αντίδρασης που διέπει την καθημερινή μας ζωή<span style=""> </span>πρέπει να ορίσουμε τι είναι πραγματικά το Ελεύθερο Ανδράποδο.</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Ο ορισμός του ελεύθερου ανθρώπου είναι ως εξής : «<span style=""> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="color:purple;">α)<span style=""> </span>ο απηλλαγμένος παντός εξαναγκασμού, πιέσεως, περιορισμού ή εμποδίου, ανεξάρτητος .<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="color:purple;">β)<span style=""> </span>ο μη υπόδουλος εθνικώς ή πολιτικώς, μη υποτελής.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="color:purple;">γ)<span style=""> </span>ο ανεμπόδιστος, άφοβος και ανεπηρέαστος άνθρωπος.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="color:purple;">δ) <span style=""> </span></span><span style=""> </span><span style="color:purple;">ο έχων ελευθερίαν δράσεως<span style=""> </span>ο έχων αδεσμεύτους τας χείρας, ο έχων ελευθέρας τας χείρας, ο μη έχων δεσμά. </span>» <a style="" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=8171490167776301194#_ftn1" name="_ftnref1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style=""><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="color:purple;"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="color:purple;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal">Αντίθετα ο ορισμός του ανδραπόδου είναι ως εξής : </p> <p class="MsoNormal">«<o:p></o:p></p> <p class="MsoNormal"><span style="color:purple;">α) <span style=""> </span>δούλος ( άνθρωπος στερηθείς της προσωπικής του ελευθερίας, ο μη έχων ανεξαρτησίαν, ο υποτεταγμένος <span style=""> </span>είς τι πάθος ), δουλοπρεπής<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="color:purple;">β) υπηρέτης, υποτελής. </span>» <a style="" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=8171490167776301194#_ftn2" name="_ftnref2" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style=""><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="color:purple;"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Πώς λοιπόν ορίζεται το Ελεύθερο Ανδράποδο ; </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Ορίζεται ως ο άνθρωπος ο οποίος θεωρητικά είναι ελεύθερος να πράξει κατά βούληση και να σκεφτεί χωρίς πιέσεις και εκβιασμούς τι θέλει να είναι και πώς θέλει να συμπεριφέρεται. Αυτός ο άνθρωπος πραγματικά πιστεύει ότι όντως είναι ελεύθερος και πράττει κατά βούληση και σκέφτεται χωρίς πιέσεις και εκβιασμούς αλλά <i style="">μέσα στα πλαίσια της « λογικής» </i>. </p> <p class="MsoNormal">Το Ελεύθερο Ανδράποδο πολλές φορές αναχαιτίζεται από παραινέσεις και εκβιασμούς του τύπου : </p> <p class="MsoNormal">« αυτό δεν είναι λογικό», </p> <p class="MsoNormal">« αυτό δεν γίνεται»,</p> <p class="MsoNormal">« τι θα πεί ο κόσμος»,</p> <p class="MsoNormal">« πώς θα το πάρει ο________»,</p> <p class="MsoNormal">« σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου»,</p> <p class="MsoNormal">« είσαι σκληρός»,</p> <p class="MsoNormal">« δεν θα πεις εσύ / υποδείξεις εσύ πώς είναι το σωστό»,</p> <p class="MsoNormal">« <span style=""> </span>χρειάζεσαι ποιμένα / αρχηγό / ηγέτη»,</p> <p class="MsoNormal">« δεν μπορείς να αποφασίσεις για τον εαυτό σου»,</p> <p class="MsoNormal">« κανείς δεν θα σου δώσει σημασία ακόμα και αν τολμήσεις να μιλήσεις»,</p> <p class="MsoNormal">« άσε να το κάνει κάποιος άλλος», </p> <p class="MsoNormal">« έτσι κάνουν όλοι / αυτό έτσι γίνεται / είναι / αυτό δεν αλλάζει»,</p> <p class="MsoNormal">κλπ.</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Όταν λοιπόν φτάνει<span style=""> </span>στα όρια της αποδεκτής ελεύθερης συμπεριφοράς μπαίνουνε οι αλυσίδες<span style=""> </span>του κοινωνικού εκβιασμού και φεύγει η «ελευθερία» και μένει το ανδράποδο το οποίο υπακούει σε κανόνες και διαταγές λόγω του φόβου και του συναισθηματικού αλλά και ουσιαστικού εκβιασμού που του γίνεται. </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Στην κοινωνία<span style=""> </span>μας<span style=""> </span>τα Ελεύθερα Ανδράποδα είναι τόσο ελεύθερα όσο και τα ψάρια σε ένα ενυδρείο με τεχνητό φόντο του ωκεανού :<span style=""> </span>μπορούν να παν οπουδήποτε μέσα από τα γυάλινα όρια και μπορούν να δουν τον εικονικό ωκεανό<span style=""> </span>αλλά δεν τους επιτρέπεται ποτέ να τον βιώσουν…</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">… ποτέ ;<span style=""> </span>όχι ποτέ. Μια μικρή ομάδα από Ελεύθερα Ανδράποδα έχουν κατορθώσει να ξεφύγουν από το ενυδρείο τους, να γίνουν Ελεύθεροι Άνθρωποι και από τότε συνεχίζουν και αντιστέκονται στις προσπάθειες να τους αναγκάσουν να επιστρέψουν « στην θέση τους». </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Η διαδικασία είναι απλή αλλά όχι εύκολη, εκτός εάν είμαστε αποφασισμένοι να την ακολουθήσουμε.<span style=""> </span>Σε αυτήν την περίπτωση είναι όχι μόνο απλή, ξεκάθαρη και βατή αλλά και πολύ συναρπαστική. </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Και πώς κάνουμε το πρώτο βήμα ; </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Πρίν κάνουμε ο,τιδήποτε και αποφασίσουμε ο,τιδήποτε<span style=""> </span>μαθαίνουμε<span style=""> </span>ποιο είναι το πραγματικό τοπίο και οι πραγματικές συνθήκες στις οποίες ζούμε καθημερινά. </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Βλέπουμε ποιος ευθύνεται για τι.</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Συνειδητοποιούμε<span style=""> </span>την πραγματική δύναμη που όλοι ανεξαιρέτως έχουμε και εξασκούμε καθημερινά.<span style=""> </span>Απλώς σκεφτείτε ως απόδειξη ότι κανένας δεν ασχολείται ή ενδιαφέρεται να ελέγξει, επηρεάσει<span style=""> </span>και υποδουλώσει ένα ασθενές και γενικά αδύναμο όν. Αντιθέτως, ένας καλός δούλος / υπάλληλος / υφιστάμενος / υπήκοος πρέπει να είναι τετράγερος και πολλών και ιδιαιτέρων ικανοτήτων για να είναι χρήσιμος ενώ οι ασθενείς και<span style=""> </span>αδύναμοι<span style=""> </span>εκτελούνται ή αφήνονται να πεθάνουν καθότι είναι άχρηστοι. </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Σε ποιόν ; </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Αυτό είναι κάτι που θα αρχίσουμε να το εξερευνούμε στο επόμενο άρθρο. </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal"><i style="">Σας έχει ποτέ δοθεί αυτή η αίσθηση ; Στείλτε μου </i><i style=""><span style="" lang="EN-US">e</span>-</i><i style=""><span style="" lang="EN-US">mail</span><span lang="EN-US"> </span>με την περιγραφή του συναισθήματος και της κατάστασης που το προκάλεσε και θα το αναλύσουμε είτε εδώ είτε κατ’ ιδίαν εάν προτιμάτε. <o:p></o:p></i></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <div style=""><!--[if !supportFootnotes]--><br /><hr align="left" size="1" width="33%"> <!--[endif]--> <div style="" id="ftn1"> <p class="MsoFootnoteText"><a style="" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=8171490167776301194#_ftnref1" name="_ftn1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style=""><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Εγκυκλοπαιδικό Γλωσσολογικό Λεξικό, Μορφωτική Εταιρεία, Αθήναι. </p> </div> <div style="" id="ftn2"> <p class="MsoFootnoteText"><a style="" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=8171490167776301194#_ftnref2" name="_ftn2" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style=""><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Εγκυκλοπαιδικό Γλωσσολογικό Λεξικό, Μορφωτική Εταιρεία, Αθήναι.</p> </div> </div>Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0